Zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Suchogórski Labirynt Skalny”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Suchogórski Labirynt Skalny
Ilustracja
Wejście na teren zespołu
zespół przyrodniczo-krajobrazowy
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Bytom (Sucha Góra)

Mezoregion

Garb Tarnogórski

Data utworzenia

2008

Akt prawny

Uchwała Nr XXVIII/385/08 Rady Miejskiej w Bytomiu z dnia 27 maja 2008 r.[1]

Powierzchnia

19,84 ha[1]

Plan Suchogórski Labirynt Skalny
Plan zespołu
Położenie na mapie Bytomia
Mapa konturowa Bytomia, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Suchogórski Labirynt Skalny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Suchogórski Labirynt Skalny”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Suchogórski Labirynt Skalny”
Ziemia50°24′33″N 18°52′28″E/50,409167 18,874444
Multimedia w Wikimedia Commons

Zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Suchogórski Labirynt Skalny” – zespół przyrodniczo-krajobrazowy położony w północnej części Bytomia, na granicy z Tarnowskimi Górami, na wierzchołku i południowym stoku Suchej Góry (wzniesieniu Garbu Tarnogórskiego). Obejmuje obszar blisko 20 ha. Jest to drugi – po z. p.-k. „Żabie Doły” – tego typu zespół na terenie gminy[2].

Kontynuacją „Suchogórskiego Labiryntu Skalnego" po tarnogórskiej stronie granicy jest Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy „Doły Piekarskie".

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jedno ze wzgórz

Pierwotnie teren uznany za obszar podlegający ochronie prawnej był eksploatowany górniczo. Pozyskiwano tu przede wszystkim dolomit i limonit. Po zakończeniu wydobycia teren zajęła roślinność. Zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Suchogórski Labirynt Skalny" utworzono uchwałą rady gminy Bytom w roku 2008, jako kontynuacja powstałego w 2006 roku zespołu przyrodniczo-krajobrazowego „Doły Piekarskie" w Tarnowskich Górach.

Na terenie parku (na granicy Bytomia i Tarnowskich Gór) znajduje się zabytkowy kamień punktu triangulacyjnego z końca XIX wieku, stanowiący punkt zerowy pruskiego układu współrzędnych „Sucha Góra”[3].

Walory przyrodniczo-krajobrazowe[edytuj | edytuj kod]

Ukształtowanie terenu[edytuj | edytuj kod]

Obszar „Suchogórskiego Labiryntu Skalnego" jest niezwykle mocno zróżnicowany. Na skutek wcześniejszej eksploatacji powstały liczne zapadliska i doliny. Jednocześnie utworzyły się strome grzbiety, grzędy, pagórki i wąwozy. Na skutek tej różnorodności form powierzchniowych, zdecydowano się na przyjęcie nazwy labirynt dla całości obszaru[2].

Fauna i flora[edytuj | edytuj kod]

Obszar zespołu porastają liczne gatunki drzew, a przede wszystkim: brzoza brodawkowata, klon zwyczajny, jawor, lipa drobnolistna, sosna zwyczajna, dąb czerwony, robinia akacjowa i modrzew europejski. Uzupełnieniem są liczne gatunki krzewów oraz gatunki roślin chronionych – dziewięćsił bezłodygowy oraz kruszczyk szerokolistny[2].

„Suchogórski Labirynt Skalny" zasiedlają przede wszystkim liczne ptaki leśne oraz płazy[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Zespół przyrodniczo-krajobrazowy Suchogórski Labirynt Skalny. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-10-26].
  2. ↑ a b c d Suchogórski Labirynt Skalny na stronach internetowych miasta Bytom. [dostęp 2011-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-17)].
  3. ↑ Mieczysław Filak. Ciekawostki geograficzne. „Gwarek”, 2019-07-23. Wydawnicza Spółdzielnia Pracy „Gwarek Śląski”. ISSN 0209-0368. (pol.). 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zespół_przyrodniczo-krajobrazowy_„Suchogórski_Labirynt_Skalny”&oldid=66520706”