Zdzisław Piasecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zdzisław Piasecki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 września 1932
Horodło

Data i miejsce śmierci

3 października 2006
Opole

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia literatury nowoczesnej, literaturoznawstwo
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

1967

Habilitacja

1982
Uniwersytet Wrocławski

Profesura

18 października 1993

Uczelnia

Studium Nauczycielskie w Raciborzu
Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Opolu

Zdzisław Piasecki (ur. 16 września 1932 w Horodle, zm. 3 października 2006 w Opolu) – polski polonista, specjalizujący się w historii literatury współczesnej i literaturoznawstwie, nauczyciel akademicki związany z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Opolu (Uniwersytetem Opolskim).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent liceum ogólnokształcącego w Brzegu, Państwowej Wyższej Szkoły Pedagogicznej we Wrocławiu i polonistyki na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1967 roku uzyskał tytuł doktora na podstawie pracy Problematyka zbójnicka w literaturze polskiej. W 1973 roku jej zmodyfikowana wersja ukazała się nakładem Wydawnictwa Literackiego pt. Byli chłopcy, byli... Zbójnictwo karpackie – prawda historyczna, folklor i literatura polska. Po uzyskaniu tytułu doktora wykładał w Studium Nauczycielskim w Raciborzu, a od 1970 roku był zatrudniony w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu. Pełnił tam m.in. funkcje prodziekana i dziekana Wydziału Filologiczno-Historycznego WSP. Habilitował się w 1982 roku na Uniwersytecie Wrocławskim; podstawą była praca Stanisław Witkiewicz. Młodość i wczesny dorobek artysty. Od 1996 członek Komitetu Nauk o Literaturze PAN. W 1998 roku został profesorem zwyczajnym.

Został pochowany na cmentarzu komunalnym na Powiślu w Opolu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]