Zhu’an Shigui

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zhu’an Shigui
竹庵士珪
Data i miejsce urodzenia

1083
Chengdu

Data i miejsce śmierci

1146
klasztor Nengren

Szkoła

frakcja yangqi szkoły linji

Nauczyciel

Foyan Qingyuan

Zakon

chan

Zhu’an Shigui (chiń. 竹庵士珪 pinyin Zhú’ān Shìguī; kor. 죽암사규 Chugam Sagyu; jap. Chikuan Shikei; wiet. Trúc Am Sĩ?; ur. 1083, zm. 1146) – chiński mistrz chan z frakcji yangqi szkoły linji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Shigui pochodził z miasta Chengdu w prowincji Syczuan.

Jako młody chłopiec opuścił dom rodzinny i udał się do klasztoru Dazi (Wielkiego Współczucia) w Chengdu. Jego nauczycielem był Zongya. Studiował tam Surangama Sutra. Po 5 latach studiów opuścił klasztor i jako „yunshui[1] wędrował praktykując pod kierunkiem wielu nauczycieli.

W końcu dotarł na górę Longmen, gdzie przebywał mistrz chan Foyan Qingyuan (10681120). Shigui, który był już doświadczonym uczniem chanu, zademonstrował mistrzowi swoje zrozumienie. Foyan dał mu radę

Twoje uchwycenie umysłu jest całkowite, jednak musisz otworzyć swoje oczy i uszy.

Shigui został uczniem mistrza Foyana i piastował stanowisko kierownika gmachu mnichów, a także był służącym mistrza.

(...)Shigui powiedział Jak to jest, kiedy ustają pytania i odpowiedzi?
Foyan powiedział To tak, jakbyś uderzył młotkiem w tablicę przy gmachu mnichów.
Shigui niezrozumiał tego, co chciał powiedzieć Foyan. Wieczorem Foyan przyszedł do pomieszczenia Shiguia i rozmawiał z nim. W trakcie rozmowy Shigui przypomniał ich wcześniejszą rozmowę.
Foyan powiedział Czcza gadanina.
Po usłyszeniu tego Shigui doświadczył wielkiego oświecenia.

Po jakimś czasie po otrzymaniu od mistrza przekazu Dharmy i opuszczeniu klasztoru Shigui rozpoczął nauczać. Około 1115 r. przebywał i nauczał chanu w Tianning. Przebywał tam do 1135 r., kiedy – po zaproszeniu od cesarza – został opatem klasztoru Nengren.

Mnich zapytał Shigui Co jest pierwszą zasadą?
Shigui powiedział To, o co zapytałeś, jest drugą zasadą.

W 1146 r. mistrz zwołał całą kongregację i wszystkich świeckich pracujących dla klasztoru, i wygłosił ostatnie nauki. Następnego dnia wykąpał się, uderzył w dzwon aby zgromadzić mnichów, siadł w pozycji medytacyjnej i zmarł. Relikwie pozostałe po kremacji zostały umieszczone w stupie na górze Gu.

Linia przekazu Dharmy zen[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Indiach Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Chinach Bodhidharmy.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w innym kraju.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. „Dosł. „obłok i woda” – określenie wędrownych mnichów.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andy Ferguson: Zen’s Chinese Heritage. Boston: Wisdom Publications, 2000, s. 123–125. ISBN 0-86171-163-7.