Zimowy zmierzch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zimowy zmierzch
Gatunek

psychologiczny

Rok produkcji

1956

Data premiery

1 lutego 1957

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

87 min

Reżyseria

Stanisław Lenartowicz

Scenariusz

Tadeusz Konwicki

Główne role

Włodzisław Ziembiński
Bogusz Bilewski
Ligia Borowczyk

Muzyka

Adam Walaciński

Zdjęcia

Mieczysław Jahoda

Scenografia

Jan Grandys

Kostiumy

Zdzisław Kielanowski

Montaż

Lidia Pacewicz

Produkcja

Zespół Filmowy Rytm

Zimowy zmierzch – polski film psychologiczny z 1956 w reżyserii Stanisława Lenartowicza, samodzielny pełnometrażowy debiut reżysera. Film zrealizowany według scenariusza Tadeusza Konwickiego wyróżniał się w momencie premiery odejściem od założeń filmowego socrealizmu; ledwie zarysowana akcja – stary kolejarz Rumsza nie akceptuje małżeństwa swego jedynego ocalałego po II wojnie światowej syna, który wrócił z wojska z ciężarną żoną – stanowiła pretekst do ukazania życia zapadłej prowincji na tzw. Kresach Wschodnich, niedotkniętej zbytnio przemianami okresu stalinizmu. Sporo uwagi Lenartowicz i Konwicki poświęcili przedstawieniu ceremonii katolickich, będących w filmach socrealistycznych tabu[1].

Gwałtowne zerwanie z estetyką socrealizmu było powodem, dla którego Zimowy zmierzch stał się obiektem zajadłej krytyki. Z tego powodu Lenartowicz zmuszony był zmienić poetykę dalszych swoich filmów, nigdy później nie kręcąc równie odważnego dzieła. Dopiero po latach Zimowy zmierzch został zrehabilitowany jako ważne osiągnięcie artystyczne[1].

Obsada aktorska[edytuj | edytuj kod]


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Lubelski 2015 ↓, s. 206–207.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Lubelski, Historia kina polskiego 1895-2014, Kraków: Universitas, 2015.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]