Taylor Townsend
_(48199067157).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
16 kwietnia 1996 |
| Wzrost |
170 cm |
| Gra |
leworęczna |
| Status profesjonalny |
grudzień 2012[1] |
| Trener |
Donald Young Sr |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 14 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
57 (8 kwietnia 2024) |
| Australian Open |
2R (2020, 2023) |
| Roland Garros |
3R (2014) |
| Wimbledon |
2R (2018, 2019) |
| US Open |
4R (2019) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
5 WTA, 2 WTA 125K, 17 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
5 (12 czerwca 2023) |
| Australian Open |
3R (2019, 2024) |
| Roland Garros |
F (2023) |
| Wimbledon |
2R (2023) |
| US Open |
F (2022) |
Taylor Townsend (ur. 16 kwietnia 1996 w Chicago) – amerykańska tenisistka, finalistka US Open 2022 i French Open 2023 w grze podwójnej kobiet, mistrzyni Australian Open 2012, Wimbledonu 2012 i US Open 2012 w deblu dziewcząt oraz Australian Open 2012 w singlu dziewcząt.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Starty w zawodowych turniejach rozpoczęła w wieku czternastu lat, w październiku 2010 roku, biorąc udział w turnieju rangi ITF w Amelia Island na Florydzie. Wygrała tam kwalifikacje, a w turnieju głównym dotarła do drugiej rundy, w której przegrała z Olgą Puczkową. W maju 2011 roku osiągnęła półfinał turnieju w Carson, a w lipcu powtórzyła to osiągnięcie w Atlancie.
W sierpniu 2011 roku tenisistka otrzymała od organizatorów wielkoszlemowego turnieju US Open tzw. dziką kartę do udziału w kwalifikacjach gry pojedynczej oraz do turnieju głównego gry podwójnej. W kwalifikacjach singla pokonała w pierwszej rundzie Hiszpankę Arantxę Parrę Santonję i przegrała w drugiej z Laurą Robson. W grze podwójnej, w parze z Jessicą Pegulą, dotarła do trzeciej rundy turnieju głównego, pokonując w pierwszych rundach znacznie wyżej notowane zawodniczki: Klaudię Jans i Alicję Rosolską oraz Līgę Dekmeijerę wraz z Jeleną Janković. Zagrała także w pierwszej rundzie gry mieszanej.
W styczniu 2012 roku wygrała juniorski Australian Open i to zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. W finale singla pokonała Juliję Putincewą, a w finale debla (w parze z Gabrielle Andrews) – parę Irina Chromaczowa i Danka Kovinić.
Pomimo sukcesów amerykański związek tenisowy United States Tennis Association nie chciał dopuścić jej do występu w US Open z powodu nadwagi i zagroził zaprzestaniem finansowania przygotowań i przejazdów zawodniczki. Ostatecznie Townsend sfinansowała występ w turnieju z własnych środków i dotarła do ćwierćfinału. Rodzice zatrudnili też jako trenera Zinę Garrison[2].
W lipcu 2012 roku odniosła sukces w deblu na trawiastych kortach Wimbledonu. Razem z Eugenie Bouchard pokonały w finale Belindę Bencic i Anę Konjuh 6:4, 6:3. Podczas US Open ponownie zwyciężyła w rywalizacji deblowej dziewcząt. Wspólnie z Andrews pokonały Bencic i Uberalovą 6:4, 6:3.
W lipcu 2013 roku osiągnęła finał Wimbledonu w grze pojedynczej dziewcząt. Przegrała w nim z Belindą Bencic wynikiem 6:4, 1:6, 4:6. W sierpniu osiągnęła finał zawodów deblowych w Waszyngtonie. Razem z Eugenie Bouchard uległy parze Shūko Aoyama–Wiera Duszewina wynikiem 3:6, 3:6.
Do French Open 2014 dostała się dzięki dzikiej karcie, uczestnicząc w turniejach cyklu ITF. W pierwszej rundzie pokonała Vanię King, a w drugiej rundzie rozstawioną z numerem 20. Alizé Cornet[2]. W kolejnej fazie uległa Carli Suárez Navarro.
W sezonie 2022 osiągnęła finał US Open w grze podwójnej. Razem z Catherine McNally uległy parze Barbora Krejčíková–Kateřina Siniaková 6:3, 5:7, 1:6.
Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | 1R | A | Q3 | 1R | 1R | 2R | A | A | 2R | 1R | 0 / 6 | 2 – 6 | ||||||||||
| French Open | A | A | A | 3R | 1R | 2R | 2R | 2R | 1R | A | A | 1R | 1R | 0 / 8 | 5 – 8 | |||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | 1R | A | Q2 | Q1 | 2R | 2R | NH | A | A | Q3 | 0 / 3 | 2 – 3 | |||||||||||
| US Open | Q2 | A | Q3 | 1R | Q2 | 1R | 1R | 2R | 4R | 1R | A | 1R | 3R | 0 / 8 | 6 – 8 | |||||||||||
| Ranking na koniec roku | 428 | 676 | 308 | 102 | 304 | 132 | 105 | 74 | 84 | 89 | 293 | 131 | 80 | 0 / 25 | 15 – 25 | |||||||||||
Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 3R | 2R | A | A | 2R | 3R | 0 / 6 | 6 – 6 | |||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | 1R | 2R | 1R | A | A | SF | F | 0 / 5 | 10 – 5 | ||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | Q2 | 1R | A | 1R | NH | A | A | 2R | 0 / 3 | 1 – 3 | ||||||||||||
| US Open | 3R | A | 1R | 1R | 2R | QF | 1R | 1R | 2R | SF | A | F | QF | 0 / 11 | 18 – 11 | ||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 234 | 546 | 190 | 156 | 124 | 73 | 150 | 153 | 89 | 67 | 134 | 33 | 7 | 0 / 25 | 35 – 25 | ||||||||||||
Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | QF | 1R | 0 / 2 | 2 – 2 | |||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | 2R | 0 / 1 | 1 – 0 | ||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | 2R | 0 / 1 | 1 – 1 | ||||||||||||
| US Open | 1R | A | A | SF | 2R | 1R | A | 1R | A | NH | A | A | SF | 0 / 6 | 7 – 6 | ||||||||||||
| 0 / 10 | 11 – 9 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna 10 (5–5)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 4 sierpnia 2013 | Waszyngton | Twarda |  Eugenie Bouchard
|
 Shūko Aoyama Wiera Duszewina
|
3:6, 3:6 |
| Finalistka | 2. | 6 stycznia 2019 | Auckland | Twarda |  Paige Hourigan
|
Eugenie Bouchard Sofia Kenin
|
6:1, 1:6, 7–10 |
| Zwyciężczyni | 1. | 12 stycznia 2020 | Auckland | Twarda | Asia Muhammad
|
Serena Williams Caroline Wozniacki
|
6:4, 6:4 |
| Finalistka | 3. | 11 września 2022 | US Open | Twarda | Catherine McNally
|
 Barbora Krejčíková Kateřina Siniaková
|
6:3, 5:7, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 8 stycznia 2023 | Adelaide | Twarda | Asia Muhammad
|
 Storm Hunter Kateřina Siniaková
|
6:2, 7:6(2) |
| Zwyciężczyni | 3. | 14 stycznia 2023 | Adelaide | Twarda |  Luisa Stefani
|
 Anastasija Pawluczenkowa Jelena Rybakina
|
7:5, 7:6(3) |
| Finalistka | 4. | 2 kwietnia 2023 | Miami | Twarda | Leylah Fernandez
|
Coco Gauff Jessica Pegula
|
6:7(6), 2:6 |
| Finalistka | 5. | 11 czerwca 2023 | French Open | Ceglana | Leylah Fernandez
|
 Hsieh Su-wei Wang Xinyu
|
6:1, 6:7(5), 1:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 19 sierpnia 2023 | Cincinnati | Twarda | Alycia Parks
|
Nicole Melichar-Martinez Ellen Perez
|
6:7(1), 6:4, 10–6 |
| Zwyciężczyni | 5. | 12 stycznia 2024 | Adelaide | Twarda | Beatriz Haddad Maia
|
 Caroline Garcia Kristina Mladenovic
|
7:5, 6:3 |
Finały turniejów WTA 125[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza 1 (0–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 21 maja 2023 | Florencja | Ceglana |  Jasmine Paolini
|
3:6, 5:7 |
Gra podwójna 4 (2–2)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 3 marca 2018 | Indian Wells | Twarda |  Yanina Wickmayer
|
Jennifer Brady Vania King
|
6:4, 6:4 |
| Finalistka | 1. | 26 stycznia 2019 | Newport Beach | Twarda | Yanina Wickmayer
|
Hayley Carter Ena Shibahara
|
3:6, 6:7(1) |
| Finalistka | 2. | 2 marca 2019 | Indian Wells | Twarda | Yanina Wickmayer
|
Kristýna Plíšková Jewgienija Rodina
|
6:7(7), 4:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 7 marca 2020 | Indian Wells | Twarda | Asia Muhammad
|
Catherine McNally Jessica Pegula
|
6:4, 6:4 |
Występy w Turnieju Mistrzyń[edytuj | edytuj kod]
W grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| 2023 | Zawodniczki rezerwowe | Leylah Fernandez |
nie wystąpiły | |
Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 27/04/2014 | Charlottesville
|
ITF | 50 000 | ziemna |  Montserrat González
|
6:2, 6:3 |
| 2. | 04/05/2014 | Indian Harbour Beach
|
ITF | 50 000 | ziemna | Julija Putincewa
|
6:1, 6:1 |
| 3. | 01/05/2016 | Charlottesville
|
ITF | 50 000 | ziemna | Grace Min
|
7:5, 6:1 |
| 4. | 15/10/2017 | Sumter
|
ITF | 25 000 | twarda |  Ulrikke Eikeri
|
6:2, 6:1 |
| 5. | 22/10/2017 | Florence
|
ITF | 25 000 | twarda | Ysaline Bonaventure
|
6:1, 7:5 |
| 6. | 12/11/2017 | Waco
|
ITF | 80 000 | twarda |  Ajla Tomljanović
|
6:3, 2:6, 6:2 |
| 7. | 22/04/2018 | Dothan
|
ITF | 80 000 | ziemna |  Mariana Duque Mariño
|
4:6, 6:3, 6:2 |
| 8. | 06/05/2018 | Charleston
|
ITF | 80 000 | ziemna | Madison Brengle
|
6:0, 6:4 |
| 9. | 17/06/2018 | Sumter
|
ITF | 25 000 | twarda | Alizé Lim
|
krecz |
| 10. | 05/05/2019 | Charleston
|
ITF | 100 000 | twarda | Whitney Osuigwe
|
6:4, 6:4 |
| 11. | 01/05/2022 | Charleston
|
ITF | 100 000 | ziemna | Wang Xiyu
|
6:3, 6:2 |
| 12. | 30/10/2022 | Tyler
|
ITF | 80 000 | twarda | Yuan Yue
|
6:4, 6:2 |
| 13. | 01/10/2023 | Templeton
|
ITF | 60 000 | twarda |  Renata Zarazúa
|
6:3, 6:1 |
| 14. | 22/10/2023 | Macon
|
ITF | 80 000 | twarda |  Panna Udvardy
|
6:3, 6:4 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza (2)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2012 | Australian Open
|
Twarda | Julija Putincewa
|
6:1, 3:6, 6:3 |
| Finalistka | 2013 |  Wimbledon
|
Trawiasta |  Belinda Bencic
|
6:4, 1:6, 4:6 |
Gra podwójna (4)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Finalistka | 2011 | US Open
|
Twarda | Gabrielle Andrews
|
Irina Chromaczowa Demi Schuurs
|
4:6, 7:5, 10-5 |
| Zwyciężczyni | 2012 | Australian Open
|
Twarda | Gabrielle Andrews
|
Irina Chromaczowa Danka Kovinić
|
5:7, 7:5, 10-6 |
| Zwyciężczyni | 2012 | Wimbledon
|
Trawiasta | Eugenie Bouchard
|
Belinda Bencic Ana Konjuh
|
6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2012 | US Open
|
Twarda | Gabrielle Andrews
|
Belinda Bencic Petra Uberalová
|
6:4, 6:3 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Тэйлор Таунсенд переходит в профессиональный Тур. gotennis.ru, 2012-12-04. [dostęp 2013-09-12]. (ros.).
- ↑ a b Krzysztof Srogosz: Puszysta 18-latka gwiazdą Rolanda Garrosa. Grupa Onet S.A, 2014-05-29. [dostęp 2014-05-30]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-01-31] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-01-31] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2024-01-31] (ang.).