Ebrahim Ra’isi: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Niepoprawne imię osoby
Znaczniki: Wycofane VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 16: Linia 16:
| www =
| www =
| commons = Category:Ebrahim Raisi
| commons = Category:Ebrahim Raisi
| quote = Ebrahim Ra’isi
| quote = Cristiano Ronaldo
| imię i nazwisko =
| imię i nazwisko =
| news =
| news =

Wersja z 08:30, 20 maj 2024

Ebrahim Ra’isi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1960
Meszhed

Data i miejsce śmierci

19 maja 2024
w pobliżu Dżolfy

8. Prezydent Islamskiej Republiki Iranu
Okres

od 3 sierpnia 2021
do 19 maja 2024

Przynależność polityczna

Stowarzyszenie Duchowieństwa Bojowego

Poprzednik

Hasan Rouhani

podpis

Ebrahim Ra’isi, właściwie Ebrahim Ra’isolsadati (pers. ‏ابراهیم رئیسی‎; ur. 14 grudnia 1960 w Meszhedzie, zm. 19 maja 2024 w pobliżu Dżolfy[1]) – irański duchowny szyicki, ajatollah i polityk konserwatywny, członek Zgromadzenia Ekspertów, w latach 2019-2021 r. Główny Sędzia – zwierzchnik irańskiego wymiaru sprawiedliwości. Od 3 sierpnia 2021 r. do swojej śmierci prezydent Iranu.

Dwukrotnie kandydował na prezydenta Iranu. Po raz pierwszy startował w wyborach prezydenckich w Iranie w 2017 r., w których zajął drugie miejsce, przegrywając z urzędującym prezydentem Hasanem Rouhanim. Zwyciężył w wyborach prezydenckich w 2021 roku.

Życiorys

Był synem szyickiego duchownego, jednak we wczesnym dzieciństwie stracił ojca. Ukończył szyickie seminarium duchowne w Ghom, gdzie kształcił się m.in. pod kierunkiem ajatollaha Haszemiego Szahrudiego oraz Alego Chameneiego[2].

Działalność po rewolucji islamskiej

Po rewolucji islamskiej, zauważony przez ajatollaha Mohammada Behesztiego, w 1980 r. został zastępcą prokuratora w Karadżu, a następnie także w Hamadanie; mimo odległości dzielącej oba miasta pełnił w nich obowiązki równocześnie. W 1985 r. powierzono mu stanowisko zastępcy prokuratora Trybunału Rewolucyjnego w Teheranie[2]. Był jednym z odpowiedzialnych za masowe egzekucje więźniów politycznych w Iranie w 1988 r.[3][4]

Po śmierci Najwyższego Przywódcy Iranu Ruhollaha Chomejniego został prokuratorem generalnym w Teheranie, natomiast w 1994 r. powierzono mu kierowanie antykorupcyjną Organizacją Inspektoratu Państwowego. W 2014 r. został irańskim prokuratorem generalnym, natomiast w 2016 r. Najwyższy Przywódca Iranu Ali Chamenei mianował go przewodniczącym fundacji religijnej Astan Ghods Razawi i strażnikiem świątyni imama Rezy w Maszhadzie[2]. W tym samym roku Ra’isi został członkiem Zgromadzenia Ekspertów[2]. Od 2021 r. Raisi łączył te funkcje ze stanowiskiem prokuratora Specjalnego Sądu Duchownego, zajmującego się sądzeniem szyickich duchownych[5].

Kandydat na prezydenta Iranu (2017)

Wiec wyborczy Ebrahima Raisi'ego, Teheran, 29 kwietnia 2017

W kwietniu 2017 r. mało dotąd znany opinii publicznej[2] Ra’isi ogłosił start w planowanych na 19 maja wyborach prezydenckich w Iranie[3]. Uzyskał najwięcej głosów w wewnętrznych wyborach w konserwatywnej koalicji, Ludowym Froncie Sił Rewolucji Islamskiej[3]. Ogłaszając start, zaprezentował się jednak jako kandydat niezależny[2]. Swoją kampanię wyborczą prowadził głównie w mniejszych miastach i na wsi, kierując ją do ludności uboższej i bardziej religijnej. Zapowiadał walkę z korupcją, niwelowanie nierówności społecznych i pomoc dla ubogich, utworzenie milionów nowych miejsc pracy dzięki „dżihadystowskiemu zarządzaniu”. Krytykował porozumienie Iranu z państwami zachodnimi w sprawie programu nuklearnego, popierał wspieranie szyickich organizacji paramilitarnych walczących w Iraku i w wojnie domowej w Syrii. Jako rozwiązanie bieżących gospodarczych problemów kraju wskazywał "ducha rewolucyjnego"[4].

15 maja inny kandydat konserwatywny, Mohammad Bagher Ghalibaf, wycofał się z wyborów, deklarując poparcie dla Ra’isiego, którego popularność znacząco wzrosła w poprzednich tygodniach[6]. Kandydatura Ra’isiego cieszyła się poparciem Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej oraz podległego mu Związku Mobilizacji Uciemiężonych, a prawdopodobnie sprzyjał jej także Najwyższy Przywódca Ali Chamenei[4].

Ostatecznie Ra'isi zajął w wyborach drugie miejsce, uzyskując poparcie 15,8 mln Irańczyków i przegrywając z urzędującym prezydentem Hasanem Rouhanim, którego poparło ponad 23 mln wyborców, tj. 57% uprawnionych do głosowania[7].

Dalsza kariera polityczna

Po przegranych wyborach pozostał czynnym politykiem, regularnie występując z krytyką polityki Hasana Rouhaniego, domagając się konserwatywnego kursu w polityce wewnętrznej i bardziej konfrontacyjnego w polityce zagranicznej. Był wymieniany jako możliwy kandydat na kolejnego Najwyższego Przywódcę Iranu po śmierci Alego Chameneiego[8][5].

W 2019 r. otrzymał nominację na Głównego Sędziego Iranu – zwierzchnika całego krajowego wymiaru sprawiedliwości[9]. W tym samym roku znalazł się wśród najwyższych irańskich urzędników państwowych objętych sankcjami USA[9].

Wybory w 2021

W 2021 gdy kończyła się druga i ostatnia kadencja Hasana Rouhaniego, Ebrahim Ra'isi po raz kolejny wystartował w wyborach prezydenckich. W czerwcowych wyborach prezydenckich zdobył 61,95 % głosów, wygrywając w pierwszej turze. Urząd objął 3 sierpnia 2021[10].

Życie prywatne

Jego żoną była Dżamile Alamhoda, córka Ahmada, głównego imama meczetu piątkowego w Meszhedzie, wykładowczyni uniwersytetu Męczennika Behesztiego w Teheranie[11].

Przypisy

  1. Znaleźli helikopter prezydenta Iranu. "Nie ma oznak życia" [online], Onet Wiadomości, 20 maja 2024 [dostęp 2024-05-20] (pol.).
  2. a b c d e f What you need to know about presidential candidate Ebrahim Raisi [online], theiranproject.com [dostęp 2017-05-20] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-19] (ang.).
  3. a b c Saeed Kamali Dehghan, Conservative cleric Ebrahim Raisi enters Iran's presidential race, „The Guardian”, 9 kwietnia 2017, ISSN 0261-3077 [dostęp 2017-05-20] (ang.).
  4. a b c Thomas Erdbrink, Iran Has Its Own Hard-Line Populist, and He’s on the Rise, „The New York Times”, 18 maja 2017, ISSN 0362-4331 [dostęp 2017-05-20].
  5. a b Ebrahim Raisi: The cleric who could end Iranian hopes for change [online], web.archive.org, 19 lipca 2020 [dostęp 2021-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-19].
  6. Bozorgmehr Sharafedin, Iran: Tehran Mayor Qalibaf Withdraws, Backs Hardliner Raisi For President [online], thewire.in [dostęp 2017-05-20] (ang.).
  7. Hassan Rouhani wins Iran's presidential election [online], aljazeera.com [dostęp 2017-05-20].
  8. Dexter Filkins, The Twilight of the Iranian Revolution [online], The New Yorker [dostęp 2021-06-19] (ang.).
  9. a b US puts new sanctions on Iranian supreme leader’s inner circle [online], aljazeera.com [dostęp 2021-06-19] (ang.).
  10. Ebrahim Raisi zaprzysiężony na prezydenta Iranu. bankier.pl, 5 sierpnia 2021. [dostęp 2021-08-06].
  11. پايگاه خبری، تحلیلی رویداد۲۴, ناگفته‌های همسر رئیسی از رئیسی | رویداد24 [online], fa [dostęp 2021-06-19] (pers.).