CN Canadian Women’s Open 2009

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

CN Canadian Women's Open 2009 – 38. edycja kobiecego golfowego turnieju Canadian Women's Open, która odbyła się w dniach 3-6 września 2009 na polu golfowym Priddis Greens Golf & Country Club w Priddis Greens, Alberta, Kanada[1]. Dla zawodniczek przeznaczono nagrody z łącznej puli 2,75 mln USD, z czego 412,5 tys. przewidziano dla triumfatorki zawodów. Obrończynią zdobytego w 2008 tytułu była Australijka Katherine Hull. Mistrzynią w 2009 została Suzann Pettersen z Norwegii, która triumfowała z przewagą 5 uderzeń[2].

Karta pola[edytuj | edytuj kod]

Dołek 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Out 10 11 12 13 14 15 16 17 18 In Suma
Par 4 3 4 4 5 3 4 3 5 35 4 3 5 4 4 3 4 4 5 36 71
Długość yd 346 139 433 404 538 159 383 205 547 3154 417 171 512 435 383 110 403 330 512 3273 6427
m 316 127 396 369 492 145 350 187 500 2884 381 156 468 398 350 101 369 302 468 2993 5877

Uczestniczki[edytuj | edytuj kod]

W turnieju przewidziano miejsce dla 156 zawodniczek[3][4]. Wśród nich znalazły się cztery kwalifikantki (w nawiasie wynik): Jeong Ji-min (70), Sarah Butler (71), Erynne Lee (72) i Adrienne White (72) oraz pięć amatorek: Nicole Vandermade, Maude-Aimee Leblanc, Stephanie Sherlock, Sue Kim i Jennifer Kirby.

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Dzień 1.[edytuj | edytuj kod]

Liderką po pierwszym dniu została Anna Rawson z Australii. Jej runda 65 uderzeń (nowy rekord pola) jest jej osobistym rekordem na LPGA Tour oraz jest najniższym w tym roku wynikiem na LPGA Tour zagranym na polu par 71[5]. Rawson wykorzystując sprzyjające poranne warunki zagrała 9 birdie i 2 bogeye[6].

O jedno uderzenie więcej miała na swojej karcie wicemistrzyni sprzed tygodnia Suzann Pettersen z Norwegii, która samotnie zajmuje drugie miejsce: Pettersen zagrała sześć birdie i 12 parów. W przeciwieństwie do Rawson Norweżka musiała się zmagać z osiągającym w porywach 50 km/h wiatrem, który pojawił się w późniejszej części dnia[5]. Na trzecim miejscu ex aequo z wynikiem 67 uderzeń znalazły się numer 1 światowego rankingu Lorena Ochoa oraz grająca dzięki dzikiej karcie Amanda Blumenherst, która niedawno przeszła na zawodowstwo[5].

Broniąca tytułu Australijka Katherine Hull zagrała +2 (73) i zajmuje 83. miejsce ex aequo[5].

Miejsce Zawodniczka Rundy Wynik
1 Australia Anna Rawson 64 -7
2 Norwegia Suzann Pettersen 65 -6
3= Meksyk Lorena Ochoa 66 -5
Stany Zjednoczone Amanda Blumenherst
5= Szwecja Louise Stahle 67 -4
Korea Południowa Chung Il-mi
Japonia Momoko Ueda
Korea Południowa Kim Joo-mi
Dołek 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 Suma
Par 4 3 4 4 5 3 4 3 5 4 3 5 4 4 3 4 4 5 71
Średnia 3,90 3,11 4,28 4,19 4,66 3,08 4,29 3,09 4,96 4,12 3,43 4,71 4,36 3,92 2,99 4,42 4,06 4,96 72,51

Dzień 2.[edytuj | edytuj kod]

Uwagę drugiego dnia skupiła na sobie przede wszystkim Koreanka Kim Song-hee, która pobiła dwoma uderzeniami rekord pola ustanowiony dzień wcześniej przez Annę Rawson[7]. Kim rozpoczęła swoją rundę od sześciu birdie z rzędu. Na pierwszej dziewiątce zagrała jeszcze jedno – na dołku nr 9 – co dało jej na półmetku wynik 28. Na 10. zrobiła bogeya, ale kolejne trzy birdie na 12., 16., i 17. dały jej łączny wynik 62 uderzeń (-9). Tak dobry rezultat dał jej pierwsze miejsce ex aequo wraz z Suzann Pettersen. Norweżka, która zagrała drugą rundę 68 uderzeń, przez moment nawet dzierżyła status samodzielnej liderki, ale dwa bogeye na jej trzech ostatnich dołkach popsuły wynik[7].

Jedno uderzenie za liderkami na trzecim miejscu znalazły się Lorena Ochoa (68) oraz aktualna mistrzyni Women's British Open Catriona Matthew (66). Piąte miejsce okupują trzy zawodniczki, w tym zwyciężczyni sprzed tygodnia M.J. Hur oraz Angela Stanford (USA)[7].

Prowadząca po czwartkowej rundzie Rawson drugiego dnia zagrała 73 uderzenia (+2) i z wynikiem 5 poniżej par spadła na 10. miejsce ex aequo[8].

Cut po dwóch dniach został ustalony na poziomie +1. Przeszły go 74 zawodniczki[7]. Po raz pierwszy w historii zawodów w ostatnich dwóch dniach turnieju nie zagra żadna z 12 biorących udział reprezentantek Kanady. Poza nimi z imprezy odpadły m.in. broniąca tytułu Katherine Hull, Ji Eun-hee, Brittany Lang, Nicole Castrale, Michelle Wie i Laura Davies[9].

Drugiego dnia Eva Dahllof ze Szwecji zagrała na szóstym dołku hole-in-one (7-żelazo ze 145 metrów). Szwedka znalazła się wśród zawodniczek, które nie przeszły cuta[7].

Miejsce Zawodniczka Rundy Wynik
1= Norwegia Suzann Pettersen 65-68=133 -9
Korea Południowa Kim Song-hee 71-62=133
3= Szkocja Catriona Matthew 68-66=134 -8
Meksyk Lorena Ochoa 66-68=134
5= Korea Południowa M.J. Hur 68-67=135 -7
Stany Zjednoczone Angela Stanford 70-65=135
Korea Południowa Yoo Sun-young 69-66=135
Dołek 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 Suma
Par 4 3 4 4 5 3 4 3 5 4 3 5 4 4 3 4 4 5 71
Średnia 4,16 3,25 4,25 4,19 4,61 3,05 4,12 3,26 4,83 3,96 3,10 4,71 4,48 3,94 3,08 4,06 3,91 5,00 71,96

Dzień 3.[edytuj | edytuj kod]

Spośród siedmiu zawodniczek zajmujących czołowe pięć miejsc po dwóch dniach tylko dwie zagrały w sobotę rundy poniżej par: Suzann Pettersen (66) i Amerykanka Angela Stanford (69)[9]. Obie dzięki temu zapewniły sobie miejsce na dwóch czołowych pozycjach – Pettersen została samodzielną liderką, a Stanford została jej najbliższą rywalką z deficytem pięciu uderzeń. Amerykanka zakończyła swoją rundę mocnym akrentem trafiając putta na eagle'a z ponad 20 metrów na 18. dołku[10].

Podczas trzeciej rundy zawodniczki znowu musiały zmagać się z wiatrem, którego prędkość wahała się w granicach 15-30 km/h. W rezultacie tylko 25 zawodniczek z 74 pozostających dalej w grze zagrało rundę na even lub lepiej[10]. Najlepiej zagrały wspomniana Pettersen oraz Morgan Pressel. Pierwsza z nich zanotowała jednego bogeya i sześć birdie. Z kolei Pressel zagrała jednego bogeya, cztery birdie oraz eagle'a na 18. dołku, co dało jej miejsce w pierwszej dziesiątce[10].

Trzecie miejsce z sześcioma uderzeniami straty do Pettersen samodzielnie zajmuje utytułowana Australijka Karrie Webb, która zagrała drugą z rzędu rundę 68 uderzeń. Webb triumfowała w Canadian Women's Open w 1999 roku podczas jego ostatniej edycji, która rozgrywana była na polu Priddis Breens i która miała status turnieju wielkoszlemowego[10].

Współliderka po dwóch rundach – Kim Song-hee – trzeciego dnia zagrała +6 (77) i spadła na 21 miejsce ex aequo[10].

Miejsce Zawodniczka Rundy Wynik
1 Norwegia Suzann Pettersen 65-68-66=199 -14
2 Stany Zjednoczone Angela Stanford 70-65-69=204 -9
3 Australia Karrie Webb 69-68-68=205 -8
4= Korea Południowa Kim In-kyung 69-68-69=206 -7
Meksyk Lorena Ochoa 66-68-72=206
Dołek 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 Suma
Par 4 3 4 4 5 3 4 3 5 4 3 5 4 4 3 4 4 5 71
Średnia 3,80 3,20 4,45 4,18 4,85 3,23 4,23 3,11 4,85 4,00 3,23 4,78 4,32 4,27 2,99 4,30 4,09 4,84 72,72

Dzień 4. (finał)[edytuj | edytuj kod]

Dla ostatniej grupy, w której grały Pettersen, Stanford i Webb pierwsze pięć dołków spowodowało, że przewaga Norweżki stopniała do trzech uderzeń[9]. Pettersen zagrała bogey-birdie na dołkach 2 i 3. Stanford straciła swoją drugą pozycję po bogeyu i podwójnym bogeyu na 3. i 4. Z kolei Webb na zrobiła trzy birdie na dołkach 2., 4. i 5. stając się najbliższą rywalką liderki. Co prawda na szóstym dołku zrobiła birdie, ale oddała uderzenie na ósemce. Kluczowym momentem były dołki 10-12, na których Pettersen zrobiła trzy birdie z rzędu zwiększając przewagę nad Webb do sześciu uderzeń. Na kolejnym dołku obie zrobiły bogeya – w tym Pettersen popełniając swojego pierwszego potrójnego putta w turnieju. Trzy dołki później Webb zbliżyła się na cztery uderzenia po tym jak zrobiła birdie na 16. a Pettersen straciła kolejne uderzenie na 14. Wynik Pettersen nie zmienił się już do końca, natomiast Webb straciła uderzenie na 17 i jak się niedługo okazało także samodzielne drugie miejsce. W końcowej klasyfikacji wraz z Webb na pozycji wiceliderki skończyła Stanford, która na drugiej dziewiątce odrobiła trzy uderzenia (birdie na 11. i chip-in na eagle'a na 17.), dwie Japonki Ueda i Miyazato oraz Amerykanka Morgan Pressel.

Końcowa przewaga Pettersen była drugą co do wielkości spośród wyników dotychczas rozegranych turniejów sezonu 2009 na LPGA Tour – bardziej od reszty stawki wysforowała się naprzód tylko Jiyai Shin w Wegmans LPGA. Nota bene w niedzielę to właśnie Shin zagrała najlepszą rundę w całej stawce: 63 uderzenia[9].

Dla Pettersen triumf w Canadian Women's Open był szóstym zwycięstwem w karierze startów na LPGA Tour – poprzednie zwycięstwo wywalczyła w 2007 pokonując Laurę Davies w Honda LPGA Thailand. Dzięki czekowi za pierwsze miejsce Pettersen awansowała na drugie miejsce listy zarobków golfistek LPGA Tour[11].

Miejsce Zawodniczka Rundy Wynik
1 Norwegia Suzann Pettersen 65-68-66-70=269 -14
2= Japonia Momoko Ueda 67-72-70-65=274 -10
Stany Zjednoczone Morgan Pressel 71-71-66-66=274
Japonia Ai Miyazato 69-69-69-67=274
Australia Karrie Webb 69-68-68-69=274
Stany Zjednoczone Angela Stanford 70-65-69-70=274
Dołek 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 Suma
Par 4 3 4 4 5 3 4 3 5 4 3 5 4 4 3 4 4 5 71
Średnia 4,15 3,07 4,16 4,30 4,80 3,08 4,00 3,28 4,88 3,97 3,11 4,43 4,23 3,78 3,05 3,88 3,95 4,99 71,11

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 2009 CN Canadian Women's Open – Tournament preview. LPGA Tour. [dostęp 2009-09-05]. (ang.).
  2. ↑ Pettersen runs away with Canadian Women's Open. USA Today. [dostęp 2009-09-07]. (ang.).
  3. ↑ Final field – 2009 CN Canadian Women's Open. LPGA Tour. [dostęp 2009-09-05]. (ang.).
  4. ↑ Tournament Field List – 2009 CN Canadian Women's Open. RCGA. [dostęp 2009-09-05]. (ang.).
  5. ↑ a b c d 2009 CN Canadian Women's Open – first-round notes and interviews. LPGA Tour. [dostęp 2009-09-06]. (ang.).
  6. ↑ Anna Rawson Shoots 64 in Canadian Women's Open. The New York Times, 209-09-03. [dostęp 2009-09-06]. (ang.).
  7. ↑ a b c d e 2009 CN Canadian Women's Open – second-round notes and interviews. LPGA Tour. [dostęp 2009-09-06]. (ang.).
  8. ↑ Kim Shoots Record 62 in Canadian Women's Open. The New York Times. [dostęp 2009-09-06]. (ang.).
  9. ↑ a b c d 2009 CN Canadian Women's Open leaderboard. LPGA Tour. [dostęp 2009-09-06]. (ang.).
  10. ↑ a b c d e 2009 CN Canadian Women's Open – third-round notes and interviews. LPGA Tour. [dostęp 2009-09-06]. (ang.).
  11. ↑ 2009 CN Canadian Women's Open – final-round notes and interviews. LPGA Tour, 2009-09-06. [dostęp 2009-09-07]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=CN_Canadian_Women’s_Open_2009&oldid=67507062”