Zespół bazyliański w Żółkwi
Na mapach: 50°03′21″N 23°58′14″E/50,055833 23,970556
46-227-0009, 46-227-0011, 46-227-0012, 46-227-0076, 46-227-0077 | |||||||||||||
Cerkiew Najświętszego Serca Pana Jezusa | |||||||||||||
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||
Kościół | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Żółkwi | |||||||||||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||||||||||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego | |||||||||||||
50°03′21″N 23°58′14″E/50,055833 23,970556 |
Zespół bazyliański w Żółkwi – zespół budynków sakralnych i użytkowych będący w posiadaniu bazylianów znajdujący się Żółkwi.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1612 Stanisław Żółkiewski ufundował dla swoich prawosławnych poddanych nową, drewnianą cerkiew pw. Serca Pana Jezusa. W 1682 Jan III Sobieski sprowadził do Żółkwi bazylianów na prośbę greckokatolickiego metropolity Lwowa. Kilka lat później zakonnicy zaczęli wznosić murowaną świątynię i klasztor[1]. Cerkiew spłonęła w 1833 a odbudowano ją w stylu neobizantyjskim w 1837. W 1906 świątynia została przebudowana w stylu rosyjskim. Po II wojnie światowej w cerkwi urządzono magazyn. Bazylianie odzyskali ją na początku lat 90. XX w.[1]
Skład zespołu[edytuj | edytuj kod]
W skład otoczonego murem zespołu wchodzą następujące obiekty:
- Cerkiew Najświętszego Serca Pana Jezusa powstała w latach 1682-90
- Dzwonnica–brama, barokowa, z lat 1721-30 w kształcie trójkondygnacyjnej wieży nakrytej czworobocznym hełmem, pełniąca kiedyś funkcje obronne
- Budynek klasztoru zbudowany w XVIII w., dwukondygnacyjny łączący się z cerkwią
- Budynek drukarni, trójkondygnacyjny z początku XX w. oraz kilka mniejszych budynków gospodarczych[2]
-
Widok ogólny z rynku -
Wnętrze cerkwi -
Dzwonnica z murem
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jacek Tokarski , Lwów i okolice, Bielsko-Biała: Wyd. Pascal, 2007, s. 297, ISBN 978-83-7304-776-1, OCLC 749499813 .
- ↑ Grzegorz Rąkowski: Ziemia Lwowska. Wydawnictwo Rewasz, Pruszków 2007, s. 123-125. ISBN 978-83-89188-66-3.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jacek Tokarski , Lwów i okolice, Bielsko-Biała: Wyd. Pascal, 2007, s. 297, ISBN 978-83-7304-776-1, OCLC 749499813 .