Zygmunt Machoy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Machoy
Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1924
Wolsztyn

Data i miejsce śmierci

17 lipca 2018
Szczecin

Zawód, zajęcie

biochemik, wykładowca akademicki

Tytuł naukowy

profesor nauk chemicznych

Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Zygmunt Stanisław Machoy (ur. 22 kwietnia 1924 w Wolsztynie[1], zm. 17 lipca 2018 w Szczecinie[2]) – polski biochemik i nauczyciel akademicki, profesor nauk chemicznych, wykładowca Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W okresie II wojny światowej wysiedlony do Generalnego Gubernatorstwa. Po wyzwoleniu powrócił do Wolsztyna, po ukończeniu szkoły średniej podjął studia chemiczne na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, uzyskując w 1951 roku magisterium. Na UAM w 1962 roku uzyskał stopień doktora za rozprawę Kontaktowe odbarwianie niektórych barwników spożywczych przy współudziale tlenu powietrza, a w 1970 roku habilitował się na podstawie pracy pt. Fizykochemiczne badania procesu pobierania tlenu przez układ oksydazy cytochromowej[1]. W 1985 roku otrzymał tytuł profesora w zakresie nauk chemicznych. Specjalizował się w zagadnieniach z zakresu biochemii, chemii analitycznej i organicznej[3].

Od 1951 roku był zawodowo związany z Pomorską Akademią Medyczną i następnie powstałym z jej przekształcenia Pomorskim Uniwersytetem Medycznym w Szczecinie. Początkowo zatrudniony w pracowni chemicznej Zakładu Patologii Ogólnej i Doświadczalnej, później w Zakładzie Chemii Ogólnej. Od 1976 roku do czasu przejścia w 1994 roku na emeryturę był kierownikiem Zakładu Chemii Fizjologicznej PAM. Pełnił funkcje prodziekana (1981–1984) i dziekana (1984–1987) Wydziału Lekarskiego Pomorskiej Akademii Medycznej[1].

Był członkiem Polskiego Towarzystwa Toksykologicznego, Polskiego Towarzystwa Biochemicznego i Polskiego Towarzystwa Chemicznego oraz komitetów Polskiej Akademii Nauk: Komitetu Biochemii i Biofizyki PAN oraz Komitetu Ekologii PAN. Wchodził w skład komitetów redakcyjnych czasopism „Fluoride” i „Environmental Sciences”. Kierował organizacją ISFR, skupiającą naukowców zajmujących się badaniami nad fluorem[1].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Został odznaczony Krzyżem Oficerskim (1998)[4] Komandorskim (2013)[5] Orderu Odrodzenia Polski.

W 1995 roku otrzymał tytuł członka honorowego Polskiego Towarzystwa Biochemicznego[6]. W 2007 roku wyróżniono go tytułem doctora honoris causa Pomorskiej Akademii Medycznej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Doktor honoris causa PAM prof. dr hab. Zygmunt Machoy, Pomorska Akademia Medyczna, 2007 [zarchiwizowane 2015-04-02].
  2. Zygmunt Machoy [online], wyborcza.pl, 19 lipca 2018 [dostęp 2018-07-19].
  3. Prof. dr hab. Zygmunt Machoy, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2015-03-11].[martwy link]
  4. M.P. z 1998 r. nr 42, poz. 587
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 września 2013 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2014 r. poz. 342).
  6. Członkowie Honorowi [online], ptbioch.edu.pl [dostęp 2024-02-29].