Zygmunt Bolesław Żywocki

Zygmunt Bolesław Żywocki

„Adam”, „Anioł”, „Dzięcioł”, „Kłos”, „Kostur”, „Wujek”

podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	25 grudnia 1889 Kraków
Data i miejsce śmierci	12 października 1969 Częstochowa
Przebieg służby
Lata służby	1917–1945
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie Armia Krajowa Zrzeszenie Wolność i Niezawisłość
Jednostki	27 Pułk Piechoty Obwód ZWZ Jędrzejów Obwód Kielce AK Inspektorat Radom AK
Stanowiska	dowódca batalionu piechoty komendant obwodu komendant inspektoratu
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa działania zbrojne podziemia antykomunistycznego w Polsce
Odznaczenia

Zygmunt Bolesław Żywocki ps. „Adam”, „Anioł”, „Dzięcioł”, „Kłos”, „Kostur”, „Wujek” (ur. 25 grudnia 1889 w Krakowie, zm. 12 października 1969 w Częstochowie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Zygmunt Żywocki urodził się 25 grudnia 1889 roku w Krakowie, w rodzinie Józefa i Marii. W 1917 roku zdał maturę i w lutym tego samego roku został powołany do cesarskiej i królewskiej armii. Po ukończeniu szkolenia został skierowany na front włoski, na którym służył do zakończenia wojny jako chorąży.

Po powrocie do Krakowa zgłosił się do tworzącego się Wojska Polskiego i został skierowany do 11 pułku piechoty w Będzinie. W 1920 roku brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, po jej zakończeniu pozostał w wojsku. W 1934 roku został dowódcą kompanii, a następnie batalionu w 27 pułku piechoty w Częstochowie. Pełnił funkcję komendanta Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w 7 Dywizji Piechoty.

W czasie kampanii wrześniowej dowodził II batalionem 27 pułku piechoty. Podczas okupacji działał od 1940 roku ZWZ, a potem w Armii Krajowej. Pełnił funkcje:

• dowódcy Obwodu Sandomierz (15 stycznia 1940 – maj 1940)
• komendanta Obwodu Jędrzejów (maj 1940 – lipiec 1941)
• komendanta Obwodu Kielce (wrzesień 1941 – maj 1942)
• komendanta Inspektoratu Radom (październik 1942 – styczeń 1945)

W czasie służby w AK został awansowany do stopnia podpułkownika, a po jej rozwiązaniu wstąpił do WiN. Nocą z 8 na 9 września 1945 roku organizował rozbicie więzienia w Radomiu. Już 13 października tego samego roku został aresztowany i skazany na karę śmierci, zamienioną na 10 lat pozbawienia wolności, a następnie w 1947 roku na 5 lat. Zwolniony z więzienia 8 listopada 1950 roku, ale nadal szykanowany. Na wolności pracował od 1956 roku w wodociągach miejskich w Częstochowie. Zmarł w 1969 roku i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Nowym Sączu. Jego synem był Zygmunt Włodzimierz Żywocki, konstruktor silników i nauczyciel akademicki.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
• Krzyż Walecznych – dwukrotnie
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Awanse

• podporucznik – 10 września 1919
• porucznik – 3 maja 1922
• kapitan – 3 grudnia 1930
• major – 19 marca 1938
• podpułkownik – ?

Bibliografia

• Wojciech Borzobohaty: „Jodła” Okręg Radomsko-Kielecki ZWZ-AK 1939-1945'. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1988. ISBN 83-211-0901-2.brak strony w książce