Stary Kair

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół „Zawieszony”
Wnętrze meczetu Amra Ibn al-Asa
Wejście do Synagogi Ben Ezry

Stary Kair (ar. مصر القديمة = Misr al-Kadima) – dzielnica Kairu w Egipcie, najstarsza część miasta, obejmująca m.in. szereg zabytków koptyjskich, łączych historycznie starożytny Egipt faraonów z cywilizacją islamską. Duża część dzielnicy nazywana jest z tego względu Kairem koptyjskim. Wielka niegdyś kairska społeczność żydowska to teraz grupa ok. 100 osób w podeszłym wieku, zamieszkująca tę dzielnicę.

Zabytki koptyjskie[edytuj | edytuj kod]

Na terenie Starego Kairu znajdują się pozostałości fortecy Babilon, w której według tradycji schroniła się Święta Rodzina. Twierdza ta była kolebką egipskiego chrześcijaństwa i do dziś jej rejon pozostaje miejscem zamieszkiwania kairskiej społeczności Koptów.

Do koptyjskich zabytków Starego Kairu zaliczają się ponadto między innymi:

Na terenie dzielnicy działa także bogato wyposażone Muzeum Koptyjskie.

Zabytki muzułmańskie[edytuj | edytuj kod]

Do muzułmańskich zabytków Starego Kairu zalicza się meczet Amra Ibn al-Asa, będący najstarszym meczetem Egiptu (pierwotny budynek wzniesiono w 641 roku n.e.). W pobliżu meczetu zachowały się pozostałości pierwotnego miasta na obszarze dzisiejszego Kairu o nazwie Al-Fustat.

Zabytki żydowskie[edytuj | edytuj kod]

Do żydowskich zabytków należy Synagoga Ben Ezry w Kairze, unikatowy relikt starej żydowskiej społeczności Kairu. Tradycja żydowska i koptyjska stwierdza, że tutaj córka faraona znalazła małego Mojżesza w sitowiu, a Jeremiasz zgromadził ludzi ocalałych po zburzeniu Jeruzalem. Wyznania te twierdzą, że również tu udzielono schronienia Świętej Rodzinie uciekającej przed Herodem.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dan Richardson, Daniel Jacobs: Egipt. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2006, s. 179-192, seria: Przewodnik Pascala. ISBN 978-83-7304-689-4.