Łożysko (botanika)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Łożysko (placenta) – miejsce wykształcenia się i rozwoju zalążków w zalążni słupka. Zalążki przymocowują się do niego za pomocą sznureczka (funiculus), przez który wnikają do zalążka wiązki przewodzące.

Łożysko może powstawać w miejscu zrośnięcia się brzegów lub powierzchni owocolistków synkarpicznych (brzeżnie – marginalnie) lub na wewnętrznej powierzchni owocolistków apokarpicznych (powierzchniowo – laminarnie).

W słupkowiu synkarpicznym łożyska dzielą się na:

  • kątowe – kiedy łożyska wykształcają się w kątach komór zalążni;
  • ścienne (parietalne) – kiedy łożyska występują na brzegach niepełnych przegród, powstających na skutek zaginania się brzegów owocolistków do środka zalążni;
  • środkowe (centralne) – kiedy łożysko występuje w postaci centralnie położonej kolumny, bez kontaktu ze ścianą zalążni. Odmianą łożyska centralnego jest łożysko bazalne – wykształcające się u podstawy zalążni.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zygmunt Hejnowicz: Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1980. ISBN 83-01-00420-7.
  • Zbigniew Podbielkowski: Botanika. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994. ISBN 83-0109728-0.