Zbigniew Wolak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Marek Wolak
Szczupak R-5
kapral kapral
Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1926
Brześć

Data śmierci

15 maja 2008

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

Batalion Czata 49,
2 Korpus Polski (PSZ)

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa, powstanie warszawskie

Grób Zbigniewa Wolaka na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Zbigniew Marek Wolak (ur. 11 czerwca 1926 w Brześciu, zm. 15 maja 2008 w Warszawie) – polski architekt, urbanista, doktor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

II wojna światowa[edytuj | edytuj kod]

Żołnierz AK ps. „Szczupak”, „R-5”. Uczestnik powstania warszawskiego w stopniu starszego strzelca. Walczył w batalionie „Czata 49" na Czerniakowie. 23 września 1944 roku wzięty do niewoli na statku „Bajka”. Od lipca 1945 roku żołnierz 2 Korpusu PSZ gen. Władysława Andersa. Miał stopień kaprala podchorążego.

Okres powojenny[edytuj | edytuj kod]

W 1948 roku wrócił do Polski. W 1955 roku ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej i uzyskał tytuł doktora. W 1961 roku otrzymał nagrodę KBUA II stopnia za autorstwo ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego Zakopanego (w zespole). Współautor:

Był ekspertem i dyrektorem projektów pomocy technicznej ONZ. Pełnił misje w wielu krajach świata m.in. w Kenii, Kongo, Indonezji, Gwinei, Tunisie, Algierii, Nigerii i licznych krajach wyspiarskich w latach 1962–1968 i 1979-87. Był jedynym ekspertem ONZ pochodzącym zza „żelaznej kurtyny”. Dostał propozycje na stanowisko wicedyrektora, jednak odmówił ze względu nacisków UB by został wówczas agentem wywiadu. W 1982 roku otrzymał nagrodę im. św. Brata Alberta w dziedzinie Architektury Sakralnej. W 1997 roku swój życiorys przedstawił w filmie dokumentalnym „Za naszą i waszą wolność” w reżyserii Aliny Czerniakowskiej. Wystąpił też w jednym z serii wywiadów „Notacje historyczne”, pt. „Zbigniew Wolak. Być Polakiem”[1]. W 2002 roku wpisany został do złotej księgi wychowanków Politechniki Krakowskiej.

Pochowany na cmentarzu wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A25-17-17)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]