Zbrodnie w Bukowinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbrodnie w Bukowinie
Państwo

Polska (okupowana przez III Rzeszę)

Miejsce

Bukowina

Data

1943

Liczba zabitych

kilkunastu

Sprawca

Ukraińska Policja Pomocnicza

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia50°22′30″N 22°40′37″E/50,375000 22,676944

Zbrodnie w Bukowinie – zbrodnie dokonane w 1943 przez Ukraińską Policję Pomocniczą na polskich mieszkańcach Bukowiny oraz zbrodnia odwetowa, której ofiarą padli zamieszkujący ją Ukraińcy.

Według J. Estreicha w 1943 roku doszło do napaści oddziału Ukraińskiej Policji Pomocniczej na wieś Bukowina w powiecie biłgorajskim, w czasie której zginęło kilkunastu Polaków[1].

Po wysiedleniu polskich mieszkańców Bukowiny przez hitlerowców ich gospodarstwa przejęli sprowadzeni przez władze okupacyjne Ukraińcy. 26 lipca 1943 roku oddział partyzancki NOW-AK „Ojca Jana” zaatakował wieś. Spalono wówczas 31 gospodarstw należących pierwotnie do Polaków, a zamieszkanych przez Ukraińców, zabijając ok. 10 z nich i ciężko raniąc dalszych siedmiu. Był to pierwszy przypadek napaści na ukraińską ludność cywilną Zamojszczyzny, w czasie której zaatakowano jej większą grupę[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b G. Motyka, Tak było w Bieszczadach, Volumen, Warszawa 1999, ISBN 83-7233-065-4, s. 172.