Zbigniew Zieliński (architekt)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Zieliński
Ilustracja
Tablica pamiątkowa poświęcona Z. Zielińskiemu na północnej ścianie poznańskiej Wagi Miejskiej
Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1907
Poznań

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 1968
Poznań

Zawód, zajęcie

architekt

Zbigniew Zieliński (ur. 28 listopada 1907 w Poznaniu – zm. 21 kwietnia 1968 w Poznaniu) – inż. architekt, profesor Politechniki Poznańskiej (dawnej Wyższej Szkoły Inżynierskiej)[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W roku 1925 uzyskał maturę w gimnazjum im. I. Paderewskiego w Poznaniu. Dyplom inżyniera architekta otrzymał w 1931 na Politechnice w wolnym Mieście Gdańsku. W roku 1932 podjął pracę w Pracowni Urbanistycznej Miasta Poznania[2].

W 1940 roku wysiedlony, powrócił do Poznania w 1945 r. i podjął pracę jako kierownik Wydziału Planowania i Rozbudowy Miasta. Był współprojektantem centrum Poznania i wraz z Janiną Czarnecką autorem koncepcji zieleni. Opracował również projekt odbudowy Starego Rynku[3].

Był m.in. głównym konsultantem i autorem projektu rekonstrukcji Wagi Miejskiej na Starym Rynku w Poznaniu. Za projekt odbudowy Starego Miasta uzyskał wraz z zespołem nagrodę państwową II stopnia (1956)[4].

W latach 1947-1953 prowadził zajęcia w Szkole Inżynierskiej w Poznaniu. Od 1959 roku pracował w Muzeum Historii Miasta Poznania. Zmarł 21 kwietnia 1968 roku w Poznaniu.

Upamiętnienia[edytuj | edytuj kod]

  • 3 października 2003 roku odsłonięto jego tablicę pamiątkową na północnej ścianie poznańskiej Wagi.
  • W roku 2006 prof. Zbigniewa Zielińskiego uhonorowano pośmiertnie poprzez przeniesienie jego prochów na cmentarz Zasłużonych Wielkopolan.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]