Knur: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m Wycofano edycję użytkownika 37.248.153.58 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Anonimowy 2. Znacznik: Wycofanie zmian |
poprawa linków, wikizacja Znaczniki: Wycofane VisualEditor |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{ISG|Knur|Knur}} |
{{ISG|Knur|Knur}} |
||
{{Inne znaczenia|zwierzęcia|[[Knur (skała)|Knur]] – skała}} |
{{Inne znaczenia|zwierzęcia|[[Knur (skała)|Knur]] – skała}} |
||
[[Plik: |
[[Plik:Krzysztof Kononowicz w 2000.jpg|mały|Knur Jajcaty]] |
||
[[Plik: |
[[Plik:Krzysztof Kononowicz.JPG|mały|Pobieranie nasienia od knura (zob. [[sztuczne unasienianie]])]] |
||
'''Knur''' – dorosły osobnik męski [[Świnia domowa|świni domowej]]. Jest większych rozmiarów o wadze dochodzącej niekiedy do 400 kg oraz ma grubszą skórę pokrytą [[Szczecina (włosy)|szczeciną]] w odróżnieniu od [[Świnia domowa|lochy]]. U starszych osobników [[Kieł|kły]] są bardziej wydłużone podobnie jak szable odyńców u [[Dzik euroazjatycki|dzików]]. Knury rozpłodowe wydzielają specyficzną woń, niewystępującą u loch<ref name=":0">''Mała encyklopedia rolnicza'', Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1964, s. 290.</ref>. |
'''Knur''' – dorosły osobnik męski [[Świnia domowa|świni domowej]]. Jest większych rozmiarów o wadze dochodzącej niekiedy do 400 kg oraz ma grubszą skórę pokrytą [[Szczecina (włosy)|szczeciną]] w odróżnieniu od [[Świnia domowa|lochy]]. U starszych osobników [[Kieł|kły]] są bardziej wydłużone podobnie jak szable odyńców u [[Dzik euroazjatycki|dzików]]. Knury rozpłodowe wydzielają specyficzną woń, niewystępującą u loch<ref name=":0">''Mała encyklopedia rolnicza'', Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1964, s. 290.</ref>. |
||
Wersja z 17:31, 15 maj 2024
Knur – dorosły osobnik męski świni domowej. Jest większych rozmiarów o wadze dochodzącej niekiedy do 400 kg oraz ma grubszą skórę pokrytą szczeciną w odróżnieniu od lochy. U starszych osobników kły są bardziej wydłużone podobnie jak szable odyńców u dzików. Knury rozpłodowe wydzielają specyficzną woń, niewystępującą u loch[1].
Knury w większym stopniu niż lochy wpływają na postęp hodowlany i produkcyjny, ponieważ pozostawiają po sobie więcej potomstwa[2].
Knurki czyli dorastające osobniki męskie świni domowej[1], uznaje się za przydatne do rozpłodu po uzyskaniu wagi 110-130 kg w wieku w zależności od rasy 8 do 10 miesięcy[3], choć sam wzrost trwa do wieku 2 do 3,5 lat[1]. Przedwczesne rozpoczęcie użytkowania rozpłodowego knurków hamuje ich dalszy wzrost i skraca przydatność rozpłodową[3]. Knury młode do 2 lat nie powinny oddawać więcej niż 10 skoków miesięcznie, a po każdym skoku wymagana jest przerwa dwudniowa. Knury starsze mogą oddawać 5 do 7 skoków tygodniowo[3]. Największą skuteczność krycia mają knury w wieku 1,5 do 2 lat. Użytkowanie rozpłodowe w przypadku knurów wynosi przeważnie 3 do 4 lat[3].
Hodowla
Warunki utrzymania powinny być zachowywane szczególnie troskliwie. Knury utrzymuje się w kojcach indywidualnych typu duńskiego o powierzchni minimalnej 6 m² z wybiegiem. Są one bardzo wrażliwe na stres termiczny, który nie objawia się od razu. Spadek możliwości rozpłodowych pojawia się dopiero po około 2 tyg. W okresie upałów zdarzają się również upadki związane z niewydolnością krążenia[2].
Żywienie – Zbyt intensywne żywienie powoduje nadmierny wzrost masy ciała i otłuszczenie, co prowadzi do utraty sprawności i niechęci do krycia. Intensywnie użytkowane knury wykazują zwiększone zapotrzebowanie na białko, lizynę i aminokwasy siarkowe[4].
Przypisy
- ↑ a b c Mała encyklopedia rolnicza, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1964, s. 290.
- ↑ a b Jak prawidłowo dbać o knury? – agrofakt.pl, „agrofakt.pl”, 8 września 2016 [dostęp 2018-03-17] (pol.).
- ↑ a b c d Produkcja zwierzęca cz. 3, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1986 .
- ↑ Technologia produkcji zwierzęcej, Warszawa: Hortpress, 1996 .