Ziemia wyszogrodzka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ziemia wyszogrodzka jako część województwa mazowieckiego w latach 1529-1795
Ziemia wyszogrodzka i inne ziemie Mazowsza (XIII–XVIII w.)

Ziemia wyszogrodzka – ziemia województwa mazowieckiego po włączeniu Księstwa Mazowieckiego do I Rzeczypospolitej w 1526 roku[1], wcześniej ziemia Księstwa Mazowieckiego, do 1495 roku wchodziła w skład księstwa płockiego. Stolicą ziemi był Wyszogród.

Ziemia wyszogrodzka, Mazowsze i inne krainy historyczne Polski na tle współczesnych granic administracyjnych
Bolesław III książę mazowiecki i płocki, nadaje 21 października 1349 roku matce swej Elżbiecie Giedyminównie ziemię wyszogrodzką za udzielenie mu jej pieniędzy posażnych na posag dla siostry Anny, wydanej za Henryka, księcia żagańskiego

Powierzchnia ziemi liczyła 587 km². Sejmikowała w Wyszogrodzie, wysyłała 2 posłów na sejm walny i co piąty rok deputata[2] na Trybunał Główny Koronny w Piotrkowie. Miała starostę grodowego w Wyszogrodzie, kasztelana mniejszego, podkomorzego, sądy ziemskie, grodzkie i podwojewodzińskie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Atlas Historyczny Polski: Mazowsze w II połowie XVI w., cz. 2: komentarze i indeksy, red. Władysław Pałucki, Warszawa 1973, s. 59.
  • Zygmunt Gloger, Geografia historyczna dawnej Polski, Kraków 1900, s. 141.
  • Jacek A. Wiśniewski, Kościoły drewniane Mazowsza, Pruszków 1998, s. 167.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. województwo mazowieckie formalnie utworzono w 1529 roku
  2. niektóre źródła podają, że wysyłała 2 deputatów