WKS 22 pp Siedlce
| |
| Pełna nazwa |
Wojskowy Klub Sportowy 22. pułku piechoty Siedlce |
|---|---|
| Barwy |
biało-niebieskie-żółte |
| Data założenia |
wrzesień 1922 |
| Liga |
nieaktualne |
| Państwo | |
| Stadion | |
| Prezes |
nieaktualne |
| Trener |
nieaktualne |
WKS 22. pp Siedlce – polski klub piłkarski z siedzibą w Siedlcach. W latach 1932-1934 występował w rozgrywkach ligi polskiej. Po spadku z ligi został rozwiązany.
Historia[edytuj | edytuj kod]
WKS 22. pp powstał w 1922 r. podczas postoju 22 Pułku Piechoty na Wileńszczyźnie. Inicjatorem powstania drużyny sportowej był mjr Feliks Jaworski. Pierwszy odnotowany mecz piłki nożnej wojskowi rozegrali z drużyną KS Siedlce i przegrali 2:5. Kapitanem zespołu był Henryk Picheta[1].
W sezonie 1927 drużyna wygrała sezon Klasy A Okręgu Warszawskiego, po czym pokonała dwukrotnie Naprzód Lipiny Śląskie (na wyjeździe 2:4 i 3:1 i siebie), uzyskując awans do Ligi Okręgowej Lubelskiej edycji 1928[1].
W listopadzie 1931 siedlczanie, ku zaskoczeniu obserwatorów futbolu uzyskali awans do Ligi. Po wyeliminowaniu takich drużyn jak: Rewera Stanisławów (1:2, 6:1), WKS Równe (7:2, 8:0), WKS 82 pp Brześć (4:1, 2:1) oraz „Naprzodu Lipiny” (4:3, 2:1) piłkarze z Siedlec znaleźli się w gronie 12 najlepszych piłkarskich zespołów Polski. Głównym inicjatorem i architektem tych sukcesów był ówczesny dowódca 22. pp – płk Kazimierz Hozer (przedwojenny ułan – prezes klubu, działacz społeczny i miłośnik piłki nożnej). Nowicjusze z Siedlec sezon 1932 zakończyli na 9 pozycji (22 mecze, 19 pkt., 7 zwycięstw, 5 remisów, 10 porażek, bramki 36-47).
Po tragicznej śmierci płk. Kazimierza Hozera nastąpiła seria zmian personalnych, co niekorzystnie odbiło się na zespole (dowódcą Pułku został ppłk Marian Prosołowicz). W 1933 r. doszło do połączenia WKS 22. pp z siedleckim "Strzelcem" i klub przyjął nazwę KS „22 Strzelec” Siedlce im. płk. K. Hozera. Po słabszym początku sezonu (3 pkt. w 10 meczach) w II rundzie zajęli ostatecznie 8 miejsce (20 meczów, 14 pkt., 6 zwycięstw, 2 remisy, 12 porażek, bramki 33-49).
W sezonie 1934 zajął 12 (ostatnią) lokatę (22 mecze, 3 pkt., 1 zwycięstwo, 1 remis, 20 porażek, bramki 15-73); 2 mecze PZPN zweryfikował jako walkowery i odebrał 2 pkt. Drużynę wycofano z rozgrywek o mistrzostwo I ligi - pozostałe mecze oddawano walkowerem. Wojskowi z Siedlec zostali zdegradowani z I ligi do klasy A.
Klub piłkarski został definitywnie rozwiązany w 1937 r. W 1939 r. do rozgrywek przystąpiła reaktywowana drużyna „Strzelca” Siedlce.
Awans do Ligi wywalczyła drużyna w składzie: Stefan Zenon Siadak - Stefan Pawlak, Zbigniew Wojtanowski - Stefan Czajka, Zenon Sroczyński, Leon Jakubowski - Eugeniusz Świętosławski, Franciszek Biegański, Czesław Bilewicz, Stefan Rusin (vel Rusinek), Stefan Sadalski. Trenerem zespołu był por. Subocz.
Bilans występów zespołu w pierwszej lidze[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Mecze | Punkty | Zw. | Rem. | Por. | Bramki | Pozycja |
| 1932 | 22 | 19 | 7 | 5 | 10 | 36-47 | 9 |
| 1933 | 20 | 14 | 6 | 2 | 12 | 33-49 | 8 |
| 1934 | 22 | 3 | 1 | 1 | 20 | 15-73 | 12 (spadek) |
| Razem | 64 | 36 | 14 | 8 | 42 | 84-169 |
Uwaga: dawniej za zwycięstwo przyznawano 2 punkty.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Henryk Picheta. Odzew lwowskich sportowców na apel red. Jacka Bryla. Henryk Picheta – Londyn. W,13. „Biuletyn”. Nr 42, s. 58, Grudzień 1981. Koło Lwowian w Londynie.