Étienne Balázs
Ten artykuł od 2022-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Étienne Balázs (także: István Balázs) (ur. 24 stycznia 1905 w Budapeszcie, zm. 29 listopada 1963 w Paryżu) – węgierski sinolog.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Étienne Balázs spędził dzieciństwo w Budapeszcie. Tam też rozpoczął studia filozofii i historii religii. Interesował się taoizmem i buddyzmem. Następnie od roku 1923 studiował w Berlinie pod kierunkiem znanego niemieckiego sinologa Otto Frankego. W 1930 roku obronił pracę doktorską z ekonomicznej historii Chin w czasie dynastii Tang. W 1935 roku musiał opuścić Niemcy za antynazistowskie poglądy. Udał się do Paryża, a w 1940 roku, przed zajęciem miasta przez Hitlera, do wioski Meauzac na południu Francji. Tam doczekał końca wojny. W 1950 roku został dyrektorem Narodowego Centrum Badań Naukowych (Centre National de la Recherche Scientifique) w Paryżu. Zajmował się badaniem ekonomicznej historii Chin na podstawie kronik dynastycznych. Za prace z tej dziedziny otrzymał w 1953 roku Nagrodę Stanisława Julien.
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Beiträge zur Wirtschaftsgeschichte der T'ang-Zeit (618–906) (Berlin 1932)
- Political Theory and Administrative Reality in Traditional China (Londyn 1965)
- Chinese Civilization and Bureaucracy (Yale 1967)
- ISNI: 0000000108645717
- VIAF: 4960398
- LCCN: n79059868
- GND: 119435055
- NDL: 00432152
- BnF: 121044073
- SUDOC: 029410223
- SBN: BVEV000957
- NLA: 35012597
- BNE: XX1688055
- NTA: 068565798
- BIBSYS: 90270271
- CiNii: DA02029309
- Open Library: OL803003A, OL1627159A
- NUKAT: n01097307
- J9U: 987007279714305171
- NSZL: 120482
- WorldCat: lccn-n79059868