Hermann Langbein

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hermann Langbein
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1912
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

24 października 1995
Wiedeń

Odznaczenia
Sprawiedliwy wśród Narodów Świata

Hermann Langbein (ur. 18 maja 1912 w Wiedniu, zm. 24 października 1995 tamże) – austriacki działacz antyhitlerowskiego ruchu oporu, współzałożyciel i pierwszy sekretarz generalny Międzynarodowego Komitetu Oświęcimskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przed wojną był aktorem teatralnym, w 1933 r. wstąpił do Komunistycznej Partii Austrii. Jak wielu komunistów brał udział w wojnie domowej w Hiszpanii po stronie republikanów. W 1941 r. został więźniem KL Dachau, a w 1942 r. trafił do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, gdzie był więźniem funkcyjnym, a jednocześnie działał w obozowym ruchu oporu. W sierpniu 1944 przewieziono go do KL Neuengamme, w kwietniu 1945 uciekł w trakcie ewakuacji wyskakując z pociągu.

W 1947 r. opublikował swoje wspomnienia obozowe pod tytułem "Die Stärkeren" ("Silniejsi"). Po zakończeniu wojny był także członkiem komitetu centralnego Komunistycznej Partii Austrii, w 1958 r. za krytykę radzieckiej interwencji na Węgrzech został z niej wydalony.

W okresie powojennym był współzałożycielem i pierwszym sekretarzem generalnym Międzynarodowego Komitetu Oświęcimskiego. Wraz z kilkoma innymi byłymi więźniami obozów koncentracyjnych doprowadził do Procesu oświęcimskiego we Frankfurcie nad Menem i uczestniczył w nim jako świadek. Później poświęcił się działalności pisarskiej i publicystycznej.

W 1967 r. został odznaczony medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.[1]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Brigitte Halbmayr: „Zeitlebens konsequent – Hermann Langbein – Eine politische Biographie“, Verlag Braumüller, Wien 2012, ISBN 978-3-99100-065-5
  • Johannes Schwantner, Thekla Schwantner, Andreas Schwantner (Hrsg.): Ideologie und Wirklichkeit des Nationalsozialismus. Hermann Langbein Symposium 2007. Experts4you, Wien u. a. 2008, ISBN 978-3-9502339-0-2 (Experts4you-Edition Politik und Gesellschaft).
  • Bruno Baum: Widerstand in Auschwitz. VVN, Berlin 1949.in dieser Ausgabe, S. 8 & 23 sowie in erw. Ausgabe 1957. In der 2. Aufl. der erweit. Ausgabe 1962 fehlt Langbeins Name, in dem längeren Abschnitt über ihn wurde sein Name von Baum durch das Wort "der Schreiber", sc. des Lagerarztes Eduard Wirths, ersetzt. Langbein hatte sich nach dem ungarischen Aufstand 1956 von der KPÖ abgewandt.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]