Gens
Gens – pierwotna organizacja rodowa w starożytnym Rzymie, skupiająca do kilkunastu rodzin[1] (familia) wywodzących się, lub przypisujących sobie pochodzenie od wspólnego przodka – eponima, od którego imienia pochodziła nazwa całego rodu (nomen gentilicium)[2]. Gentes posiadały wspólne groby przydomowe i prywatne kulty (sacrum gentilicium), które często stawały się później kultami państwowymi[3].
Według tradycyjnych przekazów w okresie królewskim Rzymu istniało 300 rodów skupionych w 30 kuriach w 3 tribus[4]. Gentes poprzez patronów sprawowały opiekę nad swoimi klientami, którymi stawali się wyzwoleni niewolnicy, peregrini – obcy przybysze osiedlający się w Rzymie lub zubożali członkowie innych rodów.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Portal wiedzy, onet.pl WIEM: Gens [dostęp 2009-06-09]
- ↑ gens, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2009-06-05].
- ↑ IV Rzym królów, Organizacja rodowa. W: Jacques Heurgon: Rzym i świat śródziemnomorski do wojen punickich. przełożyła Elegia Bąkowska. Wyd. 1. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1973, s. 114 - 116.
- ↑ Rzym, I. Rzym królewski i republikański. 2. Ustrój Rzymu królewskiego. W: Maria Jaczynowska, Danuta Musiał, Marek Stępień: Historia Starożytna. Wyd. 2 poprawione i uzupełnione. Warszawa: Wydawnictwo: TRIO, 1999, s. 420. ISBN 83-85660-64-X.