Ted Baillieu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ted Baillieu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1953
Melbourne

Premier Wiktorii
Okres

od 2 grudnia 2010
do 6 marca 2013

Przynależność polityczna

Liberalna Partia Australii

Poprzednik

John Brumby

Następca

Denis Napthine

Ted Baillieu, właśc. Edward Norman Baillieu (ur. 31 lipca 1953 w Melbourne) – australijski architekt i polityk, członek Liberalnej Partii Australii. Od grudnia 2010 do marca 2013 roku pełnił urząd premiera stanu Wiktoria.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Jego przodkowie wywodzili się z Belgii, jednak przybyli do Australii już w połowie XIX wieku. Ukończył studia architektoniczne na University of Melbourne, a następnie podjął pracę w tym zawodzie. Od 1981 łączył karierę zawodową z działalnością polityczną w szeregach LPA. W 1987 został wiceprzewodniczącym (według terminologii europejskiej, zastępcą sekretarza generalnego) Partii Liberalnej w stanie Wiktoria, zaś w 1994 awansował na przewodniczącego (sekretarza generalnego). W 1998 wszedł do zarządu agencji zajmującej się promocją Wiktorii wśród turystów.

Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]

W 1999 został wybrany do Zgromadzenia Ustawodawczego Wiktorii[1] i trafił do gabinetu cieni LPA. Odpowiadał tam za kwestie szkolnictwa wyższego i kształcenia ustawicznego (1999-2001), hazardu (2000-02) i planowania przestrzennego (2001-06). W 2006 został wybrany na lidera LPA w stanie Wiktoria, co automatycznie oznaczało też objęcie funkcji lidera opozycji w parlamencie stanowym[2]. Pod wodzą Baillieu, LPA przegrała wybory stanowe w 2006 roku, ale zwyciężyła nieznacznie w kolejnym głosowaniu, przeprowadzonym w listopadzie 2010 roku. Pozwoliło to stworzyć jej koalicyjny rząd stanowy wspólnie z Narodową Partią Australii (NPA), w którym Baillieu objął teki premiera oraz ministra sztuki. W 2013 musiał zrezygnować z kierowania rządem stanowym w wyniku ujawnienia kompromitujących nagrań rozmów, jakie prowadził szef jego kancelarii. Nie kandydował w wyborach stanowych w 2014, tym samym przechodząc na polityczną emeryturę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Victoria's man of mystery - The Australian. [dostęp 2010-12-29].
  2. P. Austin, F. Tomazin, Kennett backdown infuriates Howard, „The Age” (ang.), 2006-05-06 [dostęp 2010-12-29]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Biogram na stronie Liberalnej Partii Australii (w stanie Wiktoria) (ang.) [dostęp 2010-12-29]
  • Biogram. parliament.vic.gov.au. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-10)]. na stronie Parlamentu Wiktorii (ang.) [dostęp 2010-12-29]