Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Syjonu
| Dewiza: In Sion firmata sum | |
| |
| Pełna nazwa |
Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Syjonu |
|---|---|
| Nazwa łacińska |
Congregatio Nostrae Dominae de Sion |
| Skrót zakonny |
NSD |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Status kanoniczny |
zgromadzenie zakonne na prawie papieskim |
| Założyciel | |
| Data założenia | |
| Data zatwierdzenia | |
| Przełożony | |
| Liczba członków |
430 (2008) |
| Strona internetowa | |
Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Syjonu (fr. Notre-Dame de Sion) – katolickie żeńskie zgromadzenie zakonne założone w 1843 przez Teodora Ratisbonne.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wspólnota powstała w Paryżu w 1843. Jej założyciel – Théodore Ratisbonne – był księdzem katolickim pochodzenia żydowskiego, który w dorosłym życiu nawrócił się na katolicyzm i przyjął chrzest. Przekonany, iż miłość Boga do Narodu wybranego nie wygasła, postanowił zaangażować się w pracę misyjną wśród wyznawców judaizmu, szczególnie w środowiskach kulturowo i religijnie zróżnicowanych. W XIX w. rozumiano, iż wypełnienie obietnic biblijnych związanych ze zjednoczeniem wszystkich ludów w oddawaniu czci Bogu oraz pełnią zbawienia dla dzieci Izraela może dokonać się jedynie poprzez stopniowy wzrost liczby indywidualnych nawróceń na chrześcijaństwo[1]. Ostatecznym impulsem do założenia zgromadzenia było objawienie maryjne, jakie otrzymał brat Teodora Alfons-Maria 20 stycznia 1842 w Rzymie. Za patronkę nowej rodziny zakonnej wybrano Matkę Bożą Syjonu, jako tę która w pełni uobecnia wiarę i nadzieję Narodu wybranego[2].
W 2002 zgromadzenie zostało uhonorowane przez Europejski Kongres Żydów Menorą pokoju[2].
Charyzmat[edytuj | edytuj kod]
Doświadczenia związane z zagładą Żydów w czasie II wojny światowej podyktowane polityką III Rzeszy Niemieckiej na terenie Europy oraz kolaborujących rządów, m.in. we Francji, Belgii czy Holandii, które wpłynęły na refleksję Kościoła dotyczącą dialogu międzyreligijnego, co w oczywisty sposób wybrzmiało w nauczaniu Soboru Watykańskiego II, spowodowały otwarcie się zgromadzenia na nowe formy zaangażowania zarówno w społecznościach judaistycznych jak i w łonie Kościoła katolickiego. Głównym celem zgromadzenia pozostaje dialog z judaizmem. Siostry prowadzą otwarte chrześcijańskie ośrodki informacji i dokumentacji dotyczącej judaizmu. Ponadto zgromadzenie prowadzi działalność oświatową i ekumeniczną oraz angażuje się w dialog z islamem. W niektórych krajach zgromadzenie zajmuje się też pracą z ubogimi[2].
Dewizą sióstr Matki Bożej Syjonu są słowa zaczerpnięte ze starotestamentalnej Księgi Syracha: Na Syjonie mocno stanęłam (łac. In Sion firmata sum)[3]. Symbolami zgromadzenia, umieszczonymi na medalikach noszonych przez siostry są: stylizowany krzyż grecki oraz monogram „NDS”, przyjęte na kapitule generalnej w 1981. Autorem projektu symboli był lioński artysta Daniel Barnas[4].
Obok gałęzi żeńskich – apostolskiej i kontemplacyjnej (od 1926) – istnieje gałąź męska: Bracia Matki Bożej z Syjonu (fr. Religieux Notre Dame de Sion), powstała w Paryżu w 1855.
Domy zakonne[edytuj | edytuj kod]
Dom generalny zgromadzenia znajduje się w Rzymie. Zgromadzenie zorganizowane jest w siedem prowincji, a siostry pracują w dwudziestu trzech krajach (Belgia, Niemcy, Francja, Wielka Brytania, Irlandia, Austria, Polska, Rumunia, Hiszpania, Turcja, Argentyna, Brazylia, Kostaryka, Salwador, Kanada, Nikaragua, Stany Zjednoczone, Egipt, Tunezja, Izrael, Autonomia Palestyńska, Australia, Filipiny). Dom w Krakowie przy ul. Goetla nr 49 istnieje od 10 listopada 2004[2].