Przejdź do zawartości

Venatio: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m int.
m KIlka poprawek w ortografii
Linia 6: Linia 6:
Pierwszym organizatorem takiego widowiska był [[Marcus Fulwius Nobilior]], który w ten sposób uświetnił sukcesy odniesione w działaniach zbrojnych przeciw [[Związek Etolski|Związkowi Etolskiemu]]<ref>Jean-Claude Fredouille: ''Słownik cywilizacji rzymskiej''. Katowice: Książnica, 1998, s. 215.</ref>.
Pierwszym organizatorem takiego widowiska był [[Marcus Fulwius Nobilior]], który w ten sposób uświetnił sukcesy odniesione w działaniach zbrojnych przeciw [[Związek Etolski|Związkowi Etolskiemu]]<ref>Jean-Claude Fredouille: ''Słownik cywilizacji rzymskiej''. Katowice: Książnica, 1998, s. 215.</ref>.


„Venationes” odbywały się w godzinach porannych przed główną atrakcją dnia, którą były popołudniowe pojedynki [[gladiator]]ów. Organizowano je na [[Forum Romanum]], [[Saepta Julia]] i w [[Circus Maximus]], chociaż żadne z tych miejsc nie mogło zapewnić tłumom widzów ochrony przed wystawianymi dzikimi zwierzętami. Podejmowano specjalne środki ostrożności dla zapobieżenia ucieczce zwierząt z areny – montowano barierki i kopano [[Rów|rowy]]<ref name=":0">{{Cytuj |autor = Jakub Jasiński |tytuł = Venatio - walki z dzikimi zwierzętami « IMPERIUM ROMANUM |data dostępu = 2023-09-17 |url = https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/venatio-walki-dzikimi-zwierzetami/ |język = pl-PL}}</ref>. Walki gladiatorów ze zwierzętami nadzorowane były przez specjalistów (tzw. ''bestiarii''), skupionych w osobnej organizacji i kierujących widowiskiem<ref>Michael Grant: ''Gladiatorzy''. Wrocław: Ossolineum, 1980, s. 17, 35.</ref>. Nawet tysiąc dzikich zwierząt mogło zginąć w ciągu jednego dnia. Podczas igrzysk zorganizowanych przez [[Cesarz|cesarza]] [[Trajan]]a z okazji objęcia władzy zostało zabitych ok. 9000 zwierząt.
„Venationes” odbywały się w godzinach porannych przed główną atrakcją dnia, którymi były popołudniowe pojedynki [[gladiator]]ów. Organizowano je na [[Forum Romanum]], [[Saepta Julia]] i w [[Circus Maximus]], chociaż żadne z tych miejsc nie mogło zapewnić tłumom widzów ochrony przed wystawianymi dzikimi zwierzętami. Podejmowano specjalne środki ostrożności dla zapobieżenia ucieczce zwierząt z areny – montowano barierki i kopano [[Rów|rowy]]<ref name=":0">{{Cytuj |autor = Jakub Jasiński |tytuł = Venatio - walki z dzikimi zwierzętami « IMPERIUM ROMANUM |data dostępu = 2023-09-17 |url = https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/venatio-walki-dzikimi-zwierzetami/ |język = pl-PL}}</ref>. Walki gladiatorów ze zwierzętami nadzorowane były przez specjalistów (tzw. ''bestiarii''), skupionych w osobnej organizacji i kierujących widowiskiem<ref>Michael Grant: ''Gladiatorzy''. Wrocław: Ossolineum, 1980, s. 17, 35.</ref>. Nawet tysiąc dzikich zwierząt mogło zginąć w ciągu jednego dnia. Podczas igrzysk zorganizowanych przez [[Cesarz|cesarza]] [[Trajan]]a z okazji objęcia władzy zostało zabitych ok. 9000 zwierząt.


Dzikie drapieżniki sprowadzano do [[Rzym]]u z całego terytorium [[Cesarstwo Rzymskie|cesarstwa]], niekiedy nawet z bardzo odległych ziem. Popularne były [[Lew afrykański|lwy]], [[Tygrys azjatycki|tygrysy]], [[słoniowate|słonie]], [[Niedźwiedziowate|niedźwiedzie]], [[jeleń|jelenie]], dzikie [[koza domowa|kozy]], [[Pies domowy|psy]] i [[wielbłąd]]y. Niektóre zwierzęta były tresowane, by zamiast walczyć, pokazywały sztuczki. Najpopularniejszy ze względu na nieokiełznaną dzikość był lew. [[Gajusz Juliusz Cezar|Juliusz Cezar]] użył w [[Circus Maximus]] 400 lwów sprowadzonych głównie z północnej [[Afryka|Afryki]] i [[Syria|Syrii]]. Egzotyczność zwierząt zwiększała atrakcyjność tych widowisk. Wyobrażenie lwa jako symbolu dzikości funkcjonowało nie tylko na [[arena|arenie]] – rzeźby przedstawiające lwa pożerającego swą ofiarę umieszczano też na nagrobkach jako symbol tragicznej śmierci.
Dzikie drapieżniki sprowadzano do [[Rzym]]u z całego terytorium [[Cesarstwo Rzymskie|cesarstwa]], niekiedy nawet z bardzo odległych ziem. Popularne były [[Lew afrykański|lwy]], [[Tygrys azjatycki|tygrysy]], [[słoniowate|słonie]], [[Niedźwiedziowate|niedźwiedzie]], [[jeleń|jelenie]], dzikie [[koza domowa|kozy]], [[Pies domowy|psy]] i [[wielbłąd]]y. Niektóre zwierzęta były tresowane, by zamiast walczyć, pokazywały sztuczki. Najpopularniejszy ze względu na nieokiełznaną dzikość był lew. [[Gajusz Juliusz Cezar|Juliusz Cezar]] użył w [[Circus Maximus]] 400 lwów sprowadzonych głównie z północnej [[Afryka|Afryki]] i [[Syria|Syrii]]. Egzotyczność zwierząt zwiększała atrakcyjność tych widowisk. Wyobrażenie lwa jako symbolu dzikości funkcjonowało nie tylko na [[arena|arenie]] – rzeźby przedstawiające lwa pożerającego swą ofiarę umieszczano też na nagrobkach jako symbol tragicznej śmierci.

Wersja z 23:46, 21 lut 2024

Kontorniat z brązu ze sceną venatio: mężczyzna walczący z dzikiem
Venatio – walka z niedźwiedziem

Venatio (łac. polowanie, łowy; l.mn. venationes) – rodzaj publicznego widowiska organizowanego w rzymskich amfiteatrach z przedstawieniem walk zwierząt oraz ludzi ze zwierzętami[1].

Pierwszym organizatorem takiego widowiska był Marcus Fulwius Nobilior, który w ten sposób uświetnił sukcesy odniesione w działaniach zbrojnych przeciw Związkowi Etolskiemu[2].

„Venationes” odbywały się w godzinach porannych przed główną atrakcją dnia, którymi były popołudniowe pojedynki gladiatorów. Organizowano je na Forum Romanum, Saepta Julia i w Circus Maximus, chociaż żadne z tych miejsc nie mogło zapewnić tłumom widzów ochrony przed wystawianymi dzikimi zwierzętami. Podejmowano specjalne środki ostrożności dla zapobieżenia ucieczce zwierząt z areny – montowano barierki i kopano rowy[3]. Walki gladiatorów ze zwierzętami nadzorowane były przez specjalistów (tzw. bestiarii), skupionych w osobnej organizacji i kierujących widowiskiem[4]. Nawet tysiąc dzikich zwierząt mogło zginąć w ciągu jednego dnia. Podczas igrzysk zorganizowanych przez cesarza Trajana z okazji objęcia władzy zostało zabitych ok. 9000 zwierząt.

Dzikie drapieżniki sprowadzano do Rzymu z całego terytorium cesarstwa, niekiedy nawet z bardzo odległych ziem. Popularne były lwy, tygrysy, słonie, niedźwiedzie, jelenie, dzikie kozy, psy i wielbłądy. Niektóre zwierzęta były tresowane, by zamiast walczyć, pokazywały sztuczki. Najpopularniejszy ze względu na nieokiełznaną dzikość był lew. Juliusz Cezar użył w Circus Maximus 400 lwów sprowadzonych głównie z północnej Afryki i Syrii. Egzotyczność zwierząt zwiększała atrakcyjność tych widowisk. Wyobrażenie lwa jako symbolu dzikości funkcjonowało nie tylko na arenie – rzeźby przedstawiające lwa pożerającego swą ofiarę umieszczano też na nagrobkach jako symbol tragicznej śmierci.

Pozyskiwanie zwierząt z odległych zakątków imperium było świadectwem bogactwa i władzy okazywanym przez cesarza wobec mieszkańców Rzymu, a także dowodem zwierzchnictwa imperium nad światem ludzi i zwierząt. Dla wielu Rzymian była to również szczególna okazja obejrzenia egzotycznych zwierząt[3]. Wygłodniałe przeznaczone do widowisk zwierzęta trzymano w zwierzyńcu położonym na zadrzewionym wzgórzu Celius[5], które znajdowało się poza areną.

Przypisy

  1. ↑ Mała encyklopedia kultury antycznej A-Z (pod red. Z. Piszczka). Warszawa: PWN, 1983, s. 605.
  2. ↑ Jean-Claude Fredouille: Słownik cywilizacji rzymskiej. Katowice: Książnica, 1998, s. 215.
  3. ↑ a b Jakub Jasiński, Venatio - walki z dzikimi zwierzętami « IMPERIUM ROMANUM [online] [dostęp 2023-09-17] (pol.).
  4. ↑ Michael Grant: Gladiatorzy. Wrocław: Ossolineum, 1980, s. 17, 35.
  5. ↑ Ros Belford i in.: Włochy – część środkowa. Praktyczny przewodnik. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, s. 247.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Venatio&oldid=72939732”