Zbrodnia w Stonawie
 Zbiorowy grób ofiar | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejsce | |
| Data |
26 stycznia 1919 |
| Liczba zabitych |
co najmniej 7 żołnierzy 12 wadowickiego pułku piechoty |
| Typ ataku |
zbiorowe morderstwo |
| Sprawca | |
Zbrodnia w Stonawie – mord dokonany na polskich żołnierzach 12 wadowickiego pułku piechoty wziętych do niewoli przez wojska czechosłowackie 26 stycznia 1919 roku w Stonawie w czasie walk o Śląsk Cieszyński.
Żołnierze zostali zakłuci bagnetami, a następnie dobici kolbami karabinów[1]. Łącznie w zbiorowym grobie pochowano 20 żołnierzy[2], z tego kilku kilkunastu poległych wcześniej w walce i co najmniej siedmiu zamordowanych po wzięciu do niewoli[3].
Dokumentację zbrodni przeprowadził stonawski ksiądz Franciszek Krzystek, na którego prośbę dokonano dokumentacji fotograficznej zamordowanych, zidentyfikowano część żołnierzy i przeprowadzono zbiórkę na potrzeby pochówku. Podczas czechosłowackich rządów na Zaolziu kwestię zbrodni w Stonawie cenzurowano. Jedynie w krótkim okresie rządów polskich w latach 1938–1939, w dwudziestą rocznicę zbrodni, ofiary mordu upamiętniono uroczystością złożenia kwiatów, podczas której przemawiał wojewoda śląski Michał Grażyński[1].
Od jesieni 2018 roku[4][niewiarygodne źródło?] dzięki działaczom Polskiego Związku Kulturalno-Oświatowego w Stonawie na zbiorowej mogile jest nowa tablica z danymi wszystkich pochowanych, które na podstawie źródeł polskich i miejscowych ustalił historyk amator Stanisław Kuba[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Czeskie zbrodnie zagłady polskości Śląska Zaolziańskiego można wybaczyć, lecz nie wolno o nich zapomnieć. „Polski Biuletyn Informacyjny”. 1/2006 (25), 2006-01-23.
- ↑ Gorąco na Zaolziu. Powstanie Biała Księga zbrodni wojsk gen. Šnejdárka na Polakach. 2013-09-15. [dostęp 2014-01-19].
- ↑ a b W Stonawie na Zaolziu upamiętniono ofiary wojny z 1919 roku [online], dzieje.pl [dostęp 2019-03-02] (pol.).
- ↑ Daniel Korbel, Walki o Stonawę 26 stycznia 1919 roku [online], Google Docs [dostęp 2020-01-08].