Zespół takotsubo
 Lewe serce u pacjenta z zespołem takotsubo (A) i u zdrowego człowieka (B) | |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
|---|---|
Zespół takotsubo (kardiomiopatia indukowana stresem, kardiomiopatia stresowa, „zespół złamanego serca”, „zespół balotującego koniuszka”, ang. takotsubo syndrome, takotsubo cardiomyopathy, transient apical ballooning, stress-induced cardiomyopathy) – rzadki zespół objawów ostrej niewydolności serca, niemający podłoża miażdżycowego.
Etiologia zespołu jest słabo poznana, ale wskazuje się na rolę czynników emocjonalnych. Obraz kliniczny zespołu przypomina ostry zespół wieńcowy.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Zespół opisał jako pierwszy Hikaru Sato w Japonii w 1990 roku[1]. Tako-tsubo oznacza naczynie z wąska szyjką i szerokim dnem, służące do łowienia ośmiornic.
Jako że niewydolność ta może mieć związek z silnym czynnikiem emocjonalnym, takim jak, dla przykładu, strata kogoś bliskiego (nie musi to być śmierć tej osoby - zespół takotsubo diagnozowano również u osób po rozstaniu z partnerem, rozwodzie), w literaturze obcojęzycznej ten zespół chorobowy określany jest również mianem zespołu złamanego serca (ang. broken heart syndrome)[2].
Epidemiologia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze przypadki zespołu opisywane były w Japonii, ale z czasem okazało się, że występują z taką samą częstością w Stanach Zjednoczonych i Europie. Zespół częściej występuje u kobiet, w 6. i 7. dekadzie życia.
Objawy i przebieg[edytuj | edytuj kod]
Klasycznie objawy zespołu występują pod wpływem silnego emocjonalnego wzruszenia, towarzyszącego takim okolicznościom jak otrzymanie wiadomości o śmierci bliskiej osoby, publiczne wystąpienie, wypadek samochodowy. Objawy kliniczne zespołu przypominają ostry zespół wieńcowy; mogą obejmować:
- ból w klatce piersiowej;
- objawy obrzęku płuc;
- objawy wstrząsu kardiogennego
- nagłe zatrzymanie krążenia w mechanizmie migotania komór.
Rozpoznanie[edytuj | edytuj kod]
Według kryteriów rozpoznania zespołu Mayo Clinic pacjent musi spełniać cztery następujące warunki[3]:
- Przemijająca akineza lub dyskineza koniuszka lewej komory i środkowej części komory, obejmująca obszar unaczynienia więcej niż jednej tętnicy wieńcowej
- Brak istotnych zwężeń w naczyniach wieńcowych lub angiograficznych cech pęknięcia blaszki miażdżycowej
- Nowe zmiany w EKG:
- uniesienie odcinka ST lub
- ujemne załamki T
- Należy wykluczyć:
- przebyty niedawno uraz głowy
- krwawienie śródczaszkowe
- guz chromochłonny
- zapalenie mięśnia sercowego
- kardiomiopatię przerostową.
Leczenie i rokowanie[edytuj | edytuj kod]
Nie ma wytycznych postępowania w ostrym okresie choroby; proponowano postępowanie według wytycznych dla ostrych zespołów wieńcowych[4]. Rokowanie jest dobre, a do powrotu prawidłowej funkcji skurczowej serca dochodzi w przeciągu 2–3 tygodni.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ [Tako-tsubo like cardiomyopathy due to multivessel spasm]. W: Sato H, Tateishi H, Uchida T, Dote K, Ishihara M: [Clinical aspect of myocardial injury: From ischemia to heart failure] (jap.). Kodama K, Haze K, Hon M (red.). Tokyo: Kagakuhyoronsha Co, 1990, s. 56–64.
- ↑ Mayo Clinic Research Reveals 'broken Heart Syndrome' Recurs In 1 Of 10 Patients
- ↑ Bybee KA, Kara T, Prasad A, Lerman A, Barsness GW, Wright RS, Rihal CS. Systematic review: transient left ventricular apical ballooning: a syndrome that mimics ST-segment elevation myocardial infarction. „Ann Intern Med”. 141, s. 858–865, 2004. PMID: 15583228.
- ↑ Sharkey SW, Lesser JR, Zenovich AG, Maron MS, Lindberg J, Longe TF, Maron BJ. [Acute and reversible cardiomyopathy provoked by stress in women from the UnitedStates. „Circulation”. 111, s. 472–479, 2005. DOI: 10.1161/01.CIR.0000153801.51470.EB. PMID: 15687136.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Barbara Uznańska, Michał Plewka. Zespół takotsubo—obraz kliniczny, patogeneza i leczenie. „Forum Kardiologów”. 10. 3, s. 107–110, 2005.
- Lisi M, Zacà V, Maffei S, Casucci F, Maggi M, Lunghetti S, Aitiani P, Carrera A, Castellani D, Favilli R, Pierli C, Mondillo S. Takotsubo cardiomyopathy in a Caucasian Italian woman: case report. „Cardiovasc Ultrasound”. 5. 18, 2007. DOI: 10.1186/1476-7120-5-18. PMID: 17417970.
