Zespół Alicji w Krainie Czarów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alicja w Krainie Czarów. Osoba za duża w stosunku do otoczenia (ilustracja Johna Tenniela).

Zespół Alicji w Krainie Czarów – zaburzenie psychosensoryczne, halucynacje i iluzje percepcji ciała występujące u ludzi w przebiegu różnych chorób, zwłaszcza migreny z aurą.

Zespół został po raz pierwszy opisany w 1952 roku przez Lippmana[1] i nazwany w 1955 roku przez Todda[2]. Lippman podaje przypadki siedmiu pacjentów, którzy opisywali zmiany swojego ciała. Jeden z pacjentów Lippmana miał sensację zwiększania lewego ucha o 6 cali, inny pacjent uważał, że jest bardzo wysoki: tak, że idąc po ulicy, był w stanie patrzeć na głowy innych przechodniów. Objawy występują głównie rano, po przebudzeniu. Samo zaś zaburzenie dotyczy przede wszystkim dzieci w wieku 5-10, rzadziej występuje u dorosłych.

W jednej ze słynnych scen Przygód Alicji w Krainie Czarów Alicja wypija butelkę z napisem "Wypij mnie" i zmniejsza się, potem je ciastko z napisem "Zjedz mnie" i zwiększa się. Jej rozmiary zmieniają się podczas spotkań z różnymi bohaterami książki[3][4]. Jedna z pacjentek Lippmana opisuje podobne sensacje. Autor Przygód Alicji w Krainie Czarów Lewis Carroll sam cierpiał na migreny.

Objawy[edytuj | edytuj kod]

Do najczęstszych objawów zespołu należą:

  • zmiany w postrzeganiu wzrokowym – obserwowane obiekty wydają się znajdować bliżej lub dalej bądź wydają się być większe lub mniejsze niż są w rzeczywistości,
  • zmiany w postrzeganiu swojego ciała – części ciała wydają się mieć inne wymiary; powstaje wrażenie, że ciało jest większe lub mniejsze niż jest naprawdę,
  • zaburzenie w postrzeganiu tekstur – podłoga może wydawać się gąbczasta, a pościel będzie wyglądała jak zrobiona z kamienia,
  • zaburzenia upływu czasu – może powstawać wrażenie, że czas nagle przyspiesza i zwalnia,
  • zaburzenia emocjonalne – silne uczucie, że jest się śledzonym. Wrażenie, że obok znajduje się osobliwość, w której znajduje się umysł osoby, który również jest widziany jako lekko mglista kula z czarną otoczką obok naszej głowy; odczuwane jest uczucie bardzo silnego lęku,
  • zaburzenia równowagi – uczucie utrzymywania pochyłej pozycji ciała, podczas gdy osoba stoi prosto,
  • zmiany w odbieraniu dźwięków – normalne dźwięki i głosy wydają się pochodzić z daleka, są głośne i agresywne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. CW LIPPMAN. Certain hallucinations peculiar to migraine.. „The Journal of nervous and mental disease”. 116 (4), s. 346-51, Oct 1952. PMID: 12991095. 
  2. J TODD. The syndrome of Alice in Wonderland.. „Canadian Medical Association journal”. 73 (9), s. 701-4, Nov 1955. PMID: 13304769. 
  3. AP Friedman. The headache in history, literature, and legend.. „Bulletin of the New York Academy of Medicine”. 48 (4), s. 661-81, May 1972. PMID: 4556005. 
  4. Seymour Diamond, Mary A. Franklin: Headache Through the Ages. Professional Communications, Inc.. ISBN 1-932610-06-5.