Śmigło
Śmigło – urządzenie napędowe, przetwarzające energię w postaci momentu obrotowego na pracę ciągu. Zamiana ta jest efektem oddziaływania śmigła na ośrodek go opływający (w zastosowaniach lotniczych – powietrze). Po raz pierwszy zostało użyte jako śruba okrętowa do napędzania statków, a począwszy od 1903 roku służy do napędu statków powietrznych[1] (do napędu sterowców szkieletowych od 1900 roku).
Oprócz łopat śmigło posiada również piastę. Niektóre śmigła mają urządzenia do zmiany kąta natarcia (może być zmieniany ręcznie lub automatycznie tzw. skok śmigła), do ustawienia w tzw. chorągiewkę (po awarii silnika), do odladzania krawędzi natarcia.
Śmigła stosuje się do napędu samolotów, motoszybowców, poduszkowców, motolotni, itp.
Sprawność śmigła zmienia się wraz z prędkością samolotu. Przy dużych prędkościach samolotu (ok. Ma=0,8) sprawność śmigła gwałtownie spada.
Śmigła mogą być wykonane z drewna (najczęściej klejone), metalu lub kompozytów.
W małych samolotach najczęściej są stosowane śmigła dwułopatowe, o stałym skoku, w większych (dla poprawienia sprawności) stosuje się śmigła o zmiennym skoku (pełna regulacja skoku śmigła i ustawienie w chorągiewkę) oraz spotyka się śmigła o większej liczbie łopat (od trzech do sześciu) i z reguły są to śmigła w pełni nastawne. Śmigła o liczniejszych łopatach określane są jako wentylatory. Spotyka się również śmigła jednołopatowe[2].
W przypadku silnika tłokowego śmigło, posiadając duży moment bezwładności, pełni też rolę koła zamachowego.
Odpowiednikiem śmigła działającego w wodzie jest śruba okrętowa.
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Bukowski, Wiesław Łucjanek: Napęd śmigłowy. Teoria i konstrukcja. Warszawa: 1986. ISBN 83-11-07224-8.