Lagos (Portugalia)
Na mapach: 37°06′N 8°40′W/37,100000 -8,666667
| gmina | |||||
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Dystrykt | |||||
| Kraina historyczna | |||||
| Region (NUTS 2) | |||||
| Podregion (NUTS 3) | |||||
| Siedziba |
Lagos | ||||
| Powierzchnia |
212,99 km² | ||||
| Populacja (2011) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
145,77 os./km² | ||||
| Kod pocztowy |
8600 | ||||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||||
| Liczba sołectw |
6 | ||||
Położenie na mapie Portugalii
| |||||
| 37°06′N 8°40′W/37,100000 -8,666667 | |||||
| Strona internetowa | |||||
Lagos – gmina i miasto w południowej Portugalii, w regionie Algarve, podregionie Algarve, dystrykcie Faro. Siedzibą władz gminy Lagos jest miasto Lagos.
Historia[edytuj | edytuj kod]
- założone w I tysiącleciu p.n.e. przez Celtów (pierwsza nazwa miasta Laccobriga tłumaczona jako połączenie dwu celtyckich słów – lacco – mokradła i briga – ufortyfikowane wzgórze) lub Kartagińczyków dowodzonych przez Bohodesa;
- 1. połowa I wieku p.n.e. − miasto oblegane przez rzymskiego generała Mettelusa;
- VI wiek – w państwie Wizygotów, później zajęte przez Bizancjum;
- VIII wiek – pod władzą Maurów, nazywa się Zawaia;
- X wiek – za panowania kalifa Kordoby Abd ar-Rahmana III zbudowane zostają mury miejskie;
- 1174 – lokalny zarządca wydaje zgodę na budowę kościoła św. Jana Chrzciciela poza murami miasta. Jest to najstarszy kościół w Algarve;
- 1248 – zdobycie miasta przez wojska chrześcijańskie króla Portugalii Alfonsa III;
- XVI wiek – nadanie praw miejskich;
- 1755 – zniszczenie miasta w wyniku trzęsienia ziemi i tsunami wywołanego tym trzęsieniem − miasto traci status stolicy regionu Algarve.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- kościół Matki Boskiej (port. Igreja de Santa Maria) zbudowany w XVI wieku, odrestaurowany w XIX wieku. Wewnątrz najcenniejsze są XVIII-wieczne drewniane figury Świętych w tym patrona miasta – São Gonçalo;
- kościół św. Antoniego (port. Igreja de Santo António) z najciekawszym wnętrzem spośród kościołów w Lagos, bogato malowane sklepienie zostało odbudowane po zniszczeniu podczas trzęsienia ziemi w 1755 roku;
- Muzeum Miejskie (port. Museu Municipal) mieszczące się w budynku sąsiadującym z kościołem św. Antoniego. Eksponowane są tu zbiory archeologiczne (w tym rzymskie monety i mozaiki), etnograficzne i sztuki sakralnej.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
| Liczba ludności gminy Lagos (1801–2011) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1801 | 1849 | 1900 | 1930 | 1960 | 1981 | 1991 | 2001 | 2004 | 2011 |
| 9 789 | 11 012 | 13 937 | 16 210 | 17 060 | 19 700 | 21 526 | 25 398 | 27 041 | 31 048[1] |
Sołectwa[edytuj | edytuj kod]
Sołectwa gminy Lagos (ludność wg stanu na 2011 r.):[1]
- Barão de São João – 895 osób
- Bensafrim – 1530 osób
- Luz – 3545 osób
- Odiáxere – 2984 osoby
- Santa Maria – 8045 osób
- São Sebastião – 14 049 osób
Współpraca[edytuj | edytuj kod]
Torres Vedras, Portugalia- Ribeira Grande, Portugalia
Ribeira Grande de Santiago, Republika Zielonego Przylądka
Palos de la Frontera, Hiszpania
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Statistics Portugal [online], www.ine.pt [dostęp 2018-02-11] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Peter Zralek: Portugalia dla turystów w Algavre. Wyd. I. Gdynia: Wydawnictwo Delfy, 2009, s. 108-114. ISBN 978-83-922200-4-6.
- Susie Boulton, Joe Staines, Sarah Le Tellier, Martin Symington: Południowa Portugalia. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Hachette Livre Polska sp. z o.o., 2004, s. 48-49. ISBN 83-7184-265-1.