Zofia z Potockich Zamoyska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Zofia Potocka (1851-1927))
Zofia z Potockich Zamoyska
Ilustracja
Herb
Pilawa
hrabina
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1851
Kraków

Data i miejsce śmierci

29 stycznia 1927
Krzeszowice

Ojciec

Adam Józef Potocki

Matka

Katarzyna Potocka z Branickich

Mąż

Stefan Zamoyski

Dzieci

Adam Zdzisław (1872–1933)
Władysław Zdzisław (1873–1944)
Zygmunt (1875–1931)
Zofia (1880–1913), Katarzyna (1883–1958)
Wanda (1892–1965)[1].

Rodzeństwo

Róża Raczyńska
Artur Władysław Potocki
Maria Potocka
Wanda Potocka
Anna Potocka
Andrzej Kazimierz Potocki[1]

Odznaczenia
Order Krzyża Gwiaździstego

Zofia Zamoyska (ur. 7 listopada 1851[2] w Krakowie[1], zm. 29 stycznia 1927 tamże[3]) – córka Adama Potockiego i Katarzyny z Branickich, żona Stefana Zamoyskiego[3], którego poślubiła 20 czerwca 1870 roku[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Działaczka społeczna i charytatywna, założycielka ochronek, fundatorka kościoła pw. świętych Zofii i Szczepana w Laszkach[3]. Dama dworu arcyksiężnej Marii Józefy, w roku 1893 odznaczona Orderem Krzyża Gwiaździstego[4].

W czasie I wojny światowej dzięki wpływom w Wiedniu doprowadziła do uwolnienia kilkunastu księży uwięzionych przez władze wojskowe i skazanych na karę śmierci[3].

Odprawione w dwu obrządkach (rzymsko- i greckokatolickim) uroczystości żałobne i pogrzeb Zofii Zamoyskiej, która została pochowana w Laszkach 2 lutego 1927, zgromadziły licznie polską i ruską ludność wiejską[3].

Zofia Zamoyska w sztuce[edytuj | edytuj kod]

W 1856 niemiecki malarz Franz Xaver Winterhalter, przebywając w Warszawie, wykonał portret Katarzyny Potockiej oraz jej dzieci Róży, Artura i pięcioletniej Zofii. W 1870 roku Winterhalter ponownie sportretował dziewiętnastoletnią już Zofię.

W 1868 roku Marceli Guyski wykonał popiersie Zofii, które zostało zaprezentowane w Pałacu Sztuki w Krakowie na wystawie portretów kobiecych XVIII i XIX wieku. Obecnie popiersie znajduje się w zbiorach krakowskiego Muzeum Narodowego[5][6].

Portrety Zofii z Potockich Zamoyskiej wykonali również Franciszek Tepa[2] i Władysław Bakałowicz[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Zofia z Potockich Zamoyska – M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego – online [26.03.2020].
  2. a b Małgorzata Maria Grąbczewska. „La Poésie des souvenirs”. Album fotografii z Podróży Wschodniej Adama Potockiego i Katarzyny z Branickich Potockiej z lat 1852–1853 w zbiorach Biblioteki Narodowej (AFF.II-31). „Rocznik Biblioteki Narodowej”. 43, s. 116, 119, 2012. 
  3. a b c d e L. Pogrzeb ś. p. Zofji z Potockich Zamoyskiej. „Czas”. 36, s. 2, 1927-02-14. [dostęp 2023-01-26]. 
  4. Handbuch des Allerhöchsten Hofes und des Hofstaates, Seiner K. und K. Apostolischen Majestät für 1911. Wien: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1911, s. 168, 412.
  5. Tygodnik Illustrowany” 1910, nr 15, s. 293.
  6. Zdjęcie popiersia Zofii.
  7. Antyk obraz olejny Władysław Bakałowicz portret Zofia Potocka Zamoyska.