Zanokcica śledzionka

Zanokcica śledzionka
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	telomowe
Gromada	naczyniowe
Klasa	paprocie
Podklasa	paprotkowe
Rząd	paprotkowce
Rodzina	zanokcicowate
Rodzaj	zanokcica
Gatunek	zanokcica śledzionka
	Nazwa systematyczna
	Asplenium ceterach L.; Sp. Pl.: 1080 (1753)
Synonimy
	Ceterach ceterach (L.) Newman; Ceterach officinarum Willd.; Hemidictyum ceterach (L.) Bedd.; Notolepeum ceterach (L.) Newman; Scolopendrium ceterach (L.) Symons; Grammitis ceterach (L.) Sw.; Gymnopteris ceterach (L.) Bernh.; Gymnogramma ceterach (L.) Spreng.; Vittaria ceterach (L.) Bernh.;
	Ceterach ceterach (L.) Newman; Ceterach officinarum Willd.; Hemidictyum ceterach (L.) Bedd.; Notolepeum ceterach (L.) Newman; Scolopendrium ceterach (L.) Symons; Grammitis ceterach (L.) Sw.; Gymnopteris ceterach (L.) Bernh.; Gymnogramma ceterach (L.) Spreng.; Vittaria ceterach (L.) Bernh.;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zanokcica śledzionka^[4], śledzionka skalna (Asplenium ceterach L.^[5]^[6]^[3]) – gatunek paproci należący do rodziny zanokcicowatych. W XX wieku często zaliczany do wyodrębnianego wówczas rodzaju śledzionka Ceterach jako C. officinarum^[7].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Występuje w Europie, na Makaronezji, w północnej Afryce i w Azji. W Polsce jest to gatunek uprawiany i przejściowo dziczejący^[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Drobna roślina do 20 cm wysokości. Blaszki liściowe z czarnobrązowym ogonkiem. Liście pojedynczo pierzaste, skórzaste, zimozielone, pokryte od spodu łuskami. Kupki zarodnionośne podłużne.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rozwój: Bylina. Zarodniki dojrzewają od maja do sierpnia.
Siedlisko: Wapienne ściany skalne lub mury.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
↑ The Pteridophyte PhylogenyT.P.P. Group The Pteridophyte PhylogenyT.P.P., A community-derived classification for extant lycophytes and ferns, „Journal of Systematics and Evolution”, 54 (6), 2016, s. 563–603, DOI: 10.1111/jse.12229 .
↑ ^a ^b ^c Asplenium ceterach L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-12-28].
↑ ^a ^b ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 37, ISBN 978-83-62975-45-7 .
↑ Asplenium ceterach - Germplasm Resources Information Network [dostęp 2013-09-08]
↑ Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105.
↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).

[ppgI-2] The Pteridophyte PhylogenyT.P.P. Group The Pteridophyte PhylogenyT.P.P., A community-derived classification for extant lycophytes and ferns, „Journal of Systematics and Evolution”, 54 (6), 2016, s. 563–603, DOI: 10.1111/jse.12229 .

[powo-3] Asplenium ceterach L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-12-28].

[checklist-4] ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 37, ISBN 978-83-62975-45-7 .

[5] Asplenium ceterach - Germplasm Resources Information Network [dostęp 2013-09-08]

[6] Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105.

[checklist2002-7] Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]