Przejdź do zawartości

Yu Yu Hakusho – archiwum duchów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Yu Yu Hakusho)
Yu Yu Hakusho – archiwum duchów
jap. 幽☆遊☆白書
(Yū Yū Hakusho)
Gatunekakcja, przygodowy, fantasy[1]
Manga
AutorYoshihiro Togashi
WydawcaShūeisha
Polski wydawcaJaponica Polonica Fantastica
Odbiorcyshōnen
Drukowana wShūkan Shōnen Jump
Wydawana3 grudnia 1990 – 25 lipca 1994
Liczba tomów19
Telewizyjny serial anime
Yu Yu Hakusho: Ghost Files
ReżyserNoriyuki Abe
ScenariuszYukiyoshi Ōhashi
MuzykaYusuke Honma
StudioPierrot
Stacja telewizyjnaFuji TV
Premierowa emisja10 października 1992 – 17 grudnia 1994
Liczba odcinków112 + 6 OVA
Film animowany
Yū Yū Hakusho
ReżyserNoriyuki Abe
ScenariuszYukiyoshi Ohashi
MuzykaYusuke Honma
StudioPierrot
Wydany10 lipca 1993
Czas trwania30 minut
Film animowany
Yū Yū Hakusho: Meikai shitō hen – honō no kizuna
ReżyserMasakatsu Iijima
ScenariuszHiroshi Hashimoto
Sukehiro Tomita
Yukiyoshi Ohashi
MuzykaYusuke Honma
StudioPierrot
Wydany9 kwietnia 1994
Czas trwania95 minut

Yu Yu Hakusho – archiwum duchów (jap. 幽☆遊☆白書 Yū Yū Hakusho) – manga autorstwa Yoshihiro Togashiego, publikowana od grudnia 1990 do lipca 1994 na łamach magazynu „Shūkan Shōnen Jump” wydawnictwa Shūeisha, a następnie wydana w formie 19 tomów tankōbon. W Polsce prawa do dystrybucji mangi nabyło wydawnictwo Japonica Polonica Fantastica.

Na podstawie mangi studio Pierrot wyprodukowało anime, które składa się z czterech sezonów. Seria zdobyła na świecie wielką popularność. Autorzy obecnie popularnych mang (jak Naruto czy One Piece) przyznają, że czerpali z niej inspirację do własnej twórczości[2][3].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Yusuke Urameshi jest nastoletnim chuliganem, który ginie ratując chłopca przed potrąceniem przez samochód. Jego nagła śmierć wywołuje zamieszanie w zaświatach, ponieważ nie przygotowano dla niego jeszcze miejsca ani w niebie, ani w piekle. W związku z tym otrzymuje on szansę na powrót do życia. Po udanym zmartwychwstaniu Yusuke zostaje detektywem zaświatów, odpowiedzialnym za rozwiązywanie spraw związanych z demonami i zjawami w świecie ludzi.

Bohaterowie[edytuj | edytuj kod]

  • Yusuke Urameshi (jap. 浦飯 幽助 Urameshi Yūsuke)
Seiyū: Nozomu Sasaki[4]
  • Kazuma Kuwabara (jap. 桑原 和真 Kuwabara Kazuma)
Seiyū: Shigeru Chiba[4]
  • Kurama (jap. 蔵馬)
Seiyū: Megumi Ogata (zwykła forma), Shigeru Nakahara (forma demona)[4]
Seiyū: Nobuyuki Hiyama[4]
  • Keiko Yukimura (jap. 雪村 螢子 Yukimura Keiko)
Seiyū: Yuri Amano[4]
  • Botan (jap. ぼたん)
Seiyū: Sanae Miyuki[4]
  • Genkai (jap. 幻海)
Seiyū: Hisako Kyōda, Megumi Hayashibara (dziecko)[4]
  • Koenma (jap. コエンマ)
Seiyū: Mayumi Tanaka[4]

Manga[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Lista tomów serii Yu Yu Hakusho – archiwum duchów.

Seria ukazywała się w magazynie „Shūkan Shōnen Jump” wydawnictwa Shūeisha od 3 grudnia 1990 do 25 lipca 1994[5][6]. Manga składa się z 175 rozdziałów, które zostały skompilowane do 19 tankōbonów, z których pierwszy został wydany 10 kwietnia 1991, a ostatni 12 grudnia 1994[7][8]. Od 4 sierpnia 2004 do 4 marca 2005 wydawana była edycja kanzenban. Każdy z 15 tomów kanzenban ma nową okładkę i więcej rozdziałów niż wydanie tankōbon[9][10]. Między 18 listopada 2010 a 18 października 2011 ukazywała się również edycja bunkoban[11][12].

W Polsce edycja kanzenban ukazuje się nakładem wydawnictwa Japonica Polonica Fantastica[13].

Anime[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Lista odcinków serialu anime Yu Yu Hakusho: Ghost Files.

Adaptacja anime została wyreżyserowana przez Noriyukiego Abe i współprodukowana przez stację Fuji TV, Yomiko Advertising i studio Pierrot[4]. Seria, składająca się ze 112 odcinków, była emitowana od 10 października 1992 do 17 grudnia 1994 na antenie Fuji TV[14]. Wersja anime różni się od materiału źródłowego, zawierając różne poziomy przemocy i wulgaryzmów, a także drobne różnice w stylu artystycznym[15]. W Polsce serial dostępny jest za pośrednictwem platformy Netflix pod tytułem Yu Yu Hakusho: Ghost Files[16].

Seria 6 odcinków OVA zatytułowana Eizou Hakusho (jap. 映像白書) została wydana w Japonii na kasetach VHS w latach 1994–1996[17]. Dwa nowe odcinki OVA ukazały się w Japonii 26 października 2018 wraz wydaniem serii na Blu-ray. Jest to adaptacja bonusowego rozdziału „Two Shots” z siódmego tomu mangi oraz przedostatniego rozdziału mangi „Noru ka soru ka”[18][19].

Ścieżka dźwiękowa[edytuj | edytuj kod]

Nr Tytuł Wykonawcy Źródło
Czołówka
1 „Hohoemi no bakudan” (jap. 微笑みの爆弾) Matsuko Mawatari [20]
Napisy końcowe
1 „Homework ga owaranai” (jap. ホームワークが終わらない) Matsuko Mawatari [20]
2 „Sayonara ByeBye” (jap. さよならＢｙｅＢｙｅ)
3 „Daydream Generation”
4 „Unbalance na Kiss o shite” (jap. アンバランスなＫｉｓｓをして) Hiro Takahashi
5 „Taiyō ga mata kagayaku toki” (jap. 太陽がまた輝くとき)

Filmy[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie serii powstały dwa filmy animowane, oba z oryginalną fabułą, która nie jest kanoniczna dla mangi. Pierwszy, zatytułowany po prostu Yū Yū Hakusho, został wydany w Japonii 10 lipca 1993 w ramach sezonowego festiwalu filmowego[21][22]. Drugi film, zatytułowany Yū Yū Hakusho: Meikai shitō hen – honō no kizuna (jap. 幽☆遊☆白書 冥界死闘篇 炎の絆), miał premierę w japońskich kinach 9 kwietnia 1994[21][23].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ YuYu Hakusho [online], Viz Media [dostęp 2024-06-03] (ang.).
  2. ↑ Masashi Kishimoto: Uzumaki: the Art of Naruto. Viz Media, 2001. ISBN 1-4215-1407-9.
  3. ↑ Oda Eiichiro: One Piece Color Walk 1. Shueisha, 2001. ISBN 4-08-859217-4.
  4. ↑ a b c d e f g h i 幽遊白書(スタッフ&キャスト) [online], Studio Pierrot [dostęp 2024-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2009-11-01] (jap.).
  5. ↑ 週刊少年ジャンプ　1990/12/03　表示号数51 [online], mediaarts-db.bunka.go.jp [dostęp 2024-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-05] (jap.).
  6. ↑ 週刊少年ジャンプ　1994/07/25　表示号数32 [online], mediaarts-db.bunka.go.jp [dostęp 2024-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-05] (jap.).
  7. ↑ 幽★遊★白書 1 [online], Shūeisha [dostęp 2024-06-03] (jap.).
  8. ↑ 幽★遊★白書 19 [online], Shūeisha [dostęp 2024-06-03] (jap.).
  9. ↑ 幽★遊★白書 完全版 1 [online], Shūeisha [dostęp 2024-06-03] (jap.).
  10. ↑ 幽★遊★白書 完全版 15 [online], Shūeisha [dostęp 2024-06-03] (jap.).
  11. ↑ 幽★遊★白書 1 [online], Shūeisha [dostęp 2024-06-03] (jap.).
  12. ↑ 幽★遊★白書 12 [online], Shūeisha [dostęp 2024-06-03] (jap.).
  13. ↑ Hunter x Hunter, Yu Yu Hakusho i Ishuzoku Reviewers [online], BETONiarka.net, 21 stycznia 2023 [dostęp 2023-04-04] (pol.).
  14. ↑ studioぴえろ 作品年表(テレビシリーズ/テレビスペシャル) [online], Studio Pierrot [dostęp 2024-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2009-12-27] (jap.).
  15. ↑ Eric Mylonas, Yu Yu Hakusho: Dark Tournament Prima Official Game Guide, Roseville: Prima Games, 2004, s. 3, ISBN 0-7615-4513-1 (ang.).
  16. ↑ Yu Yu Hakusho [online], Upflix.pl [dostęp 2024-06-03] (pol.).
  17. ↑ studioぴえろ 作品年表(オリジナルビデオアニメーション) [online], Studio Pierrot [dostęp 2024-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2009-12-14] (jap.).
  18. ↑ Kara Dennison, "Yu Yu Hakusho" Anniversary BD to Include New Animation [online], Crunchyroll, 16 grudnia 2017 [dostęp 2024-06-04] (ang.).
  19. ↑ Rafael Antonio Pineda, Yu Yu Hakusho New Anime Episode Previewed in Screenshots Before Screening [online], Anime News Network, 29 lipca 2018 [dostęp 2024-06-04] (ang.).
  20. ↑ a b Yu Yu Hakusho: Ghost Files (TV) [online], Anime News Network [dostęp 2024-06-04] (ang.).
  21. ↑ a b studioぴえろ 作品年表(劇場作品) [online], Studio Pierrot [dostęp 2024-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2009-12-13] (jap.).
  22. ↑ Brian Camp, Julie Davis, Anime Classics Zettai!: 100 Must-See Japanese Animation Masterpieces, Stone Bridge Press, 2007, s. 403–406, ISBN 978-1-933330-22-8 (ang.).
  23. ↑ Stuart Galbraith, The Toho Studios Story: A History and Complete Filmography, Scarecrow Press, 2008, s. 386, ISBN 978-0-8108-6004-9 (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Yu_Yu_Hakusho_–_archiwum_duchów&oldid=73918574”