Zielonka Pasłęcka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zielonka Pasłęcka
wieś
Ilustracja
Wieś przed II wojną światową
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

elbląski

Gmina

Pasłęk

Liczba ludności (2011)

596[2]

Strefa numeracyjna

55

Kod pocztowy

14-400[3]

Tablice rejestracyjne

NEB

SIMC

0154803

Położenie na mapie gminy Pasłęk
Mapa konturowa gminy Pasłęk, na dole znajduje się punkt z opisem „Zielonka Pasłęcka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Zielonka Pasłęcka”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zielonka Pasłęcka”
Położenie na mapie powiatu elbląskiego
Mapa konturowa powiatu elbląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Zielonka Pasłęcka”
Ziemia53°59′44″N 19°41′55″E/53,995556 19,698611[1]

Zielonka Pasłęcka (niem. Grünhagen[4]) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Pasłęk przy trasie linii kolejowej Elbląg-Olsztyn i w pobliżu drogi krajowej nr 7 (E77). Wieś jest siedzibą sołectwa Zielonka Pasłęcka w którego skład wchodzą również Kielminek, Wójtowizna i zabudowania stacji kolejowej PKP Zielonka Pasłęcka.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Zielonka Pasłęcka[5][6][7]
SIMC Nazwa Rodzaj
0154810 Wójtowizna część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś założono w 1486 roku[8]. Do 1954 roku była siedzibą gminy Zielonka Pasłęcka. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

W Zielonce Pasłęckiej znajdują się:

  • kościół barokowy z 1792 roku stanowiący Sanktuarium Tarnorudzkiego Jezusa Miłosiernego. Świątynia posiada wolutowy szczyt oraz elewację podzieloną pilastrami. Od strony zachodniej wieża nakryta baniastym hełmem. Bogaty wystrój pochodzi z XV-XX wieku i reprezentuje kilka stylów, ołtarz główny ma postać klasycystycznego grobowca, ambona barokowa, wolnostojąca na słupie. W kościele „słynący łaskami” obraz Chrystusa Miłosiernego, pochodzący z miejscowości Rożyszcze na Wołyniu, przywieziony po II wojnie światowej[9]. W otoczeniu Sanktuarium Golgota, barokowa kaplica Męki Pańskiej, XIX wieczna statua archanioła na fontannie, pomnik Jana Pawła II, głaz pamiątkowy z Jeruzalem[10].
  • ruina wiatraka holenderskiego z 1883 roku.
  • domy z XIX w. o konstrukcji szkieletowej z wysuniętymi podcieniami frontowymi[11]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

 Wykaz literatury uzupełniającej: Zielonka Pasłęcka.

Lech Słodownik, Wsie dawnego powiatu pasłęckiego, Zielonka Pasłęcka, miesięcznik „Głos Pasłęka” 2003.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 161427
  2. Wieś Zielonka Pasłęcka w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2019-12-06] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1612 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. GUS. Rejestr TERYT
  7. KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06]. (pol.).
  8. Tomasz Darmochwał, Marek Jacek Rumiński: Warmia Mazury, przewodnik. Białystok: Agencja TD, 1996. ISBN 83-902165-0-7 s. 46
  9. Sanktuarium tarnorudzkiego Jezusa Miłosiernego w Zielonce Pasłęckiej - Historia obrazu. [dostęp 2016-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-07)].
  10. Piotr Skurzyński Warmia, Mazury, Suwalszczyzna Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 66-67
  11. Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, PWN, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12677-9 s. 1024
Wiatrak holenderski ok. 1920 roku