Zygmunt Przetakiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Przetakiewicz
Data urodzenia

17 czerwca 1917

Data śmierci

21 września 2005

Zawód, zajęcie

publicysta, działacz polityczny

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Zygmunt Przetakiewicz (ur. 17 czerwca 1917, zm. 21 września 2005) – polski działacz społeczno-polityczny, publicysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Członek Konfederacji Polskiej Młodzieży Akademickiej „Prometania”, od 1937 szef organizacji bojowej i wywiadu wewnętrznego Ruchu Narodowo-Radykalnego „Falanga”, działającej pod nazwą Narodowa Organizacja Bojowa „Życie i Śmierć dla Narodu”.

W czasie II wojny światowej, na przełomie grudnia 1939 i stycznia 1940 przez Węgry przedostał się do Francji. Po jej kapitulacji (zob. kampania francuska 1940) przebywał w Wielkiej Brytanii, gdzie związał się z wydawanym i redagowanym przez Adama Doboszyńskiego pismami „Jestem Polakiem” i „Walka”, której był wydawcą. W 1943 został skazany na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności za udział w akcji wzywającej do dymisji gen. Władysława Sikorskiego. Następnie został żołnierzem dywizji gen. Stanisława Maczka.

Po wojnie członek redakcji tygodnika „Dziś i jutro”, redaktor naczelnySłowa Powszechnego” (1947-1950 i 1953), członek komisji rewizyjnej (od 1952), prezydium (od 1956) i wiceprzewodniczący (od 1976) stowarzyszenia PAX. Autor wspomnień pt. Od ONR-u do PAX-u (Warszawa 1994). W 1952 roku był jednym z bohaterów broszury Wróg pozostał ten sam (Warszawa: Pax 1952). Zawierała ona zbiór wypowiedzi księży i działaczy katolickich przeciwnych remilitaryzacji Niemiec Zachodnich oraz opowiadających się za pokojem wewnętrznym w Polsce Ludowej.

Jego synem jest Zygmunt Maria Przetakiewicz jr, autor książki, „Spowiedź grzesznika. Z PAX-u, Solidarności i Andersena”[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Od ONR-u do PAX-u (wspomnienia), Warszawa: "Książka Polska" 1994 (wyd. 2 popr. i zm. Warszawa: Wydawnictwo Prasy Lokalnej 2010). Książka jest cytowana w haśle Julia Brystiger dostęp 25.11.2016.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Niedobra spowiedź, www.goniec24.com [dostęp 2022-09-03].
  2. M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1481.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Arkadiusz Meller, Patryk Tomaszewski: ŻYCIE I ŚMIERĆ DLA NARODU! Antologia myśli narodowo-radykalnej z lat trzydziestych XX wieku. Warszawa: Prohibitia, 2011. ISBN 978-83-61344-20-9.
  • Antoni Dudek, Grzegorz Pytel, Bolesław Piasecki. Próba biografii politycznej, wyd. Aneks, Londyn 1990, według indeksu