Konfabulacja: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

[wersja nieprzejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 19:26, 13 maj 2024

Konfabulacja (łac. confabulatio od confabulari hujhujhuj” z con „współ” i fabula „bajka”)^[1], wspomnienie rzekome – termin oznaczający uzupełnianie brakujących wspomnień informacjami nieprawdziwymi, które możliwie dobrze pasują do całego logicznego ciągu wydarzeń. Konfabulacja różni się od świadomego zmyślenia tym, że konfabulujący człowiek jest przekonany o prawdziwości swoich wspomnień^[2], i jeśli o nich kogoś informuje, to wówczas nie kłamie, gdyż kłamać można wyłącznie świadomie. Konfabulacja często jest zjawiskiem czysto wewnętrznym, gdy człowiek jedynie przywołuje wspomnienia wyłącznie dla siebie.

W kognitywistyce konfabulację uważa się za podstawową czynność umysłu, kluczową w procesach wnioskowania i przewidywania jako naturalne uzupełnienie braków wiedzy. Przesadna konfabulacja jest jedną z cech myślenia dziecięcego, a także objawem zaburzeń psychicznych – pamięci i myślenia, zwłaszcza u ludzi w podeszłym wieku.

Przypisy

↑ confabulation. Online Etymology Dictionary. [dostęp 2019-08-03]. (ang.).
↑ Konfabulacja. [dostęp 2012-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-22)].

[1] ulation. Online Etymology Dictionary. [dostęp 2019-08-03]. (ang.).

[2] Konfabulacja. [dostęp 2012-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-22)].

[1]

[2]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 {{Wikisłownik|konfabulacja|konfabulator|konfabulowanie}}
 {{Wikicytaty|konfabulacja}}
-'''Konfabulacja''' ([[Łacina|łac.]] ''confabulatio'' od ''confabulari'' „rozmawiać” z ''con'' „współ” i ''fabula'' „bajka”)<ref>{{cytuj stronę |url = https://www.etymonline.com/word/confabulation |tytuł = confabulation |opublikowany = Online Etymology Dictionary |język = en |data dostępu = 2019-08-03}}</ref>, '''wspomnienie rzekome''' – termin oznaczający uzupełnianie brakujących wspomnień informacjami nieprawdziwymi, które możliwie dobrze pasują do całego logicznego ciągu wydarzeń. Konfabulacja różni się od świadomego zmyślenia tym, że konfabulujący człowiek jest przekonany o prawdziwości swoich wspomnień<ref>{{cytuj stronę |url = http://www.charaktery.eu/slownik-psychologiczny/K/134/Konfabulacja/ |tytuł = Konfabulacja |autor =  |archiwum = https://web.archive.org/web/20121022130413/http://www.charaktery.eu/slownik-psychologiczny/K/134/Konfabulacja/ |zarchiwizowano = 2012-10-22 |data dostępu = 2012-08-23 }}</ref>, i jeśli o nich kogoś informuje, to wówczas nie [[Kłamstwo|kłamie]], gdyż kłamać można wyłącznie świadomie. Konfabulacja często jest zjawiskiem czysto wewnętrznym, gdy człowiek jedynie przywołuje wspomnienia wyłącznie dla siebie.
+'''Konfabulacja''' ([[Łacina|łac.]] ''confabulatio'' od ''confabulari''  hujhujhuj” z ''con'' „współ” i ''fabula'' „bajka”)<ref>{{cytuj stronę |url = https://www.etymonline.com/word/confabulation |tytuł = confabulation |opublikowany = Online Etymology Dictionary |język = en |data dostępu = 2019-08-03}}</ref>, '''wspomnienie rzekome''' – termin oznaczający uzupełnianie brakujących wspomnień informacjami nieprawdziwymi, które możliwie dobrze pasują do całego logicznego ciągu wydarzeń. Konfabulacja różni się od świadomego zmyślenia tym, że konfabulujący człowiek jest przekonany o prawdziwości swoich wspomnień<ref>{{cytuj stronę |url = http://www.charaktery.eu/slownik-psychologiczny/K/134/Konfabulacja/ |tytuł = Konfabulacja |autor =  |archiwum = https://web.archive.org/web/20121022130413/http://www.charaktery.eu/slownik-psychologiczny/K/134/Konfabulacja/ |zarchiwizowano = 2012-10-22 |data dostępu = 2012-08-23 }}</ref>, i jeśli o nich kogoś informuje, to wówczas nie [[Kłamstwo|kłamie]], gdyż kłamać można wyłącznie świadomie. Konfabulacja często jest zjawiskiem czysto wewnętrznym, gdy człowiek jedynie przywołuje wspomnienia wyłącznie dla siebie.
 W [[psychologia poznawcza|kognitywistyce]] konfabulację uważa się za podstawową czynność umysłu, kluczową w procesach wnioskowania i przewidywania jako naturalne uzupełnienie braków [[wiedza|wiedzy]]. Przesadna konfabulacja jest jedną z cech myślenia dziecięcego, a także objawem [[zaburzenie psychiczne|zaburzeń psychicznych]] – [[pamięć|pamięci]] i [[myślenie|myślenia]], zwłaszcza u ludzi w podeszłym wieku.