Zespół Wallenberga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zespół Wallenberga
Ilustracja
Obraz MRI lewostronnego zawału grzbietowo-bocznej części rdzenia przedłużonego
Klasyfikacje
ICD-10

G46.4
Zespół udarowy móżdżku

Zespół Wallenberga (zespół boczny opuszki, ang. lateral medullary syndrome, Wallenberg's syndrome, posterior inferior cerebellar artery syndrome) – zespół neurologiczny spowodowany zamknięciem tętnicy móżdżkowej tylnej dolnej (PICA).

Zespół przebiega z następującymi objawami

Po stronie uszkodzenia pojawiają się:

Po stronie przeciwnej do uszkodzenia występują:

  • zaburzenia czucia bólu i ciepła na kończynach i tułowiu
  • niedowład połowiczy (objaw niestały)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Neurologia. Podręcznik dla studentów medycyny. Wojciech Kozubski, Paweł P. Liberski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, s. 117. ISBN 83-200-3244-X.
  • Leczenie zawrotów głowy i zaburzeń równowagi. Waldemar Narożny, Antoni Prusiński (red.). Warszawa: medical education oficyna wydawnicza, 2012, s. 74-75. ISBN 978-83-62510-29-0.