Ziarno aleuronowe
Ziarno aleuronowe (gr. aleuron – mąka[1][2]) – w przybliżeniu kuliste, struktury białkowe, otoczone pojedynczą błoną biologiczną[3], powstające przez odwodnienie i tężenie licznych drobnych wakuoli, rozmieszczonych równomiernie w cytoplazmie[4]. Powstają w końcowym etapie dojrzewania nasion, a zanikają (zostają zużyte) na początku kiełkowania, dostarczając substancji odżywczych kiełkującemu zarodkowi[3].
Budowa
Ziarna aleuronowe mogą się składać tylko z jednolitej, bezpostaciowej masy podstawowej (matriks), tworzonej przez albuminy, lub też zanurzone w niej mogą być globoidy i krystaloidy białkowe, mające zdolność pęcznienia (rącznik pospolity). Globoidy tworzy bezpostaciowa fityna, która składa się z nierozpuszczalnych soli kwasu fitynowego lub kwasu fitowego (inozytylosześciofosforowego)[4][5][6][3]. Ziarna aleuronowe mogą zawierać także enzymy hydrolityczne, np. proteazy i kwaśną fosfatazę (np. w nasionach grochu), niezbędne do gromadzenia białek i fityny oraz amylazę i rybonukleazy. Dzięki obecności tych enzymów w ziarnach aleuronowych odbywa się nie tylko gromadzenie i udostępnianie materiałów odżywczych, ale także trawienie innych składników komórki[3]. Ponadto uruchomienie α-amylazy w warstwie aleuronowej ziarniaków rozpoczyna proces kiełkowania[7].
Występowanie
Komórki wypełnione ziarnami aleuronowymi tworzą zewnętrzną warstwę bielma (tzw. bielmo aleuronowe) w ziarniakach traw zwaną warstwą aleuronową. Przy wyrobie białej mąki z ziarniaków zbóż, warstwa aleuronowa wraz z okrywą owocowo-nasienną jest odrzucana jako tzw. otręby. Ziarna aleuronowe występują ponadto w zewnętrznej warstwie bielma w rodzinie rdestowatych oraz we wszystkich komórkach bielma u rącznika pospolitego[8], a także w liścieniach, np. grochu i fasoli.
Przypisy
- ↑ aleuron w słowniku wyrazów obcych PWN. PWN. [dostęp 2012-03-27].
- ↑ Biologia: słownik encyklopedyczny. Warszawa: Wydawnictwo Europa, 2001, s. 428. ISBN 83-87977-73-X.
- ↑ a b c d J. L. Hall, T. J. Flowers, R. M. Roberts: Struktura i metabolizm komórek roślinnych. PWN, 1982, s. 535-536.
- ↑ a b E. Strasburger i in.: Botanika. PWRiL, 1972, s. 33-34.
- ↑ Katherine Esau: Anatomia roślin. PWRiL, 1973, s. 55-56.
- ↑ Peter Sitte: Struktura i ultrastruktura komórki roślinnej. PWRiL, 1970, s. 146.
- ↑ Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski: Botanika. 1. Morfologia. Wyd. Nauk. PWN, 2004, s. 314.
- ↑ Katherine Esau: Anatomia roślin. PWRiL, 1973, s. 757.