Jeff Lacy
| Pseudonim |
Left Hook |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
super średnia |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
34 |
| Zwycięstwa |
27 |
| Przez nokauty |
18 |
| Porażki |
6 |
| Nieodbyte |
1 |
| |
Jeffrey Scott Lacy (ur. 12 maja, 1977 na Florydzie) – amerykański bokser wagi super średniej, były zawodowy mistrz świata IBF oraz IBO.
Kariera amatorska[edytuj | edytuj kod]
Jako amator stoczył ponad 210 walk. Największym jego amatorskim sukcesem, było dotarcie do ćwierćfinału podczas Igrzysk w Sydney. Przed ćwierćfinałem pokonał m.in. Polaka Pawła Kakietka[1] (21-7).
Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Karierę zawodową rozpoczął w 2001 roku. Pierwszy poważniejszy test w karierze zaliczył w 2004r. walcząc z Ukraińcem Witalim Tsypko. Stawką walki było prawo walki o MŚ IBF. Walka zakończyła się już w 2 rundzie, i została uznana za nieodbytą, ponieważ doszło do rozcięcia na twarzy Ukraińca, którego powodem było zderzenie głowami.
W walce o wakujący po Svenie Ottke tytuł IBF, Lacy zmierzył się z Sydem Vanderpoolem. Walka odbyła się 2 października 2004 roku i była bardzo wyrównana. Początek należał do Vanderpoola, lecz w drugiej połowie kontrolę w ringu przejął Lacy. Ostatecznie walka zakończyła się zwycięstwem Lacy'ego przez TKO w 8 rundzie. Do czasu przerwania walki, Lacy prowadził na punkty u wszystkich sędziów. 4 grudnia 2004 roku przystąpił do pierwszej obrony mistrzostwa świata IBF, jego przeciwnikiem był Omar Sheika. Walka była zacięta i wyrównana, Lacy osiągnął lekką przewagę w końcowych rundach i zapewnił sobie zwycięstwo na punkty (117-111, 115-113, 115-113).
5 marca 2005 roku stanął do drugiej obrony pasa IBF. Rywalem Clouda był Rubin Williams,a walka odbyła się w Las Vegas. Po osiągnięciu lekkiej przewagi, Lacy zaczął przełamywać rywala, aż w końcu w 7 rundzie sędzia postanowił przerwać pojedynek, ogłaszając zwycięstwo Lacy'ego przez techniczny nokaut. 6 sierpnia 2005 roku w kolejnej obronie pasa, zmierzył się z byłym mistrzem świata WBC, Robinem Reidem. Lacy totalnie zdominował rywala, aż czterokrotnie posyłając go na deski w przebiegu całej walki. Ostatecznie Lacy zwyciężył przez TKO w 7 rundzie, gdy Reid został poddany przez narożnik. W chwili przerwania walki Lacy bardzo wysoko prowadził na punkty u wszystkich sędziów: (70-57, 70-57, 70-57).
5 listopada 2005 roku pretendentem do tytułu IBF był Scott Pemberton, a stawką walki były pasy IBF, oraz IBO. Po dobrej 1 rundzie w wykonaniu pretendenta, Lacy w 2 rundzie zaczął dochodzić do głosu, posyłając go dwukrotnie na deski. Sędzia wyliczył Pembertona, ogłaszając zwycięstwo Lacy'ego przez nokaut w 2 rundzie.
Lacy vs Calzaghe[edytuj | edytuj kod]
Do walki doszło 4 marca 2006 roku w Manchesterze. Faworytem był Joe Calzaghe[2], który bronił tytułu WBO po raz 18. Nikt nie spodziewał się, że Calzaghe tak łatwo pokona Lacy'ego. Calzaghe zwyciężył jednogłośnie na punkty, wygrywając każdą rundę oraz posyłając rywala na deski w ostatniej, 12 rundzie. Calzaghe do swojego tytułu WBO dołożył pas IBF oraz pas magazynu The Ring, który przyznawany jest dla najlepszego boksera tej kategorii. Calzaghe zadał łącznie 948 ciosy, z czego 351 doszło celu, natomiast Lacy - 444, z czego tylko 116 doszło do celu.
Na ring powrócił 2 grudnia 2006 roku, jego rywalem był dawny przeciwnik Vitaliy Tsypko[3]. Walka była bardzo wyrównana i zakończyła się kontrowersyjnym punktowym zwycięstwem Lacy'ego (96-94, 96-94, 95-95). Komentujący walkę, Larry Merchant widział jako zwycięzcę Ukraińca, zaś ekspert HBO Harold Lederman wypunktował remis.
Schyłek kariery[edytuj | edytuj kod]
Pomimo 2 kolejnych punktowych wygranych nad Manfredo[4] i Epifiano Mendozą, w kolejnej walce został pokonany wysoko na punkty przez Jermaina Taylora.
W 2009 roku jego przeciwnikiem był Roy Jones Jr. Roy nie prezentował się tak dobrze, jak kiedyś, ale wystarczyło, aby pokonać Lacy'ego poddanego w 10 rundzie. Ostatnią walkę stoczył w 2010 roku, przegrywając jednogłośnie na punkty z Dhafirem Smithem (23-19-7).
30 stycznia 2015 w Mashantucket w Connecticut przegrał przez techniczny nokaut w czwartej rundzie w ośmiorundowym pojedynku z Kubańczykiem Sullivanem Barrerą (14-0-0)[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lacy był do pokonania. bokser.org. (pol.).
- ↑ Joe Calzaghe vs Jeff Lacy. boxrec.com. (ang.).
- ↑ Jeff Lacy vs Vitali Tsypko. boxrec.com. (ang.).
- ↑ Jeff Lacy W10 Peter Manfredo. boxingforecast.com. (ang.).
- ↑ Barrera rozbił Lacy'ego, Luis zszokował Dargana. bokser.org. [dostęp 2015-01-31]. (pol.).