Krzywa p
Krzywa p (ang. p-curve) – rozkład statystycznie istotnych wartości p opublikowanych badań naukowych, używany przez badaczy (zwłaszcza autorów systematycznych przeglądów literatury i metaanaliz), aby móc sformułować wnioski na temat proporcji rzeczywistych efektów i obecności zmanipulowanych danych (będących efektem tzw. p-hackingu) w opublikowanej literaturze naukowej.[1]
Krzywa p pełni w nauce rolę zbliżoną do wykresu lejkowego, a więc jest traktowana jako narzędzie kontroli jakości metodologicznej i tendencyjności publikacji.[2]
Krzywa p została wprowadzona do literatury naukowej w 2014 r. przez Simonsohna, Nelsona i Simmonsa w artykule pt. P-curve: A key to the file-drawer opublikowanym w czasopiśmie Journal of Experimental Psychology: General.[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ [1] Bruns, S. B., & Ioannidis, J. P. (2016). P-curve and p-hacking in observational research. "PloS One", 11(2), e0149144.
- ↑ [2] Bruns, S. B., & Ioannidis, J. P. (2016). P-curve and p-hacking in observational research. "PloS One", 11(2), e0149144.
- ↑ [3] Simonsohn, U., Nelson, L. D., & Simmons, J. P. (2014). P-curve: A key to the file-drawer. "Journal of Experimental Psychology: General", 143(2), 534–547. https://doi.org/10.1037/a0033242