Spółgłoska szczelinowa międzyzębowa dźwięczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spółgłoska szczelinowa międzyzębowa dźwięczna
Numer IPA 131
ð
Jednostka znakowa

ð

Unikod

U+00f0

UTF-8 (hex)

c3 b0

Inne systemy
X-SAMPA D
Kirshenbaum D
IPA Braille s
Przykład
informacjepomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska szczelinowa międzyzębowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczana jest symbolem: [ð].

Artykulacja[edytuj | edytuj kod]

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ð]:

Terminologia[edytuj | edytuj kod]

Spółgłoska szczelinowa międzyzębowa to inaczej spółgłoska frykatywna interdentalna lub frykatyw interdentalny.

Przykłady[edytuj | edytuj kod]

Spółgłoska szczelinowa niesycząca dziąsłowa dźwięczna[edytuj | edytuj kod]

W niektórych językach występuje spółgłoska szczelinowa niesycząca dziąsłowa dźwięczna, nie posiadająca odrębnego symbolu IPA, zapisywana [ð̠], [ð͇] lub [ɹ̝], kiedy niezbędne jest rozróżnienie.

Artykulacja[edytuj | edytuj kod]

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ð̠]:

Przykłady[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Magnus Pétursson. Étude de la réalisation des consonnes islandaises þ, ð, s, dans la prononciation d'un sujet islandais à partir de la radiocinématographie. „Phonetica”. 33, s. 203-216, 1971. DOI: 10.1159/000259344. (fr.). 
  2. a b Peter Ladefoged, Ian Maddieson: The Sounds of the World's Languages. Oxford: Blackwell, 1996, s. 144-145. ISBN 0-631-19814-8. (ang.).