Niebieski szlak turystyczny Kuźniaki – Pogorzałe
Wygląd
(Przekierowano z Niebieski szlak turystyczny Kuźniaki - Pogorzałe)
Niebieski szlak turystyczny Kuźniaki – Pogorzałe – szlak turystyczny na terenie Gór Świętokrzyskich. Szlak został wytyczony i oznakowany w latach 1959–1960 z inicjatywy Witolda Wigury i Teodora Zielińskiego. W 1972 r. szlak został przemalowany na niebieski.
Opis szlaku[edytuj | edytuj kod]
Szlak imienia Stanisława Malanowicza.
- Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz,
Przebieg szlaku[edytuj | edytuj kod]
Odległość | Atrakcje | Punkt | Skrzyżowania szlaków |
---|---|---|---|
0,0 km ![]() |
![]() |
Kuźniaki PKS | ![]() ![]() |
![]() |
Dobrzeszów | ||
5,0 km ![]() |
![]() ![]() ![]() |
Góra Dobrzeszowska | |
7,0 km ![]() |
![]() |
Gruszka | |
8,0 km ![]() |
Jóźwików PKS | ||
13,0 km ![]() |
Węgrzyn | ||
14,0 km ![]() |
Grębosze | ||
15,0 km ![]() |
Mościska Małe | ||
16,0 km ![]() |
Mościska Duże | ||
22,0 km ![]() |
![]() ![]() |
Sielpia Wielka PKS | ![]() ![]() |
23,5 km ![]() |
Sielpia Kąpielisko PKS | ||
28,0 km ![]() |
Piekło ![]() |
||
30,0 km ![]() |
Niebo | ||
![]() |
Izabelów | ||
34,5 km ![]() |
Stadnicka Wola | ||
37,0 km ![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Końskie PKP, PKS | ![]() ![]() |
38,5 km ![]() |
Końskie Stary Młyn | ||
45,0 km ![]() |
![]() |
Stara Kuźnica PKS | |
48,0 km ![]() |
Piasek | ||
![]() |
Wielka Wieś | ||
54,0 km ![]() |
![]() |
Furmanów PKS | |
61,0 km ![]() |
![]() |
rezerwat Skałki Piekło pod Niekłaniem | ![]() ![]() |
65,5 km ![]() |
Borki | ||
67,0 km ![]() |
Rędocin | ||
70,5 km ![]() |
![]() |
rezerwat Ciechostowice | ![]() ![]() |
73,5 km ![]() |
Majdów | ||
74,5 km ![]() |
Łazy | ||
77,5 km ![]() |
![]() |
cmentarz partyzancki | ![]() ![]() |
81,0 km ![]() |
Pogorzałe PKS, MPK | ![]() ![]() |
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Wielki piec hutniczy w Kuźniakach
-
Koło wodne z młotem w muzeum w Sielpi Wielkiej
-
Pomnik Henryka Dobrzanskiego (mjr Hubal) w Końskich
-
Oranżeria egipska w Końskich
-
Wieża gichtociągowa w Furmanowie
-
Skały w rezerwacie "Skałki Piekło pod Niekłaniem"
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Karol Piasecki, Radomskie szlaki piesze, PTTK „Kraj”, Warszawa 1990 r.