Zespół żebra szyjnego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żebro szyjne
Klasyfikacje
ICD-10

Q76.5

Radiogram zebra szyjnego
Rekonstrukcja TK 3D żebra szyjnego
Widok prawego splotu barkowego tętnicy podobojczykowej. Clavicle – obojczyk, subclavian artery – tętnica podobojczykowa, brach. plexus – splot ramienny

Zespół żebra szyjnego (zespół Naffzigera) – zespół objawów spowodowanych stosunkowo rzadką wadą rozwojową, której częstość w populacji szacowana jest na ok. 1%[1], polegającą na obecności nieprawidłowego wyrostka kostnego (żebra dodatkowego) i ewentualnie jego połączenia z pierwszym żebrem zrostem kostnym lub włóknistym. Nieprawidłowa struktura może traumatyzować splot ramienny i (lub) tętnicę podobojczykową, dając objawy neuropatyczne i (lub) wynikające ze zmniejszonego przepływu krwi przez światło tętnicy. Są to: parestezje, ból zlokalizowany w okolicy dodatkowego żebra, zaniki mięśniowe, niedowład mięśni unerwianych przez nerwy wychodzące z urażanych części splotu. Leczenie polega na resekcji nieprawidłowego żebra wraz z okostną z dostępu nadobojczykowego[2].

Zgodnie z obecną nomenklaturą[3] choroba powinna być nazywana zespołem górnego otworu klatki piersiowej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell: Anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 2. Wrocław: 2010. ISBN 978-83-7609-125-9.
  2. Zarys neurochirurgii. Mirosław Ząbek (red.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1999, s. 386-388, 542-543. ISBN 83-200-2320-3.
  3. Blanchard B, Blanchard G, Forcier P, Cloutier LG.;The thoracic outlet: true syndromes, disputed syndrome (TOS, thoracic outlet syndrome). Current status 1991.Rev Med Suisse Romande. 1992 Mar;112(3):253-66. Dostęp 3.04.2009