Żółty Chrystus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żółty Chrystus
Le Christ jaune
Ilustracja
Autor

Paul Gauguin

Data powstania

1889

Medium

olej na płótnie

Wymiary

91,1 × 73,4 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Buffalo

Lokalizacja

Albright-Knox Art Gallery

Krucyfiks w Trémalo koło Pont-Aven, rzeźba w drewnie anonimowego twórcy, 189 × 133 cm.

Żółty Chrystus (fr. Le Christ jaune) – obraz olejny namalowany jesienią w 1889 przez francuskiego malarza Paula Gauguina podczas jego pobytu w Pont-Aven.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Gauguin odwiedził Pont-Aven po raz pierwszy w 1886. Powrócił tam na początku 1888 i przebywał do połowy października. 23 października pojechał do Arles, żeby przyłączyć się do Vincenta van Gogha[1]. W Arles mieszkał przez ok. dwa miesiące, a po nieporozumieniach z van Goghiem powrócił do Pont-Aven (początek 1889), gdzie mieszkał do wiosny 1890. Latem 1889 udał się na krótką wizytę do Paryża, aby obejrzeć światową wystawę i wziąć udział w wystawie “symbolistów i syntetystów” w Café Volpini[2]. Po powrocie namalował Żółtego Chrystusa. Inspiracją dla namalowania obrazu stał się krucyfiks w kościele w Trémalo niedaleko Pont-Aven[3].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Obraz Żółty Chrystus jest, podobnie jak Wizja po kazaniu, dziełem naznaczonym dwuznacznością, napięciem między rzeczywistością a wyobraźnią. Do świata rzeczywistości należą kobiety, podczas gdy postać Chrystusa jest świętym obrazem, wysnutym z ich wiary. Z drugiej strony obraz mógłby być spokrewniony z dziełami dawnych włoskich lub flamandzkich malarzy, którzy umieszczali sceny biblijne we własnym, ludowym środowisku. Nawiązaniem do tego jest rolnik w oddali, przechodzący przez polny mur, jakby niewzruszony tym co się dzieje za jego plecami; przypomina to upadek Ikara z obrazu Pejzaż z upadkiem Ikara Bruegla[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. D.M. Field: Van Gogh. Chartwell Books, Inc., 2006, s. 291. ISBN 0-7858-2011-6. (ang.).
  2. Wiesław Juszczak: Postimpresjoniści. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1985, s. 73. ISBN 83-221-0258-5.
  3. Ingo F. Walther, (tłum.) Katrin Ahlström: Paul Gauguin 1848 – 1903. Köln: Taschen Gmbh, 2001, s. 29. ISBN 3-8228-1089-4. (szw.).
  4. David Sweetman, (tłum.) Harriet Alfons: Paul Gauguin – en konstnärs liv. Stockholm: Natur och Kultur, 1995, s. 315–316. ISBN 91-27-02945-X. (szw.).