Witold Ławrynowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m kat.
Dodatki do publikacji
Linia 2: Linia 2:


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Z wykształcenia jest chemikiem. W 1979 r. ukończył studia na [[Wydział Chemiczny Politechniki Warszawskiej|Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej]]. W czasie wprowadzenia [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanu wojennego]] przebywał w [[Londyn|Londynie]]. Pozostał na emigracji. W 1983 r. rozpoczął studia doktoranckie na [[Uniwersytet Rutgersa|Uniwersytecie w New Jersey]]. Po ich ukończeniu pracował w przemyśle farmaceutycznym w [[Kanada|Kanadzie]], a potem w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]].
Z wykształcenia jest chemikiem. W 1979 r. ukończył studia na [[Wydział Chemiczny Politechniki Warszawskiej|Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej]]. W czasie wprowadzenia [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanu wojennego]] przebywał w [[Londyn|Londynie]], co zmusiło go do pozostania na emigracji. W 1983 r. rozpoczął studia doktoranckie na [[Uniwersytet Rutgersa|Uniwersytecie w New Jersey]]. Po ich ukończeniu w 1986 roku, pracował w przemyśle chemicznym i farmaceutycznym w [[Kanada|Kanadzie]], a potem w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]].


W Kanadzie, pracując dla miejscowej gminy Związku Narodowego Polskiego wygłosił szereg okolicznościowych referatów przy okazji obchodów rocznic historycznych. Od września 1995 jest członkiem Klubu Miłośników Dawnych Militariów Polskich im. A. Zaręby w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]].
W Kanadzie, pracując dla miejscowej gminy Związku Narodowego Polskiego wygłosił szereg okolicznościowych referatów przy okazji obchodów rocznic historycznych. Od września 1995 jest członkiem Klubu Miłośników Dawnych Militariów Polskich im. A. Zaręby w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]].
Linia 8: Linia 8:
Na emigracji publikował w polonijnym „Głosie Polskim” i „Armoured Fighting Vehicles News” w Kanadzie, „Nowym Dzienniku”, „Polish Heritage News” oraz „Polonia Today” w Stanach Zjednoczonych, „Przeglądzie Kawalerii i Broni Pancernej” w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], „Relacjach” w [[Szwecja|Szwecji]] i w ukazujących się w Polsce periodykach: „MARS”, „[[Archeologia wojskowa (czasopismo)|Archeologia wojskowa]]”, „Mundur i Broń”, „Glaukopis”, „[[Przegląd Historyczno-Wojskowy]]” oraz w miesięczniku “[[Nowa Technika Wojskowa]]”. Kolejne prace zostały umieszczone w roczniku Klubu – „Hetman”. W sumie w Polsce i za granicą w różnych periodykach opublikował 186 prac o tematyce historycznej.
Na emigracji publikował w polonijnym „Głosie Polskim” i „Armoured Fighting Vehicles News” w Kanadzie, „Nowym Dzienniku”, „Polish Heritage News” oraz „Polonia Today” w Stanach Zjednoczonych, „Przeglądzie Kawalerii i Broni Pancernej” w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], „Relacjach” w [[Szwecja|Szwecji]] i w ukazujących się w Polsce periodykach: „MARS”, „[[Archeologia wojskowa (czasopismo)|Archeologia wojskowa]]”, „Mundur i Broń”, „Glaukopis”, „[[Przegląd Historyczno-Wojskowy]]” oraz w miesięczniku “[[Nowa Technika Wojskowa]]”. Kolejne prace zostały umieszczone w roczniku Klubu – „Hetman”. W sumie w Polsce i za granicą w różnych periodykach opublikował 186 prac o tematyce historycznej.


Na terenie Stanów Zjednoczonych miał wykłady z historii polskiej [[Broń pancerna|broni pancernej]] dla Polish-American Historical Association ([[Atlanta]] 2007), Writers and Books ([[Rochester]] 2008) oraz [[Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce|Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce]] (Nowy Jork 2009 i 2010) oraz w Klubie Miłośników Dawnych Militariów Polskich (Warszawa 2015).
Na terenie Stanów Zjednoczonych miał wykłady z historii polskiej [[Broń pancerna|broni pancernej]] dla Polish-American Historical Association ([[Atlanta]] 2007), Writers and Books ([[Rochester]] 2008) oraz [[Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce|Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce]] (Nowy Jork 2009, 2010 i 2022) oraz w Klubie Miłośników Dawnych Militariów Polskich (Warszawa 2015 i 2018). Od 2022 roku członek rady dyrektorów Instytutu Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku.


== Twórczość pisarska ==
== Twórczość pisarska ==
Linia 32: Linia 32:
* „Lwowski weteran” (2021) [tom I cyklu „Wincenty Jaszyński”]
* „Lwowski weteran” (2021) [tom I cyklu „Wincenty Jaszyński”]
* "Lwowski kasiarz" (2023) [tom II cyklu „Wincenty Jaszyński”]
* "Lwowski kasiarz" (2023) [tom II cyklu „Wincenty Jaszyński”]
* "Lwowska Hydra" (2024) [tom III cyklu „Wincenty Jaszyński”]


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==

Wersja z 17:28, 13 maj 2024

Witold Jerzy Ławrynowicz (ur. 10 stycznia 1955 w Warszawie) – polski inżynier chemik, historyk, publicysta i pisarz. W swoim dorobku pisarskim ma zarówno książki popularno-naukowe, jak i powieści historyczno-sensacyjne.

Życiorys

Z wykształcenia jest chemikiem. W 1979 r. ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej. W czasie wprowadzenia stanu wojennego przebywał w Londynie, co zmusiło go do pozostania na emigracji. W 1983 r. rozpoczął studia doktoranckie na Uniwersytecie w New Jersey. Po ich ukończeniu w 1986 roku, pracował w przemyśle chemicznym i farmaceutycznym w Kanadzie, a potem w Stanach Zjednoczonych.

W Kanadzie, pracując dla miejscowej gminy Związku Narodowego Polskiego wygłosił szereg okolicznościowych referatów przy okazji obchodów rocznic historycznych. Od września 1995 jest członkiem Klubu Miłośników Dawnych Militariów Polskich im. A. Zaręby w Nowym Jorku.

Na emigracji publikował w polonijnym „Głosie Polskim” i „Armoured Fighting Vehicles News” w Kanadzie, „Nowym Dzienniku”, „Polish Heritage News” oraz „Polonia Today” w Stanach Zjednoczonych, „Przeglądzie Kawalerii i Broni Pancernej” w Wielkiej Brytanii, „Relacjach” w Szwecji i w ukazujących się w Polsce periodykach: „MARS”, „Archeologia wojskowa”, „Mundur i Broń”, „Glaukopis”, „Przegląd Historyczno-Wojskowy” oraz w miesięczniku “Nowa Technika Wojskowa”. Kolejne prace zostały umieszczone w roczniku Klubu – „Hetman”. W sumie w Polsce i za granicą w różnych periodykach opublikował 186 prac o tematyce historycznej.

Na terenie Stanów Zjednoczonych miał wykłady z historii polskiej broni pancernej dla Polish-American Historical Association (Atlanta 2007), Writers and Books (Rochester 2008) oraz Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce (Nowy Jork 2009, 2010 i 2022) oraz w Klubie Miłośników Dawnych Militariów Polskich (Warszawa 2015 i 2018). Od 2022 roku członek rady dyrektorów Instytutu Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku.

Twórczość pisarska

Książki z zakresu historii wojskowości:

  • „Droga do Blitzkriegu. Historia i rozwój niemieckiej broni pancernej do wybuchu II wojny światowej” (2003)
  • „Prekursorzy. Pierwsze brytyjskie czołgi” (2006)
  • „French Light Tank Renault FT & U.S. Six-Ton Tank M1917” (2006)
  • „Schneider CA, St. Chamond” (2008)
  • „Czołg Renault FT. Powstanie, budowa i użycie w boju na Froncie Zachodnim i w Polsce” (2015)
  • „A7V i prekursorzy niemieckiej broni pancernej” (2016)
  • „Amiens 1918” (2019) [seria Historyczne bitwy]
  • „Samochody pancerne I wojny światowej” (2020) [wraz z Albertem Rokoszem]
  • „Arras 1917” (2023) [seria Historyczne bitwy]

Powieści:

  • „Halina” (2010) [tom I cyklu „Wiktor i Halina”]
  • „Kiedy krwawią kwiaty” (2013) [tom II cyklu „Wiktor i Halina”]
  • „Droga do człowieczeństwa” (2014) [tom III cyklu „Wiktor i Halina”]
  • „Renegat” (2015) [tom I cyklu „Karol Czerski”]
  • „Sprzedawczyk” (2017) [tom II cyklu „Karol Czerski”]
  • „Zdrajca” (2018) [tom III cyklu „Karol Czerski”]
  • „Heretyk” (2020) [tom IV cyklu „Karol Czerski”]
  • „Lwowski weteran” (2021) [tom I cyklu „Wincenty Jaszyński”]
  • "Lwowski kasiarz" (2023) [tom II cyklu „Wincenty Jaszyński”]
  • "Lwowska Hydra" (2024) [tom III cyklu „Wincenty Jaszyński”]

Linki zewnętrzne