Święto liturgiczne
Święto – w liturgii katolickiej świąteczny dzień obchodów w roku liturgicznym, o znaczeniu mniejszym niż uroczystość, większym natomiast niż wspomnienie.
Obchody święta liturgicznego zawarte są w granicach doby. Wyjątek stanowią święta Pańskie (tzn. ku czci Chrystusa), których obchód przypada w niedzielę okresu zwykłego lub Bożego Narodzenia. Wówczas święto obchodzone jest jak uroczystość i rozpoczyna się wieczorem dnia poprzedzającego od tzw. I nieszporów lub wigilii.
Święta mają własny formularz mszalny. W liturgii mszalnej święta zazwyczaj występują jedynie dwa czytania biblijne i pomijane jest credo, ale odmawia się glorię.
Obchody święta ustępują pierwszeństwa liturgicznego uroczystościom, Wielkiemu Tygodniowi, niedzielom wielkiego postu, Adwentu i Okresu Wielkanocnego, Popielcowi, oktawie Wielkanocy, wspomnieniu wszystkich wiernych zmarłych. W tych przypadkach święta w danym roku pomijane są w ogóle.
Dzień obchodów święta wyznacza data lub kalendarz liturgiczny (→święta ruchome).
Święta dzielą się na ogólne (obchodzone w całym Kościele) lub własne (obchodzone lokalnie).
W czasie obchodów święta zasadniczo nie można sprawować mszy okolicznościowych (chyba że inne są decyzje ordynariusza) i żałobnych (z wyjątkiem pogrzebowych).
Obchodzenie święta przez lud nie jest nakazane żadnym prawem.
Zobacz też
Bibliografia
- Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego. Kazimierz Dynarski (redaktor merytoryczny). Poznań: Pallottinum, 1986. ISBN 83-7014-040-8.
- Ogólne normy roku liturgicznego i kalendarza. KKBiDS. [dostęp 2012-03-07]. (pol.).