Konkurs Piosenki Eurowizji 2021

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konkurs Piosenki Eurowizji 2021
Open Up[1]
Ilustracja
Informacje ogólne
Półfinały

18 maja 2021
20 maja 2021

Finał

22 maja 2021

Miejsce

Rotterdam Ahoy,
Rotterdam (Holandia)

Nadawca

Nederlandse Publieke Omroep (NPO), Nederlandse Omroep Stichting (NOS), AVROTROS

Prowadzący

Edsilia Rombley
Jan Smit
Chantal Janzen
Nikkie de Jager

Informacje dodatkowe
Reżyser

Marnix Kaart
Marc Pos
Daniel Jelinek

Producent wykonawczy

Sietse Bakker
Astrid Dutrénit[2]

Kierownik wykonawczy

Martin Österdahl

Uczestnicy
Powrót

Bułgaria Bułgaria
Ukraina Ukraina

Rezygnacja

Armenia Armenia
Czarnogóra Czarnogóra
Węgry Węgry

Dyskwalifikacja

Białoruś Białoruś

Łącznie

39 reprezentacji

Głosowanie
Każdy kraj przyznaje po 1–8, 10 oraz 12 punktów dla dziesięciu najlepiej ocenionych piosenek, osobno w głosowaniu komisji jurorskich i telewidzów.
Zero punktów

Wielka Brytania Wielka Brytania

Zwycięzca

Włochy Włochy

Reprezentant

Måneskin

Piosenka

„Zitti e buoni”

Tekst i muzyka

Damiano David, Ethan Torchio, Thomas Raggi, Victoria De Angelis

Konkurs Piosenki Eurowizji
◄ 2020 2022 ►
Multimedia w Wikimedia Commons

65. Konkurs Piosenki Eurowizji odbył się 18, 20 i 22 maja 2021[3] w hali Ahoy w Rotterdamie. Koncerty zorganizowała Europejska Unia Nadawców oraz holenderscy nadawcy publiczni: AVROTROS, Nederlandse Omroep Stichting (NOS) oraz Nederlandse Publieke Omroep (NPO)[4]. Był to piąty konkurs, który odbył się w Holandii.

Finał konkursu wygrał zespół Måneskin, reprezentanci Włoch z piosenką „Zitti e buoni”, za którą otrzymali łącznie 524 punkty w głosowaniu jurorów i telewidzów.

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Lokalizacja Rotterdamu na mapie Holandii

Miejsce organizacji konkursu[edytuj | edytuj kod]

Holenderska telewizja otrzymała prawa do organizacji 65. Konkursu Piosenki Eurowizji po konkursie w 2019, dzięki wygranej Duncana Laurence’a, reprezentanta Holandii[5]. Nadawca miał początkowo zorganizować konkurs w 2020, został on jednak odwołany z powodu pandemii COVID-19. 16 maja 2020 podczas programu Światło dla Europy ogłoszono, że konkurs odbędzie się w Rotterdamie[6]. Całkowity budżet konkursu wyniósł 22 miliony euro, z czego 3,7 miliona euro pozostało niewydane po konkursie. Dodatkowe pieniądze przeznaczono na scenariusze awaryjne, które ostatecznie odrzucono[7].

Rotterdam Ahoy, miejsce organizacji konkursu

Uroczysta ceremonia otwarcia konkursu odbyła się 16 maja w Rotterdam Cruise Terminal.

W przeciwieństwie do poprzednich lat, z powodu obostrzeń spowodowanych pandemią COVID-19 nie zorganizowano euroklubu (ang. EuroClub; miejsce imprez dla akredytowanych dziennikarzy i fanów). Wioska eurowizyjna (ang. Eurovision Village; miejsce na spotkania artystów i członków delegacji z fanami imprezy oraz akredytowanymi dziennikarzami) została zorganizowana on-line.

Wybór miejsca organizacji[edytuj | edytuj kod]

Po odwołaniu konkursu, który miał się odbyć w 2020 roku, EBU rozmowy z holenderskimi nadawcami publicznymi NPO, NOS i AVROTROS oraz miastem Rotterdam, które miało zorganizować poprzednioroczny konkurs, na temat możliwości zorganizowania konkursu w 2021[8]. EBU wyznaczyła holenderskiej sieci telewizyjnej czas do końca kwietnia by potwierdzić Rotterdam jako miejsce organizacji konkursu, a jeżeli miasto odmówiłoby organizacji imprezy, do połowy maja na znalezienie alternatywnego miasta-gospodarza[9]. W kwietniu 2020 rada miejska Rotterdamu zatwierdziła zwiększony budżet ilości 6,7 mln euro przeznaczony na wydarzenie[10][11], potwierdzając swoją chęć organizacji konkursu. 16 maja 2020 podczas transmisji programu potwierdzono, że Rotterdam zorganizuje konkurs w arenie Ahoy[6].

Przebieg konkursu[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2020 Europejska Unia Nadawców (EBU) ogłosiła, że Martin Österdahl zostanie nowym kierownikiem wykonawczym Konkursu Piosenki Eurowizji od 2021 oraz Konkursu Piosenki Eurowizji dla Dzieci od 2020[12], zastępując Jon Ola Sanda. W przeszłości Österdahl był krajowym kierownikiem wykonawczym konkursów Eurowizji dla dorosłych w 2013 i 2016 oraz był członkiem grupy referencyjnej od 2012 do 2018[13].

Kierownikami wykonawczymi konkursu z ramienia telewizji z Holandii byli Sietse Bakker i Astrit Dutrénit, w zastępstwie Inge van de Weerda, którego wyznaczono na tą posadę w 2020 roku[14].

18 września 2020 ogłoszono, że prowadzącymi konkursu zostaną niedoszli prezenterzy z 2020: Edsilia Rombley, Chantal Janzen i Jan Smit; wraz z Nikkie de Jager, która miała rok wcześniej prowadzić transmisję internetową konkursu. Zmienione logo i branding, zaprojektowane przez agencję CLEVER°FRANKE, przedstawiono 4 grudnia 2020. Oprawę wizualną opisano jako „abstrakcyjną prezentację inspirowana mapą świata i wizualnie łącząca stolice [wówczas] 41 uczestniczących krajów z Rotterdamem[15][16].”

Partnerem prezentacyjnym konkursu został producent kosmetyków do włosów Moroccanoil[17].

Realizacja konkursu w czasie pandemii[edytuj | edytuj kod]

18 września 2020 EBU opublikowała podsumowanie scenariuszy organizacji konkursu[18][19]:

Aspekt Scenariusz A Scenariusz B Scenariusz C Scenariusz D
Koncerty z Rotterdam Ahoy Tak Tak Tak Tak
Uczestnicy w Rotterdamie Tak Tak/większość Nie Nie
Publiczność w hali Tak 0–80% 0–80% Nie
Imprezy towarzyszące Tak Zaadaptowane Zmniejszone Nie
Dziennikarze na miejscu 1500 500 na miejscu
1500 wirtualnie 		brak
1500 wirtualnie 		brak
1500 wirtualnie

W lutym 2021 EBU i nadawcy-gospodarze konkursu stwierdzili, że wykluczyli organizację konkursu bez zachowania zasad reżimu sanitarnego, wykluczając tym samym scenariusz A[18]. Zmieniono również scenariusz C, aby każdy artysta miał pozostać w swoim kraju.

Protokół BHP dla konkursu został opublikowany 2 marca 2021, tym samym potwierdzając, że konkurs odbędzie się w scenariuszu jak najbardziej zbliżonym do scenariuszu B, z możliwymi zmianami w niektórych polach[20].

W kwietniu 2021 ogłoszono, że jeżeli sytuacja pandemiczna się nie pogorszy, na każdym z trzech koncertów i sześciu prób będzie mogła uczestniczyć publiczność, a ostateczna decyzja w tej sprawie zapadnie pod koniec miesiąca[21][22]. 29 kwietnia potwierdzono, iż na konkursie pojawi się publiczność do 3500 osób, co stanowi 20% pojemności Ahoy Areny[19].

Piosenki i występy[edytuj | edytuj kod]

W tym roku po raz pierwszy w historii dozwolono delegacjom na użycie wcześniej nagranych chórków, co motywowano przepisami oraz chęcią zmniejszenia liczby osób, które wylecą z każdą delegacją na konkurs. Korzystanie z wcześniej nagranych wokali towarzyszących było całkowicie opcjonalne – delegacje mogły zdecydować się na użycie wokalistów wspierających, zarówno na scenie, jak i poza nią, lub połączyć chórki na żywo z tymi nagranymi przedtem[23][24][25]. 20 marca 2020 EBU ogłosiła, że grupa referencyjna zdecydowała się na zakazanie udziału w konkursie utworów wybranych do rywalizacji w poprzednim roku, zgodnie z regulaminem Konkursu Piosenki Eurowizji, który głosi, że aby piosenka mogła wziąć udział w konkursie, nie może zostać wydana przed 1 września roku poprzedzającego konkurs[26].

18 listopada 2020 Europejska Unia Nadawców ujawniła, że jako środek gwarantujący wszystkim uczestnikom możliwość wzięcia udziału w konkursie, każdy nadawca krajowy ma obowiązek stworzyć przed konkursem nagranie zapasowe (ang. live-on-tape), które będzie można wykorzystać, jeśli uczestnik nie będzie miał możliwości znaleźć się na scenie w Rotterdamie lub zostanie poddany kwarantannie po przyjeździe[27]. Ujawniono również zestaw wytycznych dotyczących produkcji, aby zapewnić rzetelność i integralność nagrań[27]. Większość krajów zrealizowała nagrania zapasowe w swoich krajach, z wyjątkiem Chorwacji, Cypru, Grecji, Malty i Mołdawii, które skorzystały z miejsca nagrań nadawcy z Bułgarii[28]; Macedonii Północnej, która sporzystała z miejsca nagrań nadawcy z Serbii; oraz Niemiec, które skorzystały z miejsca nagrań nadawcy z Litwy[29]. Nagrania zapasowe, z wyjątkiem tych z Wielkiej Brytanii i Irlandii, zostały zaprezentowane i uhonorowane w programie Eurovision Song Celebration[30].

Projekt sceny konkursowej i pocztówek[edytuj | edytuj kod]

Wnętrze Rotterdam Ahoy podczas Konkursu Piosenki Eurowizji

Podczas ogłoszenia terminów wydarzenia Sietse Bakker, producent wykonawczy konkursu oświadczył, iż projekt sceny konkursowej z 2020 roku zostanie również wykorzystany w konkursie 2021[31][32]. Projekt sceny został zaprojektowany przez niemieckiego projektanta Floriana Wiedera, który zaprojektował także sceny konkursowe w latach 2011–2012, 2015 i od 2017. 12 lutego 2021 Europejska Unia Nadawców ogłosiła, że projekt sceny zostanie dostosowany do zasad ochrony przed COVID-19. Z projektu usunięto wcześniej planowaną konstrukcję tzw. green roomu, rozprowadzając go na powierzchnię podłogową hali, na której znaleźć się miała stojąca publiczność[33].

Koncept pocztówek został ujawniony 1 grudnia 2020 w oparciu o slogan konkursu „Open Up”, ale w odejściu od pierwotnej koncepcji stworzonej dla pocztówek konkursowych w 2020[34]. Przez ograniczenia spowodowane pandemią COVID-19, „pocztówki” zostały nagrane bez udziału artystów[35]. Każda z nich przedstawia instalację – niewielki domek z jedym pomieszczeniem[35][34]. Dekoracje domków mają nawiązywać do życiorysu, zainteresowań i osobowości każdego z kolejnych wykonawców[35][36]. Przygotowane wcześniej hologramy artystów zostały dodane do nagrań w postprodukcji.

Goście specjalni[edytuj | edytuj kod]

4 maja 2021 EBU podała informację o występach gości specjalnych. Pierwszy półfinał otworzył Duncan Laurence, wykonując „Feel Something”[37]. W występie interwałowym wystąpiła piosenkarka Davina Michelle i aktorka Thekla Reuten w pokazie zatytułowanym „The Power of Water”[38][39]. Drugi półfinał otworzyli breakdancer Redo i piosenkarka i autorka tekstów Eefje de Visser z występem „Forward Unlimited”[40][41]. Tancerz baletowy Ahmadem Joudeh i BMX-er Dezem Maarsen wystąpili podczas interwału w pokazie „Close Encounter of a Special Kind”[42]. W finale wystąpili m.in. Afrojack ft. Glennis Grace i Wulf[43][44], Duncan Laurence[45][46] oraz Lenny Kuhr, Teach-In, Sandra Kim, Elena Paparizou, Lordi oraz Måns Zelmerlöw podczas pokazu „Rock the Roof”[47].

Kolejność występów[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz też: Konkurs Piosenki Eurowizji 2020#Losowanie półfinałów i kolejność występów.

17 listopada 2020 Europejska Unia Nadawców ogłosiła, że półfinały będą miały ten sam skład krajów, jaki miały mieć w 2020 roku. EBU postanowiła również utrzymać holenderską pozycję 23 w klasyfikacji finałowej.

Szczegółowa kolejność występów w półfinałach została ustalona przez produkcję i podana do wiadomości publicznej 30 marca.

Próby[edytuj | edytuj kod]

Większość artystów pojawiła się na próbach przed konkursem. Do Rotterdamu nie mogła przyjechać jedynie delegacja australijska, co spowodowane było zaostrzeniem restrykcji związanych z pandemią COVID-19 w Australii.

W dniach 8–11 maja odbyły się pierwsze próby techniczne półfinalistów, zaś od 12 do 14 maja odbywały się drugie próby[48][49]. Państwa automatycznie awansujące do finału (Wielka Piątka i gospodarz – Holandia) miały swoje pierwsze próby 13, a drugie 15 maja[49]. W czasie pierwszych prób każda delegacja miała przydzielone 30 minut, natomiast podczas drugich – 20 minut.

Dzień przed każdym z kolejnych koncertów (17, 19 maja – półfinały i 21 maja – finał) odbyły się po dwie próby kostiumowe, z czego podczas jednej (tzw. próby jurorskiej) występy były oceniane przez jurorów i przyznane zostały punkty jurorskie[49]. Natomiast w dni koncertów odbyły się próby generalne[49].

Kontrowersje i incydenty[edytuj | edytuj kod]

Podteksty polityczne[edytuj | edytuj kod]

Po publikacji utworu „Ja nauczu tiebia (I’ll Teach You)” pojawiły się wezwania do dyskwalifikacji kraju ze względu na „oczywisty podtekst polityczny”[50]. Szwedzka partia polityczna Liberalerna i Białoruska Fundacja Solidarności Kulturalnej wezwały do wykluczenia Białorusi z konkursu[51][52]. Wiele internetowych portali na temat Eurowizji postanowiło ograniczyć zakres informacji przekazywany o udziale kraju w konkursie oraz reakcji na utwór[53][54].

11 marca EBU wydało oświadczenie, w którym po przeanalizowaniu zgłoszenia doszło do wniosku, że „piosenka jest niezgodna z niepolitycznym charakterem konkursu”, oraz że zgłoszenie nie kwalifikuje się do udziału w konkursie. Tym samym ogłoszono, iż kraj musi zmienić tekst, lub napisać nowy, kwalifikujący się do udziału utwór[55]. 13 marca prezydent Białorusi Alaksandr Łukaszenka oświadczył, iż nakazał stacji BTRC wybór nowego utworu na konkurs zamiast modyfikowania tekstu oryginalnej piosenki[56]. 26 marca nadawca zgłosił do udziału w konkursie utwór „Pesnia pro zajcew” autorstwa Hałasy ZMiesta, piosenka jednak została ponownie zdyskwalifikowana z tych samych powodów, co poprzednia, przez co Białoruś została pozbawiona udziału w konkursie[57][58].

W związku z eskalacją konfliktu o Górski Karabach z udziału w konkursie wycofała się Armenia. Przedstawicielką Azerbejdżanu została natomiast Efendi, która miała reprezentować kraj w 2020 roku. Podczas walk między Azerami i Ormianami na profilu Efendi na mediach społecznościowych pojawiły się wpisy, w których młoda wokalistka otwarcie poparła Azerów[59][60]. Została oskarżona o łamanie regulaminu konkursu poprzez branie udziału w szerzeniu nienawiści. Władze EBU nie ustosunkowały się jednak w żaden sposób do utworzonej petycji dot. dyskwalifikacji Azerbejdżanu.

Reakcje na piosenki Cypru, Macedonii Północnej i Rosji[edytuj | edytuj kod]

Wybór piosenki „El Diablo” przez cypryjskiego nadawcę wywołał liczne protesty w kraju oraz zamieszki pod siedzibą telewizji[61]. Cypryjski Kościół Prawosławny zarzucił artystce propagowanie satanizmu oraz wypowiedział się prośbą o wycofanie artystki z konkursu[62]. Cypryjski nadawca CyBC ogłosił jednak, iż Elena pozostanie reprezentantką kraju w konkursie. Ponadto krótko po premierze pojawiły się oskarżenia o plagiat zarówno dotyczący samego utworu, jak i teledysku[63]. Początek piosenki ma przypominać przebój Rity Ory „Anywhere”, a w refrenie pojawiają się silne inspiracje utworem „Bad Romance” Lady Gagi. Teledysk natomiast łudząco przypomina klip do piosenki „Love Me Land” Zary Larsson. Cypryjską artystkę żartobliwie skrytykował zwycięzca Eurowizji 2019 Duncan Laurence, kiedy zapytany o swoich faworytów powiedział, że piosenka przypominająca utwór Zary Larsson jest tą, która wygrać nie powinna[64]. Kilka dni później niderlandzki artysta zaprzeczył jednak jakoby jego wypowiedź miała nawiązywać do piosenki Eleny i przeprosił za nieporozumienie[65].

Po premierze utworu Wasila „Here I Stand” pojawiły się kontrowersje związane z teledyskiem. Na początku klipu w tle pojawia się tryptyk w kolorach: białym, zielonym i czerwonym, co przez fanów z Macedonii Północnej zostało odczytane jako odwrócona flaga Bułgarii[66]. Relacje między Bułgarią a Macedonią Północną są napięte, co jest związane m.in. z tym, że bułgarskie rządy od lat kwestionują odrębność narodu i języka macedońskiego. Dodatkowo fanów podburzał fakt, że Wasil Garwanljew posiada bułgarskie obywatelstwo i pojawiały się głosy, że tryptyk miał być zwykłą prowokacją. Utworzono petycję, której celem było zablokowanie udziału Wasila w Eurowizji 2021. Sytuacji przyjrzała się specjalna komisja powołana przez macedońskiego nadawcę. Ostatecznie sytuacja uspokoiła się, dokonano edycji teledysku i wycięto kontrowersyjny fragment, piosenkarz przeprosił fanów na mediach społecznościowych a telewizja ogłosiła, że Wasil będzie jednak reprezentował Macedonię Północną w konkursie[67].

Rosyjskie preselekcje zwyciężyła Maniża z piosenką „Russian Woman” i szybko wybór spotkał się z krytyką rosyjskiego środowiska konserwatywnego[68]. Utwór artystki ma przesłanie silnie feministyczne, a sama artystka otwarcie przeciwstawia się seksizmowi, wspiera społeczność LGBTQ+ i do Rosji wyemigrowała z Tadżykistanu. Piosenkarka wyznała w wywiadzie z brytyjską stacją BBC, że spadła na nią fala hejtu i dostaje groźby śmierci[68].

Zakażenia i podejrzenia zakażeń COVID-19[edytuj | edytuj kod]

Strefa testów na COVID-19 utworzona pod Rotterdam Ahoy na czas konkursu i tygodni poprzedzających.

Wokalistka ukraińskiego zespołu Go_A – Kateryna Pawlenko zgłosiła rankiem 12 maja złe samopoczucie. Zgodnie z protokołem bezpieczeństwa została skierowana na test na COVID-19. W związku z zaistniałą sytuacją Kateryna nie mogła wystąpić na drugiej próbie ukraińskiej delegacji, na której zamiast niej pojawiła się zastępcza wokalistka Emmie van Stijn[69][70][71]. Ponadto Ukrainka nie pojawiła się także na konferencji prasowej po zakończeniu prób. W godzinach wieczornych w mediach pojawiły się doniesienia o negatywnym wyniku testu, co później zostało potwierdzone przez EBU i przez samą artystkę[72][73]. Negatywny wynik oznaczał dla ukraińskiej delegacji powrót wokalistki na scenę na kolejną próbę oraz na występ w pierwszym półfinale konkursu 18 maja. Van Stijn spotkała się z pozytywnymi reakcjami za występ i została zaproszona do zasiadania z ukraińską delegacją w green roomie podczas pierwszego półfinału[74].

Podczas rutynowej kontroli 15 maja u jednego z członków polskiej delegacji wykryto COVID-19[75]. Był to pierwszy przypadek koronawirusa wśród delegacji od początku prób. W związku z tym Rafał Brzozowski oraz pozostali członkowie reprezentacji trafili na izolację i nie mogli uczestniczyć w uroczystej ceremonii otwarcia konkursu zaplanowanej na 16 maja[76][77]. W dzień ceremonii analogiczna sytuacja spotkała delegację islandzką i Daði og Gagnamagnið również nie pojawiła się podczas uroczystego otwarcia[78]. Ponadto na uroczystości nie pojawiły się reprezentacje Malty i Rumunii, mimo braku pozytywnych wyników testów[78]. Delegacje te mieszkały w jednym hotelu z Islandczykami i Polakami, a decyzja o poddaniu ich kwarantannie była podyktowana zachowaniem środków ostrożności.

19 maja potwierdzono, że członek islandzkiej grupy Daði og Gagnamagnið został zakażony wirusem SARS-Cov-2, w wyniku czego grupa wycofała się z występów na żywo. Zamiast tego w drugim półfinale i finale został wyemitowany materiał z ich próby w Rotterdam Ahoy[79][80]. Polska delegacja została natomiast zwolniona z izolacji i Rafał wystąpił na żywo[81].

W dniu drugiego półfinału konkursu ogłoszono, że Duncan Laurence uzyskał pozytywny wynik testu na koronawirusa, tym samym nie mógł wystąpić na żywo w finale. Podczas wydarzenia miał wykonać zwycięską piosenkę z 2019 „Arcade” i swój nowy singiel „Stars”[82][83]. Zamiast tego wyemitowano wcześniej nagrany materiał z jego występu interwałowego[84].

Awarie i wpadki podczas występów Irlandii, San Marino i Mołdawii[edytuj | edytuj kod]

Podczas przygotowań do występu reprezentującej Irlandię Lesley Roy w pierwszym półfinale awarii uległa jedna z kamer, co spowodowało opóźnienie po pokazaniu pocztówki. Jedna z prowadzących – Chantal Janzen – została zmuszona do improwizacji w green roomie podczas transmisji na żywo, aby wypełnić czas[85].

21 maja odbyła się próba jurorska, podczas której swoje punkty przyznawali jurorzy. W trakcie występu San Marino wystąpiła awaria obrotowej platformy – nie została ona zatrzymana i Senhit wraz z tancerzami musieli zeskoczyć z szybko poruszającego się podestu. Incydent ten stanowił spore zagrożenie dla artystów, ponieważ podczas zeskoku z kilkudziesięciocentymetrowej platformy mogli zostać przez nią uderzeni lub przeciągnięci po scenie. W związku z tym nadawca sanmaryński – RTV złożył oficjalną skargę i pozwolił delegacji na wycofanie się z konkursu[86]. Senhit jednak postanowiła wystąpić w finale. Za niebezpieczną sytuację przeprosił kierownik wykonawczy konkursu, Martin Österdahl. Podczas występu w finale wszystko przebiegło pomyślnie.

W trakcie występu Mołdawii w finale, wokalistka Natalia Gordienko upuściła mikrofon i przez moment śpiewała bez niego[87][88]. Dzięki szybkiej reakcji jednego z tancerzy mikrofon powrócił do rąk mołdawskiej piosenkarki i dalsza część występu przebiegała bezproblemowo.

Kontrowersje wokół włoskiego zespołu[edytuj | edytuj kod]

Tekst włoskiej piosenki „Zitti e buoni” w pierwotnej wersji zawierał dwa słowa uznawane za wulgarne, które na potrzeby Eurowizji zostały zamienione, aby utwór mógł być zgodny z regulaminem[89]. Jednak podczas zwycięskiego wykonania, które Måneskin zaprezentował po ogłoszeniu wyników, włoski zespół zaśpiewał piosenkę z oryginalnym tekstem.

W czasie koncertu finałowego zostało pokazane ujęcie z kamery w green roomie, na którym widać wokalistę włoskiego zespołu Måneskin – Damiano Davida, pochylającego się nad stołem. Niedługo później pojawiły się oskarżenia wobec artysty o zażywanie narkotyków[90]. Podczas konferencji po zakończeniu konkursu Damiano całkowicie zaprzeczył oskarżeniom oraz stwierdził, że była to pomyłka i we włoskim green roomie potłukła się szklanka, a David pochylając się sprzątał stłuczone szkło[91]. Taka informacja pojawiła się również w wydanym dzień później oświadczeniu EBU. Wokalista zapowiedział również, że po powrocie do kraju przejdzie dobrowolnie test narkotykowy, co również potwierdziła Europejska Unia Nadawców[92]. Dodatkowo w tym samym oświadczeniu pojawiła się informacja, że po zakończeniu konkursu we włoskim green roomie rzeczywiście znaleziono resztki szkła. Wsparcie wokaliście okazał włoski nadawca – Rai[93]. 24 maja przeprowadzony został zapowiadany test narkotykowy, który potwierdził, że Damiano David nie zażywał narkotyków podczas konkursu – wynik testu był negatywny[94][95].

Problemy z głosowaniem w Holandii[edytuj | edytuj kod]

22 maja na mediach społecznościowych pojawiały się informacje o problemach z głosowaniem zgłaszane przez holenderskich telewidzów. Wielu z nich informowało, że po wysłaniu głosu nie otrzymali wiadomości zwrotnej, a potwierdzenie głosu przychodziło dopiero kilka godzin po finale z informacją, że głos został wysłany po zakończeniu głosowania[96]. Następnego dnia sprawę skomentowała Europejska Unia Nadawców, która stwierdziła, że był to problem z jedną z holenderskich sieci telefonicznych niezależny od organizatorów[97]. Mimo problemów wyniki głosowania telewidzów z Holandii pozostały wiążące.

Kraje uczestniczące[edytuj | edytuj kod]

Do udziału w konkursie w 2021 roku oryginalnie zgłosiło się 41 delegacji. Do konkursu powróciły dwa państwa, które nie uczestniczyły w 2019 roku: Ukraina i Bułgaria, a wycofały się Węgry i Czarnogóra. Już po publikacji oficjalnej listy uczestników z konkursu wycofała się Armenia, a Białoruś została zdyskwalifikowana.

Powracający artyści[edytuj | edytuj kod]

Po anulowaniu konkursu w 2020 roku, ze względu na pandemię COVID-19 wielu nadawców ogłosiło, że do następnego konkursu przystąpią ci sami artyści. W tej sytuacji kolejny raz utwory przedstawili: Ana Soklič, Benny Cristo, Blas Cantó, Daði og Gagnamagnið, Destiny, Eden Alene, Efendi, Gjon′s Tears, Go_A, Hooverphonic, Hurricane, James Newman, Jeangu Macrooy, Lesley Roy, Montaigne, Natalia Gordienko, Roxen, Samanta Tīna, Senhit, Stefania, Tornike Kippiani, Victoria i Vincent Bueno[98][99]. Nadawcy z Litwy i Estonii poprowadzili preselekcje, które zwyciężone zostały przez niedoszłych reprezentantów krajów z poprzedniego roku – The Roop oraz Uku Suviste.

Ponadto niektórzy artyści pojawiali się na konkursach w poprzednich latach. Reprezentantka San Marino – Senhit uczestniczyła w konkursie w 2011. Mołdawię reprezentowała Natalia Gordienko, która wystąpiła w barwach kraju w 2006. W skład serbskiego zespołu Hurricane wchodzą: Sanja Vučić, która solowo reprezentowała Serbię w 2016 oraz Ksenija Knežević, która była chórzystką podczas występu swojego ojca Kneza w 2015 w barwach Czarnogóry. Ponadto Vincent Bueno był chórzystą podczas występu Nathana Trenta podczas Eurowizji 2017, natomiast Wasil Garwanljew wsparł wokalnię Tamarę Todewską podczas konkursu w 2019.

W konkursie wzięli udział również byli uczestnicy Konkursu Piosenki Eurowizji dla Dzieci. W barwach Malty wystąpiła Destiny, zwyciężczyni konkursu w 2015 oraz chórzystka wspierająca Micheli Pace w finale Eurowizji 2019. Przedstawicielką Grecji była Stefania Liberakakis, członkini zespołu Kisses reprezentującego Holandię w konkursie dla dzieci w 2016.

Uczestnicy i wyniki[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy półfinał[edytuj | edytuj kod]

  • Pierwszy półfinał odbył się 18 maja 2021 o godzinie 21:00 (CEST).
  • Podczas półfinału możliwość głosowania mieli mieszkańcy krajów rywalizujących w tym koncercie, a także państw-finalistów: Niemiec, Włoch i Holandii[100].
  • Do finału zakwalifikowało się dziesięć krajów z największą liczbą punktów zdobytych w głosowaniu jurorów i telewidzów.
Uczestnicy pierwszego półfinału Konkursu Piosenki Eurowizji 2021[101]
Lp. Kraj Wykonawca Utwór Język Miejsce Punkty
1  Litwa The Roop „Discoteque” angielski 4 203
2  Słowenia Ana Soklič „Amen” angielski 13 44
3  Rosja Maniża „Russian Woman” rosyjski, angielski 3 225
4  Szwecja Tusse „Voices” angielski 7 142
5  Australia[a] Montaigne „Technicolour” angielski 14 28
6  Macedonia Północna Wasil „Here I Stand” angielski 15 23
7  Irlandia Lesley Roy „Maps” angielski 16 20
8  Cypr Elena Tsangrinu „El Diablo” angielski[b] 6 170
9  Norwegia Tix „Fallen Angel” angielski 10 115
10  Chorwacja Albina „Tick-Tock” angielski, chorwacki 11 110
11  Belgia Hooverphonic „The Wrong Place” angielski 9 117
12  Izrael Eden Alene „Set Me Free” angielski[c] 5 192
13  Rumunia Roxen „Amnesia” angielski 12 85
14  Azerbejdżan Efendi „Mata Hari” angielski[d] 8 138
15  Ukraina Go_A „Szum” (Шум) ukraiński 2 267
16  Malta Destiny „Je me casse” angielski 1 325

Legenda:

     Kraje zakwalifikowane do finału

Tabela punktacyjna pierwszego półfinału

     Jurorzy

     Telewidzowie

 Kraje głosujące
Litwa Słowenia Rosja Szwecja Australia Macedonia Północna Irlandia Cypr Norwegia Chorwacja Belgia Izrael Rumunia Albania Ukraina Malta Niemcy Włochy Holandia
Uczestnicy konkursu Litwa 203 66 2 7 2 5 3 6 2 12 8 1 4 4 7 3
137 7 10 8 4 12 12 12 3 8 5 6 3 12 7 12 8 8
Słowenia 44 36 3 6 4 3 7 4 4 5
8 3 5
Rosja 225 117 10 6 7 7 8 8 3 8 12 6 5 12 1 7 5 12
108 8 7 3 7 8 1 7 4 10 2 12 5 8 6 2 6 7 5
Szwecja 142 91 3 7 6 1 1 7 10 1 6 5 4 6 3 10 12 4 5
51 5 2 2 4 3 10 7 2 1 3 10 2
Australia 28 26 8 1 2 2 12 1
2 1 1
Macedonia Północna 23 12 4 2 6
11 8 1 2
Irlandia 20 16 1 3 2 1 3 3 2 1
4 1 2 1
Cypr 170 92 4 12 8 4 10 4 4 5 10 10 3 2 8 5 3
78 4 1 5 4 6 6 6 3 6 3 6 4 4 4 12 1 2 1
Norwegia 115 38 2 3 8 1 2 3 7 2 6 4
77 6 6 6 12 3 2 1 2 6 4 3 10 2 6 4 1 3
Chorwacja 110 57 1 7 3 3 8 10 5 1 1 1 5 8 3 2 2
53 12 2 5 12 7 2 1 3 2 7
Belgia 117 70 10 5 6 2 4 4 7 2 10 10 10
47 10 4 3 5 2 2 1 1 5 3 4 7
Izrael 192 99 7 2 10 10 8 12 1 8 7 4 1 6 3 12 8
93 2 1 4 6 4 5 10 5 4 4 10 12 7 5 5 3 6
Rumunia 85 58 5 10 2 3 5 7 7 12 6 1
27 3 5 1 5 3 10
Azerbejdżan 138 47 8 4 3 5 6 7 6 6 2
91 3 3 10 1 1 7 4 6 8 5 7 7 10 8 2 5 4
Ukraina 267 103 12 1 5 5 4 5 6 7 5 10 4 10 8 7 8 6
164 12 10 12 7 12 5 8 6 7 12 10 8 12 7 4 10 12 10
Malta 325 174 6 6 12 12 12 10 12 12 12 12 8 8 12 10 5 10 8 7
151 7 5 8 8 10 10 10 8 8 7 12 10 8 6 8 8 6 12

Drugi półfinał[edytuj | edytuj kod]

  • Drugi półfinał odbył się 20 maja 2021 o godzinie 21:00 (CEST).
  • Podczas półfinału możliwość głosowania mieli mieszkańcy krajów rywalizujących w tym koncercie, a także państw-finalistów: Hiszpanii, Francji i Wielkiej Brytanii[100].
  • Do finału zakwalifikowało się dziesięć krajów z największą liczbą punktów zdobytych w głosowaniu jurorów i telewidzów.
Uczestnicy drugiego półfinału Konkursu Piosenki Eurowizji 2021[103]
Lp. Kraj Wykonawca Utwór Język Miejsce Punkty
1  San Marino Senhit feat. Flo Rida „Adrenalina” angielski 9 118
2  Estonia Uku Suviste „The Lucky One” angielski 13 58
3  Czechy Benny Cristo „Omaga” angielski[e] 15 23
4  Grecja Stefania „Last Dance” angielski 6 184
5  Austria Vincent Bueno „Amen” angielski 12 66
6  Polska Rafał „The Ride” angielski 14 35
7  Mołdawia Natalia Gordienko „Sugar” angielski 7 179
8  Islandia[f] Daði og Gagnamagnið „10 Years” angielski 2 288
9  Serbia Hurricane „Loco Loco” serbski 8 124
10  Gruzja Tornike Kipiani „You” angielski 16 16
11  Albania Anxhela Peristeri „Karma” albański 10 112
12  Portugalia The Black Mamba „Love Is On My Side” angielski 4 239
13  Bułgaria Victoria „Growing Up Is Getting Old” angielski 3 250
14  Finlandia Blind Channel „Dark Side” angielski 5 234
15  Łotwa Samanta Tīna „The Moon Is Rising” angielski 17 14
16  Szwajcaria Gjon’s Tears „Tout I’univers” francuski 1 291
17  Dania Fyr & Flamme „Øve os på hinanden” duński 11 89

Legenda:

     Kraje zakwalifikowane do finału

Tabela punktacyjna drugiego półfinału

     Jurorzy

     Telewidzowie

 Kraje głosujące
San Marino Estonia Czechy Grecja Austria Polska Mołdawia Islandia Serbia Gruzja Albania Portugalia Bułgaria Finlandia Łotwa Szwajcaria Dania Francja Hiszpania Wielka Brytania
Uczestnicy konkursu San Marino 118 76 1 2 10 1 10 10 3 2 1 8 2 2 2 2 5 8 3 4
42 4 2 2 3 3 12 7 1 2 4 2
Estonia 58 29 1 4 3 1 3 1 7 3 3 1 2
29 1 3 1 7 10 1 6
Czechy 23 23 4 1 6 5 5 2
0
Grecja 184 104 10 3 5 12 8 7 8 10 3 10 6 1 2 12 7
80 5 2 12 5 8 10 10 10 8 2 1 2 3 1 1
Austria 66 53 4 4 3 5 7 2 6 5 1 7 3 6
13 2 3 4 4
Polska 35 18 12 2 3 1
17 1 7 1 1 7
Mołdawia 179 56 8 12 2 7 4 3 12 4 1 3
123 12 12 12 12 6 7 6 12 12 5 12 12 3
Islandia 288 140 1 8 10 7 10 3 6 12 7 4 10 8 12 8 8 6 8 12
148 8 7 10 5 10 10 6 7 7 1 7 6 12 7 7 12 6 8 12
Serbia 124 56 4 5 4 3 6 2 2 5 4 3 4 5 4 5
68 7 5 4 12 1 1 1 4 2 10 12 7 2
Gruzja 16 1 1
15 3 3 3 2 3 1
Albania 112 74 7 2 1 6 3 6 5 5 8 4 4 5 5 10 2 1
38 2 10 2 2 1 2 1 4 3 8 3
Portugalia 239 128 2 6 12 5 7 1 2 8 7 10 1 8 7 8 10 4 10 10 10
111 3 5 4 3 7 5 4 8 4 6 5 6 5 10 8 10 12 6
Bułgaria 250 149 5 10 7 8 8 5 12 10 10 8 2 12 12 6 12 6 4 5 7
101 4 2 6 6 4 4 5 4 6 8 8 5 4 2 3 5 5 10 10
Finlandia 234 84 3 7 6 5 2 6 6 4 6 6 7 6 7 7 6
150 10 10 8 8 5 12 8 10 10 6 5 6 12 8 6 10 2 6 8
Łotwa 14 4 4
10 1 5 4
Szwajcaria 291 156 6 12 8 12 8 7 12 5 12 12 7 10 10 12 3 12 8
135 6 6 7 7 8 8 10 7 5 3 12 8 7 10 6 7 8 7 3
Dania 89 9 3 4 1 1
80 1 8 3 1 3 6 12 2 4 2 4 3 8 4 5 4 5 5

Finał[edytuj | edytuj kod]

  • Finał odbył się 22 maja 2021 o godzinie 21:00 (CEST).
  • Podczas koncertu wystąpili przedstawiciele 26 krajów, w tym 20 uczestników półfinału, przedstawiciele krajów tzw. „Wielkiej Piątki” (tj. Francji, Hiszpanii, Niemiec, Wielkiej Brytanii i Włoch) oraz reprezentant gospodarza (Holandii).
  • O wynikach zdecydowali jurorzy i telewidzowie ze wszystkich krajów rywalizujących w konkursie.
Uczestnicy finału Konkursu Piosenki Eurowizji 2021[105]
Lp. Kraj Wykonawca Utwór Język Miejsce Punkty
1  Cypr Elena Tsangrinu „El Diablo” angielski[b] 16 94
2  Albania Anxhela Peristeri „Karma” albański 21 57
3  Izrael Eden Alene „Set Me Free” angielski[c] 17 93
4  Belgia Hooverphonic „The Wrong Place” angielski 19 74
5  Rosja Maniża „Russian Woman” rosyjski, angielski 9 204
6  Malta Destiny „Je me casse” angielski 7 255
7  Portugalia The Black Mamba „Love Is On My Side” angielski 12 153
8  Serbia Hurricane „Loco Loco” serbski 15 102
9  Wielka Brytania James Newman „Embers” angielski 26 0
10  Grecja Stefania „Last Dance” angielski 10 170
11  Szwajcaria Gjon’s Tears „Tout I’univers” francuski 3 432
12  Islandia[f] Daði og Gagnamagnið „10 Years” angielski 4 378
13  Hiszpania Blas Cantó „Voy A Quedarme” hiszpański 24 6
14  Mołdawia Natalia Gordienko „Sugar” angielski 13 115
15  Niemcy Jendrik „I Don’t Feel Hate” angielski[g] 25 3
16  Finlandia Blind Channel „Dark Side” angielski 6 301
17  Bułgaria Victoria „Growing Up Is Getting Old” angielski 11 170
18  Litwa The Roop „Discoteque” angielski 8 220
19  Ukraina Go_A „Szum” (Шум) ukraiński 5 364
20  Francja Barbara Pravi „Voilà” francuski 2 499
21  Azerbejdżan Efendi „Mata Hari” angielski[d] 20 65
22  Norwegia Tix „Fallen Angel” angielski 18 75
23  Holandia Jeangu Macrooy „Birth Of A New Age” angielski, sranan tongo 23 11
24  Włochy Måneskin „Zitti e buoni” włoski 1 524
25  Szwecja Tusse „Voices” angielski 14 109
26  San Marino Senhit feat. Flo Rida „Adrenalina” angielski 22 50
Tabela punktacyjna finału

     Jurorzy

     Telewidzowie

 Kraje głosujące
Cypr Albania Izrael Belgia Rosja Malta Portugalia Serbia Wielka Brytania Grecja Szwajcaria Islandia Hiszpania Mołdawia Niemcy Finlandia Bułgaria Litwa Ukraina Francja Azerbejdżan Norwegia Holandia Włochy Szwecja San Marino Australia Austria Chorwacja Czechy Dania Estonia Gruzja Irlandia Łotwa Macedonia Polska Rumunia Słowenia
Uczestnicy konkursu Cypr 94 50 7 3 2 4 12 6 1 7 2 4 2
44 2 12 2 2 12 8 6
Albania 45 22 12 1 2 7
35 7 7 10 1 10
Izrael 93 73 5 2 6 3 3 1 7 5 8 4 4 4 5 1 8 6 1
20 2 5 12 1
Belgia 74 71 4 6 3 5 1 3 7 6 6 3 6 5 1 3 3 3 6
3 2 1
Rosja 204 104 6 7 7 10 2 3 2 10 2 4 10 12 8 3 1 4 2 1 1 1 8
100 3 10 1 6 1 12 5 1 7 4 4 6 7 1 3 5 6 4 10 1 2 1
Malta 255 208 10 8 5 5 4 4 6 6 1 8 7 8 1 5 3 5 7 12 7 7 12 7 12 4 3 7 4 1 1 10 2 5 4 12 5
47 1 5 2 6 3 3 3 3 1 2 8 2 2 4 2
Portugalia 153 126 1 1 7 5 7 7 10 5 2 6 6 2 8 2 6 7 1 12 5 8 8 10
27 8 2 1 8 6 2
Serbia 102 20 1 7 12
82 4 12 3 5 3 4 1 2 12 12 12 12
Wielka Brytania 0 0
0
Grecja 170 91 12 6 7 6 3 4 1 8 2 8 12 10 1 8 3
79 12 8 2 3 7 2 10 7 8 12 8
Szwajcaria 432 267 2 12 12 12 1 10 7 1 8 12 10 3 10 12 8 8 7 7 5 5 4 10 10 8 5 12 12 10 5 12 6 7 7 7
165 12 6 4 5 6 1 1 4 6 7 4 2 7 3 6 7 6 4 2 7 5 3 5 5 5 3 6 2 3 4 7 7 5 5
Islandia 378 198 3 8 7 10 5 7 5 3 8 4 4 3 2 10 8 7 8 12 10 8 10 8 6 8 10 4 10 10
180 1 5 1 5 3 5 10 5 5 6 12 3 6 4 10 8 6 10 12 10 4 7 12 3 1 10 5 8 3
Hiszpania 6 6 2 4
0

     Jurorzy

     Telewidzowie

 Kraje głosujące
Cypr Albania Izrael Belgia Rosja Malta Portugalia Serbia Wielka Brytania Grecja Szwajcaria Islandia Hiszpania Mołdawia Niemcy Finlandia Bułgaria Litwa Ukraina Francja Azerbejdżan Norwegia Holandia Włochy Szwecja San Marino Australia Austria Chorwacja Czechy Dania Estonia Gruzja Irlandia Łotwa Macedonia Polska Rumunia Słowenia
Uczestnicy konkursu Mołdawia 115 53 12 10 12 8 5 6
62 7 3 8 2 7 1 2 6 12 2 12
Niemcy 3 3 2 1
0
Finlandia 301 83 3 3 8 2 10 4 1 5 1 10 1 1 1 8 7 4 2 8 4
218 4 3 4 6 8 7 5 7 7 6 4 12 2 5 8 8 7 8 1 5 6 4 8 12 4 3 4 6 4 7 12 5 8 2 6 6 4
Bułgaria 170 140 5 1 6 6 12 6 5 8 10 8 4 12 10 2 1 6 3 2 5 4 6 6 4 1 5 2
30 7 5 8 8 2
Litwa 220 55 10 4 2 1 3 12 6 2 2 3 4 6
165 5 3 7 2 6 12 1 4 4 2 12 5 10 12 3 5 7 6 3 1 4 10 10 12 12 4 3
Ukraina 364 97 4 10 5 2 1 3 5 12 6 3 3 1 8 5 4 7 6 7 5
267 6 4 12 10 7 1 10 8 4 5 2 8 6 10 4 10 6 12 12 8 5 5 12 4 5 10 7 8 10 1 5 6 8 6 4 12 7 7
Francja 499 248 7 10 8 3 6 12 12 5 12 6 12 4 12 7 7 5 10 4 4 12 3 6 12 7 8 6 10 10 12 3 7 4 2
251 8 6 8 12 6 3 12 10 5 8 6 7 12 6 10 6 10 8 5 2 4 12 1 6 10 4 6 7 2 3 7 5 7 3 5 5 8 6
Azerbejdżan 65 32 2 2 8 2 6 3 2 5 2
33 2 4 4 2 1 4 3 1 2 3 3 4
Norwegia 75 15 1 2 2 3 7
60 1 10 2 1 1 4 5 7 8 1 1 8 4 2 3 2
Holandia 11 11 1 2 3 3 2
0
Włochy 524 206 8 4 2 10 3 8 4 8 7 6 6 10 10 12 5 10 10 6 6 12 6 3 12 8 10 5 3 12
318 10 10 7 8 10 12 7 12 3 10 10 5 10 8 7 8 12 10 12 10 10 7 2 3 12 7 8 10 6 5 8 8 6 7 8 10 10 10
Szwecja 109 46 4 8 4 4 5 1 5 10 2 3
63 1 3 8 4 3 10 3 3 1 1 2 2 8 10 1 1 1 1
San Marino 50 37 5 1 3 7 4 5 12
13 3 3 7

Pozostałe nagrody[edytuj | edytuj kod]

Nagrody im. Marcela Bezençona[edytuj | edytuj kod]

W 2021 po raz kolejny przyznane zostały tzw. Nagrody im. Marcela Bezençona, czyli wyróżnienia przyznawane od 2002 dla najlepszych piosenek biorących udział w koncercie finałowym, sygnowane nazwiskiem twórcy konkursu – Marcela Bezençona. Pomysłodawcami statuetek byli szwedzcy piosenkarze Christer Björkman i Richard Herrey z zespołu Herreys[107].

Nagrody podzielone są na trzy kategorie[107]:

  • Nagroda Dziennikarzy (zwycięzcę wybierają akredytowani dziennikarze)
  • Nagroda Artystyczna (zwycięzcę wybierają komentatorzy konkursu)
  • Nagroda Kompozytorska (zwycięzcę wybierają kompozytorzy biorący udział w konkursie).

W 2021 nagrody otrzymali[108]:

Kategoria Kraj Piosenka Wykonawca Autor(zy)
Nagroda Dziennikarzy  Francja „Voilà” Barbara Pravi Barbara Pravi
Antoine „Igit” Barrau
Lili Poe
Nagroda Artystyczna
Nagroda Kompozytorów  Szwajcaria „Tout I’univers” Gjon’s Tears Gjon Muharremaj
Nina Sampermans
Wouter Hardy
Xavier Michel

Faworyt OGAE[edytuj | edytuj kod]

Od 2007 corocznie, przed każdym konkursem, większość oddziałów Stowarzyszenia Miłośników Konkursu Piosenki Eurowizji (OGAE)[109][110], zrzeszającej 44 krajowych fanklubów Konkursu Piosenki Eurowizji[111], przeprowadza głosowanie, w którym głosuje na wszystkie piosenki zgłoszone do danej edycji (z wyłączeniem propozycji krajowej), przy użyciu tak zwanego systemu eurowizyjnego (to znaczy 1–8, 10 i 12 punktów dla dziesięciu ulubionych utworów)[109].

W 2021 faworytem OGAE do zwycięstwa została Malta i reprezentująca ją Destiny z piosenką „Je me casse”[112]:

Lp. Kraj Wykonawca Utwór Punkty

OGAE

1  Malta Destiny „Je me casse” 363
2  Szwajcaria Gjon’s Tears „Tout I’univers” 358
3  Francja Barbara Pravi „Voilà” 318
4  Litwa The Roop „Discoteque” 301
5  Cypr Elena Tsagrinu „El Diablo” 238

Nagroda im. Barbary Dex[edytuj | edytuj kod]

Nagroda im. Barbary Dex to internetowy plebiscyt, w którym od 1997 przyznawany jest tytuł najgorzej ubranego uczestnika konkursu, a od 2021 dla uczestnika ubranego najbardziej charakterystycznie. Jego pomysłodawcami są Edwin van Thillo i Rob Paardekam[113]. W 2021 odbywa się za pośrednictwem belgijskiego portalu songfestival.be. Głosowanie trwało od 23 do 30 maja[114]. Wzięła w nim udział rekordowa liczba internautów (4870 oddanych głosów).

Zwycięzcą został Tix, reprezentant Norwegii, który był ubrany w strój anioła – miał na sobie srebrny, brokatowy kombinezon oraz biały, futrzany płaszcz, na plecach miał białe skrzydła, na szyi złoty łańcuch, na czole białą przepaskę z brokatowym napisem TIX, nadgarstki miał przymocowane łańcuchami do sceny, a na oczach miał przeciwsłoneczne okulary[115][116]. Drugie miejsce zajęła reprezentantka Rumunii, Roxen, a trzecie miejsce zajęła reprezentantka Chorwacji, Albina[115].

Międzynarodowi nadawcy oraz głosowanie[edytuj | edytuj kod]

Sekretarze[edytuj | edytuj kod]

Poniższy spis uwzględnia poszczególne nazwiska osób, które podawały punkty od jury każdego poszczególnego państwa w finale konkursu[117].

  1.  Izrael – Lusi Ajjub
    (współprowadząca konkurs w 2019)
  2.  Polska – Ida Nowakowska
    (współprowadząca konkurs Piosenki Eurowizji dla Dzieci w 2019 i w 2020)
  3.  San Marino – Monica Fabbri
  4.  Albania – Andri Xhaku
  5.  Malta – Stephanie Spiteri
  6.  Estonia – Sissi
  7.  Macedonia Północna – Vane Markoski
  8.  Azerbejdżan – Ell i Nikki
    (zwycięzcy konkursu w 2011)
  9.  Norwegia – Silje Skjemstad Cruz
  10.  Hiszpania – Nieves Álvarez
  11.  Austria – Philipp Hansa
  12.  Wielka Brytania – Amanda Holden
  13.  Włochy – Carolina Di Domenico
  14.  Słowenia – Lorella Flego
  15.  Grecja – Manolis Gkinis
  16.  Łotwa – Aminata Savadogo
    (reprezentantka Łotwy w konkursie w 2015)
  17.  Irlandia – Ryan O’Shaughnessy
    (reprezentant Irlandii w konkursie w 2018)
  18.  Mołdawia – Sergej Stepanov
    (reprezentant Mołdawii w konkursie w 2010 oraz w 2017 jako część zespołu SunStroke Project)
  19.  Serbia – Dragana Kosjerina
  20.  Bułgaria – Joanna Dragneva
    (reprezentantka Bułgarii w konkursie w 2008 jako część zespołu Deep Zone Project)
  21.  Cypr – Loukas Hamatsos
  22.  Belgia – Danira Boukhriss
  23.  Niemcy – Barbara Schöneberger
  24.  Australia – Joel Creasey
  25.  Finlandia – Katri Norrlin
  26.  Portugalia – Elisa
    (niedoszła reprezentantka Portugalii w konkursie w 2020)
  27.  Ukraina – Tayanna
  28.  Islandia – Hannes Óli Ágústsson
  29.  Rumunia – Cătălina Ponor
  30.  Chorwacja – Ivan Dorian Molnar
  31.  Czechy – Taťána Kuchařová
  32.  Gruzja – Oto Nemsadze
    (reprezentant Gruzji w konkursie w 2019)
  33.  Litwa – Andrius Mamontovas
    (reprezentant Litwy w konkursie w 2006 jako część zespołu LT United)
  34.  Dania – Tina Müller
  35.  Rosja – Polina Gagarina
    (reprezentantka Rosji w konkursie w 2015)
  36.  Francja – Carla Lazzari
    (reprezentantka Francji w Konkursie Piosenki Eurowizji dla Dzieci w 2019)
  37.  Szwecja – Carola
    (zwyciężczyni konkursu w 1991 i reprezentantka Szwecji w konkursie w 1983 i 2006)
  38.  Szwajcaria – Angélique Beldner
  39.  Holandia – Romy Monteiro[h]

Nadawcy publiczni i komentatorzy[edytuj | edytuj kod]

Poniższy spis uwzględnia nazwiska komentatorów poszczególnych nadawców publicznych transmitujących widowisko.

Kraje uczestniczące
Kraje nieuczestniczące

Oglądalność[edytuj | edytuj kod]

Transmisję z 65. Konkursu Piosenki Eurowizji obejrzało łącznie ok. 183 mln telewidzów na świecie[175]. Według danych Nielsen Audience Meauserement między 21:00 a 0:56 w Polsce koncert finałowy śledziło w TVP 1,48 miliona osób, co dało nadawcy 15,89% udziału w rynku[176]. Drugi półfinał śledziło średnio 2,54 miliona widzów, co przełożyło się na 21,07% udziału w rynku, a podczas szczytowego momentu konkurs na żywo w TVP śledziło 2,97 miliona widzów[176]. Pierwszy półfinał konkursu na antenach TVP 1 i TVP Polonia śledziło 1,44 miliona widzów[176].

Największa widownia konkursu znajdowała się w Niemczech, gdzie konkurs obejrzało 7,7 miliona osób[176]. W Wielkiej Brytanii konkurs obejrzało 7,4 miliona osób, a we Francji – 5,5 miliona osób[176]. W Holandii finał konkursu zgromadził 5,4 miliona widzów, a we Włoszech – 4,5 miliona widzów[176]. W Hiszpanii finał konkursu oglądało 4 miliony osób, a w Szwecji – 2,9 miliona osób[176]. W Serbii konkurs oglądało 2,5 miliona telewidzów, a w Grecji – 2 miliony[176]. W Norwegii konkurs oglądało 1,4 miliona telewidzów[176]. Finał konkursu zgromadził również 1,4 miliona telewidzów w Finlandii oraz 1,2 miliona telewidzów w Portugalii[176].

Pozostałe kraje[edytuj | edytuj kod]

Możliwość wzięcia udziału w 65. Konkursie Piosenki Eurowizji mieli nadawcy publiczni z aktywnym członkostwem w EBU. Organizacja skierowała zaproszenie do udziału w konkursie do wszystkich 56 aktywnych członków. W przeciwieństwie do poprzednich lat, telewizja z Australii, będąca członkiem stowarzyszonym EBU, nie potrzebowała zaproszenia na konkurs w 2021, ponieważ uzyskała pozwolenie na udział do 2023[177].

Aktywni członkowie EBU[edytuj | edytuj kod]

  •  Andora – w listopadzie 2019 partia rządząca krajem Demokraci na rzecz Andory oznajmiła, że kraj może powrócić do udziału w konkursie tylko jeśli najpierw będzie mógł wstępnie ocenić koszty uczestnictwa[178]. 20 maja 2020 roku piosenkarka Susanne Georgi, która reprezentowała kraj w konkursie w 2009 ogłosiła, iż posiada sponsora, który mógłby pomóc w powrocie kraju na konkurs[179], jednak 2 czerwca nadawca publiczny Ràdio i Televisió d’Andorra (RTVA) potwierdził, iż kraj nie powróci w 2021 roku[180]. Mimo tego wyrażono wówczas możliwą zgodę na powrót w 2022 roku, jeżeli pandemia wirusa SARS-CoV-2 się zakończy[181].
  •  Armenia – początkowo kraj znajdował się na liście krajów uczestniczących, zgodnie z ogłoszeniem Europejskiej Unii Nadawców opublikowanym 26 października 2020 roku[182]. 5 marca 2021 roku armeński nadawca zrezygnował z udziału w konkursie, w związku z eskalacją konfliktu w Górskim Karabachu w listopadzie 2020 roku[183].
  •  Białoruś – mając zamiar startować w konkursie w 2020, Białoruś początkowo potwierdziła swój udział. 9 marca ogłoszono, iż kraj będzie reprezentować zespół Hałasy ZMiesta z utworem „Ja Nauczu Tiebia (I’ll Teach You)”. Dwa dni później EBU wydało oficjalne ogłoszenie, w którym przekazało, iż utwór jest niezgodny z zasadami, a białoruski nadawca BTRC miał czas do końca marca do wybrania lub stworzenia nowego utworu. Kraj został zdyskwalifikowany 26 marca z powodu braku możliwości nadesłania utworu zgodnego z zasadami konkursu[58].
  •  Bośnia i Hercegowina – w październiku 2020 roku bośniacki nadawca Bosanskohercegovačka radiotelevizija (BHRT) potwierdził, że państwo nie powróci do udziału w 2021 roku z powodu trwających od kilku lat problemów finansowych oraz nieopłaconych sankcji narzuconych przez Europejską Unię Nadawców[184].
  •  Czarnogóra – w październiku 2020 roku członkini rady Radiotelevizija Crne Gore (RTCG) Bojana Jokić zamieściła w platformie Facebook post o treści „Uraduję Was zanim zrobią to media – także w 2021 roku nie skompromitujemy się na Eurowizji”, czym według bałkańskich mediów rzekomo miała potwierdzić dalszą pauzę kraju co do udziału w konkursie[185]. Szybko jednak go skasowała, lecz media zaczęły go komentować[186]. Pozostali członkowie rady wyrazili swoje niezadowolenie z opublikowanego postu członkini rady nazywając go hańbą. Skomentowali go; Nie wiemy kogo reprezentuje ta osoba, ale wiemy, że każdego miesiąca zarabia średnie wynagrodzenie pracownika RTCG za, jak widać, taki stosunek do obywateli Czarnogóry, którzy są podatnikami RTCG”[187]. W związku z zajściem artyści i piosenkarze z Czarnogóry wystosowali do nadawcy apel o powrót do udziału w 2021 roku, którego treść to; „My, muzycy, którzy godnie reprezentowali swój kraj zdobywając nagrody na licznych festiwalach, którzy wspierali wykonawców i kompozytorów, którzy stworzyli utwory rozpoznawalne w regionie i poza nim apelujemy. Jeśli mowa o Eurowizji, to nigdy się nie wstydziliśmy, bo jako mały kraj dwukrotnie byliśmy w finale w ciągu ostatnich dziesięciu lat i nigdy nie byliśmy ostatni”[188]. 12 października 2020 roku stacja RTCG potwierdziła, że nie planuje powrotu do udziału w 2021[189].
  •  Luksemburg – w czerwcu 2020 roku luksemburski nadawca RTL Télé Lëtzebuerg oznajmił, że Luksemburg nie weźmie udziału w 2021 roku, gdyż stacja nie skupia się na transmitowaniu produkcji muzycznych, a udział kraju w konkursie doprowadziłby nadawcę do obciążeń finansowych[190].
  •  Maroko – w odpowiedzi na pogłoski, iż Europejska Unia Nadawców rozmawiała z Marokiem na temat udziału w konkursie, Karim Sbai, dyrektor ds. Komunikacji Marokańskiej nadawcy SNRT ogłosił, iż decyzja o udziale tego kraju w konkursie jeszcze nie zapadła[191]. Ostatecznie kraj nie znalazł się na liście państw uczestniczących[192].
  •  Monako – monakijski nadawca Télé Monte Carlo (TMC) potwierdził we wrześniu 2020 roku, że nie będzie uczestniczył w 2021 roku[193].
  •  Słowacja – w sierpniu 2020 roku nadawca RTVS ogłosił, iż szanse na udział kraju w konkursie są bardzo niskie oraz na pewno nadawca nie weźmie udziału w konkursie w 2021[194].
  •  Turcja – w maju 2020 roku Faruk Kaymakci, turecki wiceminister spraw zagranicznych i dyrektor dot. spraw Unii Europejskiej oświadczył, że ma nadzieję zobaczyć swój kraj na Konkursie Piosenki Eurowizji[195]. Mimo tego kraj nie znalazł się na liście państw uczestniczących[192].

Członkowie stowarzyszeni EBU[edytuj | edytuj kod]

  •  Kazachstan – w sierpniu 2020 roku EBU oznajmiło, że nie ma planów zaproszenia Kazachstanu do udziału w konkursie[196].

Kandydaci do członkostwa EBU[edytuj | edytuj kod]

  •  Kosowo – w sierpniu 2020 roku EBU oznajmiło, że nie ma planów zaproszenia Kosowa do udziału w konkursie[196].
  •  Liechtenstein – krajowy nadawca 1FLTV potwierdził, że nie zadebiutuje w konkursie w 2021 roku[197]. Nadawca starał się wziąć udział w przeszłości, jednak, z powodu nagłej śmierci dyrektora telewizji, Petera Kölbela plany te zakończyły się fiaskiem[198]. Mimo tego kraj potrzebowałby również wsparcia rządu Liechtensteinu, aby móc ponieść koszty zostania członkiem EBU i uiszczenia opłaty za udział w konkursie.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ze względu na obostrzenia w kraju delegacja nie mogła wylecieć do Rotterdamu. Zamiast występu na żywo wykorzystany został występ zapasowy.
  2. ↑ a b Zawiera frazy w języku hiszpańskim.
  3. ↑ a b Tekst piosenki zawiera powtarzającą się frazę w języku hebrajskim.
  4. ↑ a b Zawiera jedno powtarzane zdanie w języku azerskim.
  5. ↑ Zawiera jedno zdanie w języku czeskim.
  6. ↑ a b Ze względu na pozytywny wynik testu na COVID-19 członka zespołu Gagnamagnið, kraj wykorzystał nagranie z drugiej próby zamiast występu na żywo.
  7. ↑ Zawiera dwa mówione zdania w języku niemieckim.
  8. ↑ Początkowo sekretarzem miał zostać zwycięzca Eurowizji 2019 Duncan Laurence, jednak w związku z pozytywnym wynikiem testu na COVID-19 został zastąpiony.
  9. ↑ W związku z trwającym kryzysem izraelsko-palestyńskim, programy mogą zostać przełożone na Kan Hinuchit w przypadku przerwania głównej transmisji w Kan 11.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Zdjęcie na Instagramie Eurovision Song Contest: „Let’s #OpenUp tuyta historic #Eurovision in Rotterdam 202important now than ever...” [online], Instagram [dostęp 2020-09-18] (pol.).
  2. ↑ 2020 and 2021 Executive Producer Sietse Bakker looks back and forward – Eurovision Song Contest< [online], eurovision.tv [dostęp 2020-07-09] (ang.).
  3. ↑ Dates for Eurovision 2021 announced [online], eurovision.tv, 15 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-15].
  4. ↑ Anthony Granger, Eurovision 2020 To Be Co-Produced By AVROTROS, NPO And NOS [online], Eurovoix, 19 maja 2019 [dostęp 2019-05-19] (ang.).
  5. ↑ How it Works – Eurovision Song Contest [online], eurovision.tv [dostęp 2019-02-27].
  6. ↑ a b Rotterdam returns as Eurovision Song Contest Host City in 2021 [online], eurovision.tv, 16 maja 2020 [dostęp 2023-06-27] (ang.).
  7. ↑ NU.nl [online], nu.nl [dostęp 2023-06-27].
  8. ↑ Official EBU statement & FAQ on Eurovision 2020 cancellation – Eurovision Song Contest [online], eurovision.tv [dostęp 2021-01-13] (ang.).
  9. ↑ Sanjay (Sergio) Jiandani, ESC 2021: Will Rotterdam host the contest next year? 6.7 million euros required [online], Eurovision News, Polls and Information by ESCToday, 9 kwietnia 2020 [dostęp 2023-06-27] (ang.).
  10. ↑ https://eurovoix.com/2020/04/08/eurovision21-rotterdam-requires-6-7-million-euros-additional-funding-to-host-eurovision-2021/.
  11. ↑ 🇳🇱 Rotterdam City Council agrees to extra funding for Eurovision 2021 – ESCXTRA.com [online], escxtra.com [dostęp 2021-01-13] (ang.).
  12. ↑ Breaking News, Martin Österdahl remplacera Jon Ola Sand comme superviseur exécutif après l’Eurovision 2020 [online], Vivez l’actualité avec Breakingnews.fr, 20 stycznia 2020 [dostęp 2020-03-05] (fr.).
  13. ↑ Martin Österdahl Appointed Eurovision Executive Supervisor [online], Eurovoix, 20 stycznia 2020 [dostęp 2020-03-05] (ang.).
  14. ↑ Josianne Zwart: Eurovision Song Contest 2020: Executive Producers appointed. [w:] Europejska Unia Nadawców [on-line]. eurovision.tv, 2019-07-05. [dostęp 2019-11-24]. (ang.).
  15. ↑ This is the new logo of Eurovision 2021 [online], Eurovision.tv, 4 grudnia 2020 [dostęp 2021-03-21] (ang.).
  16. ↑ CLEVER°FRANKE, CLEVER°FRANKE [online], CLEVER°FRANKE [dostęp 2021-03-21] (ang.).
  17. ↑ Louise LaFleur: Moroccanoil becomes Presenting Partner of Eurovision 2020. [w:] Europejska Unia Nadawców [on-line]. eurovision.tv, 2019-08-14. [dostęp 2019-11-24]. (ang.).
  18. ↑ a b Eurovision 2021 organizers set determined yet realistic plans for May [online], Eurovision.tv, 3 lutego 2021 [dostęp 2021-04-21] (ang.).
  19. ↑ a b Eurovision Song Contest to proceed with limited audience [online], Eurovision.tv, 29 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-29] (ang.).
  20. ↑ 'Uniting Europe on one stage’ – Health and Safety protocol shared [online], Eurovision.tv, 2 marca 2021 [dostęp 2021-03-21] (ang.).
  21. ↑ Alsnog Songfestival met publiek, ongeveer helft van toeschouwers welkom [online], nos.nl [dostęp 2021-04-21] (niderl.).
  22. ↑ Emma Kelly, Eurovision allowed to have audience of 3,500 in Rotterdam, but no foreign fans [online], Metro, 1 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-21] (ang.).
  23. ↑ https://eurovoix.com/2020/06/18/pre-recorded-backing-vocals-to-trialled-at-eurovision-for-one-year/.
  24. ↑ Changes announced to ensure Eurovision comes „back for good” – Eurovision Song Contest< [online], eurovision.tv [dostęp 2020-07-09] (ang.).
  25. ↑ Eurovision 2021: Rule change allows pre-recorded backing vocals as part of one-year trial | wiwibloggs< [online], wiwibloggs.com [dostęp 2020-07-09] (ang.).
  26. ↑ Intention to honour Eurovision 2020 songs and artists [online], eurovision.tv, 20 marca 2020 [dostęp 2023-06-27] (ang.).
  27. ↑ a b 2021 artists to record song “live-on-tape” to ensure Contest will happen [online], Eurovision.tv, 18 listopada 2020 [dostęp 2021-03-21] (ang.).
  28. ↑ Which six countries will be in Sofia this weekend for the shooting of Live On Tape? EXCLUSIVE [online], Eurovision News | Music | Fun, 18 marca 2021 [dostęp 2021-03-21] (ang.).
  29. ↑ Nufilmuotas „The Roop” pasirodymas „Eurovizijai”: bus rodomas, jei konkursą sutrikdys virusas [online], lrt.lt, 5 marca 2021 [dostęp 2021-03-21] (lit.).
  30. ↑ WATCH: Eurovision Song Celebration – Live-on-Tape [online], Eurovision.tv, 28 maja 2021 [dostęp 2021-05-28] (ang.).
  31. ↑ 🇳🇱 The Grand Final of the 2021 Eurovision Song Contest to take place in May 22 – ESCXTRA.com< [online], escxtra.com [dostęp 2020-07-09] (ang.).
  32. ↑ Eurovision 2021 Dates – Grand Final on 22 May 2021< [online], wiwibloggs.com [dostęp 2020-07-09] (ang.).
  33. ↑ Eurovision News i inni, Eurovision 2021: Stage and Green Room to be revamped [online], Eurovision News, Polls and Information by ESCToday, 12 lutego 2021 [dostęp 2021-03-21] (ang.).
  34. ↑ a b Eurovision Song Contest shows the Netherlands in 41 introductory films [online], Eurovision.tv, 1 grudnia 2020 [dostęp 2021-03-21] (ang.).
  35. ↑ a b c Eurovision News i inni, Eurovision 2021: Three more ‘Postcard’ locations unveiled [online], Eurovision News, Polls and Information by ESCToday, 2 kwietnia 2021 [dostęp 2021-05-13] (ang.).
  36. ↑ First three postcards from The Netherlands in the can [online], Eurovision.tv, 13 lutego 2021 [dostęp 2021-05-13] (ang.).
  37. ↑ 🇳🇱 Eurovision'21: Duncan Laurence to Open Eurovision With „Feel Something” [online], Eurovoix, 4 maja 2021 [dostęp 2021-05-13] (ang.).
  38. ↑ Davina Michelle en Thekla Reuten in interval-act songfestival [online], RTL Boulevard, 16 kwietnia 2021 [dostęp 2021-05-13] (niderl.).
  39. ↑ 'The Power of Water’ set to make a splash! [online], Eurovision.tv, 16 kwietnia 2021 [dostęp 2021-05-13] (ang.).
  40. ↑ Alexander van Eenennaam, Redo en Eefje de Visser treden samen op bij Songfestival [online], De Gelderlander, 17 lutego 2021 [dostęp 2021-05-13] (niderl.).
  41. ↑ Dutch duo to open Second Semi-Final [online], Eurovision.tv, 17 lutego 2021 [dostęp 2021-05-13] (ang.).
  42. ↑ Ballet and BMX bikes for second Semi-Final [online], Eurovision.tv, 9 marca 2021 [dostęp 2021-05-13] (ang.).
  43. ↑ RTL Boulevard, Afrojack, Glennis Grace en Wulf in grote finale songfestival [online], 5 kwietnia 2021.
  44. ↑ Afrojack, Glennis Grace and Wulf will perform in the Grand Final [online], Eurovision.tv, 5 kwietnia 2021 [dostęp 2021-05-13] (ang.).
  45. ↑ Duncan Laurence set for Rotterdam shows [online], Eurovision.tv, 30 marca 2021 [dostęp 2021-05-13] (ang.).
  46. ↑ Live wereldpremière Duncan Laurence op het Eurovisie Songfestival-podium | Eurovisie Songfestival [online], songfestival.nl [dostęp 2021-05-13] (niderl.).
  47. ↑ Rotterdam ready to ‘Rock the Roof’ [online], Eurovision.tv, 25 marca 2021 [dostęp 2021-05-13] (ang.).
  48. ↑ Eurovision News i inni, Eurovision 2021: Rehearsals kick off on 8 May (full schedule published) [online], Eurovision News, Polls and Information by ESCToday, 3 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (ang.).
  49. ↑ a b c d Eurovision 2021: Rehearsal Schedule [online], Eurovisionworld, 24 kwietnia 2021 [dostęp 2021-05-16].
  50. ↑ 🇧🇾 A new petition to disqualify Belarus from Eurovision 2021 hits 1000 signatures [online], ESCXTRA.com, 10 marca 2021 [dostęp 2021-03-27] (ang.).
  51. ↑ 🇧🇾 Swedish MEP demands EBU exclude BRTC from Eurovision [online], ESCXTRA.com, 17 lutego 2021 [dostęp 2021-03-27] (ang.).
  52. ↑ 🇧🇾 Campaign urges EBU to remove Belarus from Eurovision 2021 [online], ESCXTRA.com, 23 stycznia 2021 [dostęp 2021-03-27] (ang.).
  53. ↑ Eurovoix’s Statement on the Participation of Belarus at the Eurovision Song Contest [online], Eurovoix, 10 marca 2021 [dostęp 2021-03-27] (ang.).
  54. ↑ Dawid Szwajcowski, Eurowizja 2021 bez Białorusi! [online], Eurowizja.org – najwięcej o Eurowizji, 26 marca 2021 [dostęp 2021-03-28] (pol.).
  55. ↑ Latest news: EBU statement on Belarusian entry – Eurovision Song Contest [online], web.archive.org, 11 marca 2021 [dostęp 2021-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2021-03-11].
  56. ↑ Reuters Staff, Lukashenko says Belarus may submit new Eurovision entry after backlash, „Reuters”, 13 marca 2021 [dostęp 2021-03-27] (ang.).
  57. ↑ Галасы Зместа – Песня про зайцев – песня на Евровидение 2021. [dostęp 2021-03-27].
  58. ↑ a b EBU statement on Belarusian participation [online], Eurovision.tv, 26 marca 2021 [dostęp 2021-03-27] (ang.).
  59. ↑ Eurowizja 2021 bez Azerbejdżanu? W co zamieszana jest Efendi? [online], Eurowizja.org – najwięcej o Eurowizji, 17 marca 2021 [dostęp 2021-05-12] (pol.).
  60. ↑ Helix Consulting LLC, Petition to disqualify Azerbaijani participant from Eurovision 2021 hits around 5,000 signatures [online], panorama.am [dostęp 2021-05-12] (ang.).
  61. ↑ 🇨🇾 Petition launched for ‘scandalous’ „El Diablo” to be withdrawn [online], ESCXTRA.com, 26 lutego 2021 [dostęp 2021-03-25] (ang.).
  62. ↑ Evie Andreou, Protest against El Diablo, a Eurovision ‘hymn to dark forces’ | Cyprus Mail [online], cyprus-mail.com [dostęp 2021-03-25] (ang.).
  63. ↑ Zara Larsson reaguje na pogłoski o plagiacie! Kontrowersyjny utwór Cypru na Eurowizję 2021 [online], Eurowizja.org – najwięcej o Eurowizji, 24 lutego 2021 [dostęp 2021-05-12] (pol.).
  64. ↑ Duncan Laurence en interview: „J’ai été harcelé toute ma vie, la musique a été un refuge” [online], chartsinfrance.net [dostęp 2021-05-12].
  65. ↑ Duncan Laurence @dunclaurence · 13 maj [online], Twitter [dostęp 2021-05-13] (pol.).
  66. ↑ Eurowizja 2021: Macedonia Północna rozważa wycofanie się z konkursu! [online], Eurowizja.org – najwięcej o Eurowizji, 17 marca 2021 [dostęp 2021-05-12] (pol.).
  67. ↑ Eurowizja 2021: co dalej z Macedonią? Jest decyzja MRT! – Eurowizja.org [online], Eurowizja.org – najwięcej o Eurowizji, 23 marca 2021 [dostęp 2021-05-12] (pol.).
  68. ↑ a b Eurowizja 2021: Manizha z Rosji dostaje groźby śmierci. Bo wspiera kobiety i LGBT – Radio ZET, radiozet.pl, 1620 [dostęp 2021-05-12] (pol.).
  69. ↑ Photo gallery: Ukraine Second Rehearsal 2021 – Eurovision Song Contest (ang.), Eurovision.tv, [dostęp 2021-05-14].
  70. ↑ Kateryna Pavlenko to miss second rehearsal due to Covid-19 protocol (ang.), escextra.com, [dostęp 2021-05-14].
  71. ↑ Ukraine: Go_A’s lead singer Kateryna Pavlenko tests negative for COVID-19 and will rejoin the group for their next rehearsal (ang.), wiwiblogs.com, [dostęp 2021-05-14].
  72. ↑ Negative PCR test confirmed for Go_A singer (ang.), oneurope.com.uk, [dostęp 2021-05-14].
  73. ↑ GO_A’s Kateryna Pavlenko tests negative for COVID-19 (ang.), Escextra.com, [dostęp 2021-05-14].
  74. ↑ Anthony Granger, 🇺🇦 Ukraine: Stand in Artist Invited to Join Go_A For Semi-Final One [online], Eurovoix, 14 maja 2021 [dostęp 2021-05-15] (ang.).
  75. ↑ Eurowizja 2021: koronawirus w polskiej delegacji. Co dalej? [Z OSTATNIEJ CHWILI] [online], Eurowizja.org – najwięcej o Eurowizji, 15 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (pol.).
  76. ↑ Grupa Wirtualna Polska, Eurowizja. Na fanów padł blady strach. Czy Rafał Brzozowski wystąpi? [online], o2.pl, 15 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (pol.).
  77. ↑ Rafał Brzozowski może nie wystąpić na Eurowizji. Wokalista zabrał głos [online], kultura.onet.pl [dostęp 2021-05-16].
  78. ↑ a b Eurowizja 2021: koronawirus w delegacji Islandii. Co dalej? [Z OSTATNIEJ CHWILI] [online], Eurowizja.org – najwięcej o Eurowizji, 16 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (pol.).
  79. ↑ EBU Statement regarding Icelandic delegation (Wednesday 19 May) [online], Eurovision.tv, 19 maja 2021 [dostęp 2021-05-20] (ang.).
  80. ↑ COVID infection among Daði og Gagnamagnið [online], RÚV, 19 maja 2021 [dostęp 2021-05-20] (isl.).
  81. ↑ Anthony Granger, 🇵🇱 Poland: Rafał & Delegation Released From COVID-19 Isolation [online], Eurovoix, 19 maja 2021 [dostęp 2021-05-20] (ang.).
  82. ↑ EBU Statement: Duncan Laurence tests positive for COVID-19 [online], Eurovision.tv, 20 maja 2021 [dostęp 2021-05-20] (ang.).
  83. ↑ Duncan Laurence set for Rotterdam shows [online], Eurovision.tv, 30 marca 2021 [dostęp 2021-05-20] (ang.).
  84. ↑ Duncan Laurence via eerder opgenomen repetitie te zien in finale Songfestival [online], NU, 21 maja 2021 [dostęp 2021-05-21] (niderl.).
  85. ↑ 🇮🇪 Ireland: Camera breaking prior to performance was the cause of delay [online], ESCXTRA.com, 19 maja 2021 [dostęp 2021-05-20] (ang.).
  86. ↑ James Washak, 🇸🇲 San Marino: RTV Has Made a Formal Protest Against The EBU For Issues in Jury Show [online], Eurovoix, 22 maja 2021 [dostęp 2021-05-24] (ang.).
  87. ↑ Eurovision 2021: Moldova drops the microphone [online], abc.net.au [dostęp 2021-05-24] (ang.).
  88. ↑ Moldova’s Natalia Gordienko drops her mic during live Eurovision 2021 final performance [online], Radio Times [dostęp 2021-05-24] (ang.).
  89. ↑ Italy: Måneskin release Eurovision version of „Zitti e buoni” [online], wiwibloggs, 16 marca 2021 [dostęp 2021-05-24] (ang.).
  90. ↑ Eurowizja 2021: Narkotyki podczas finału na żywo? Jest komentarz – Radio ZET, radiozet.pl, 1621 [dostęp 2021-05-24] (pol.).
  91. ↑ Ewa Lankiewicz WPROST.pl, Eurowizja 2021. Zwycięzca został posądzony o branie narkotyków. Lider grupy Maneskin przejdzie test [online], Wprost, 24 maja 2021 [dostęp 2021-05-24] (pol.).
  92. ↑ Bruce Haring, Bruce Haring, Eurovision Winners Maneskin Investigated For Drugs After Videos Surface Of Wild Off-Stage Behavior [online], Deadline, 23 maja 2021 [dostęp 2021-05-24] (ang.).
  93. ↑ Anthony Granger, 🇮🇹 Italy: RAI Gives Måneskin Full Support After Controversy Surrounding Green Room Incident [online], Eurovoix, 23 maja 2021 [dostęp 2021-05-24] (ang.).
  94. ↑ Anthony Granger, Måneskin Did Not Use Drugs in the Green Room at Eurovision 2021 [online], Eurovoix, 24 maja 2021 [dostęp 2021-05-24] (ang.).
  95. ↑ Naman Ramachandran i inni, Eurovision Song Contest: ‘No Drug Use’ By Måneskin Lead Singer, Conclude Organizers [online], Variety, 24 maja 2021 [dostęp 2021-05-24] (ang.).
  96. ↑ Anthony Granger, 🇳🇱 Netherlands: Televoting Issues Reported on Social Media for Eurovision 2021 Grand Final [online], Eurovoix, 23 maja 2021 [dostęp 2021-05-24] (ang.).
  97. ↑ Anthony Granger, 🇳🇱 Netherlands: EBU Confirms Issue With Handling Dutch Televote in Grand Final [online], Eurovoix, 23 maja 2021 [dostęp 2021-05-24] (ang.).
  98. ↑ Participants of Rotterdam 2021 [online], Eurovision.tv [dostęp 2021-01-04] (ang.).
  99. ↑ These artists are already confirmed for Eurovision 2021 [online], Eurovision.tv, 23 marca 2020 [dostęp 2020-03-23] (ang.).
  100. ↑ a b Which country performs in which Eurovision 2020 Semi-Final? [online], Eurovision.tv, 28 stycznia 2020 [dostęp 2021-04-04] (ang.).
  101. ↑ First Semi-Final of Rotterdam 2021 – Eurovision Song Contest [online], eurovision.tv [dostęp 2023-10-08].
  102. ↑ First Semi-Final of Rotterdam 2021 [online], Eurovision.tv [dostęp 2021-05-23] (ang.).
  103. ↑ Second Semi-Final of Rotterdam 2021 – Eurovision Song Contest [online], eurovision.tv [dostęp 2023-10-08].
  104. ↑ Second Semi-Final of Rotterdam 2021 [online], Eurovision.tv [dostęp 2021-05-23] (ang.).
  105. ↑ Grand Final of Rotterdam 2021 – Eurovision Song Contest [online], eurovision.tv [dostęp 2023-10-08].
  106. ↑ 2019 Grand Final Scoreboard. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2019-05-19. [dostęp 2019-05-20]. (ang.).
  107. ↑ a b Marcel Bezençon Award – an introduction. [w:] Pop Light [on-line]. poplight.zitiz.se. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
  108. ↑ Marcel Bezençon Awards 2021 [online], Eurovision.tv, 22 maja 2021 [dostęp 2021-05-22] (ang.).
  109. ↑ a b Status OGAE Polska [online] [dostęp 2013-02-13] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-30].
  110. ↑ ogae.net – Eurovision Fanclub Network, [w:] OGAE [online], ogae.net [dostęp 2013-06-22] (ang.).
  111. ↑ Mikä ihmeen OGAE?, [w:] OGAE Finlandia [online], euroviisuklubi.fi [dostęp 2013-06-22] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-27] (fiń.).
  112. ↑ OGAE Poll 2021: Malta’s Destiny wins with „Je Me Casse” [online], wiwibloggs, 7 maja 2021 [dostęp 2021-05-08] (ang.).
  113. ↑ The Barbara Dex Award [online], ESC Pulse, 6 października 2012 [dostęp 2021-05-24] (ang.).
  114. ↑ ‘Barbara Dex Award 2021’: Start voting now for the most notable outfit! [online], Songfestival.be, 23 maja 2021 [dostęp 2021-05-24] (ang.).
  115. ↑ a b 'Barbara Dex Award 2021' to Norway, outfit Tix most notable [online], Songfestival.be, 30 maja 2021 [dostęp 2021-05-30] (ang.).
  116. ↑ Eurowizja 2021: TIX z Norwegii najgorzej ubranym artystą [online], Eurowizja.org – najwięcej o Eurowizji, 30 maja 2021 [dostęp 2021-05-31] (pol.).
  117. ↑ Eurowizja 2021: kto zaprezentuje punktację? [online], Eurowizja.org – najwięcej o Eurowizji, 21 maja 2021 [dostęp 2021-05-22] (pol.).
  118. ↑ Albania: Andri Xhahu Spokesperson For Eurovision 2021 [online], eurovoix.com, 7 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (ang.).
  119. ↑ Australia, let’s do this! Eurovision 2021 is on SBS from 19-23 May [online], sbs.com, 3 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (ang.).
  120. ↑ Austria: Andi Knoll Confirmed as Commentator as ORF Reveals Eurovision Programming [online], eurovoix.com, 6 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (ang.).
  121. ↑ Azerbaijan: Murad Arif iTV’s Commentator for Eurovision 2021 [online], eurovoix.com, 7 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (ang.).
  122. ↑ TV-gids [online], een.be, 16 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (niderl.).
  123. ↑ Beleef het Eurovisiesongfestival bij de VRT [online], communicatie.vrt.be, 7 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (niderl.).
  124. ↑ Eurovision 2021 : 3 soirées exceptionnelles à ne pas manquer sur la RTBF ! [online], rtbf.be, 4 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (fr.).
  125. ↑ „Евровизия” 2021 – на 18, 20 и 22 май в Ротердам [online], bntnews.bg, 22 października 2020 [dostęp 2021-05-16] (bułg.).
  126. ↑ Izbor za pjesmu Eurovizije 2021. – 1. polufinalna večer [online], hrtprikazuje.hrt.hr, 13 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (chorw.).
  127. ↑ Cyprus: Louis Patsalides Revealed as Commentator For Eurovision 2021 [online], eurovoix.com, 14 kwietnia 2021 [dostęp 2021-05-16] (ang.).
  128. ↑ Czech Republic: Commentator & Benny Cristo’s Outfit Designer Revealed. eurovoix.com, 2021-04-23. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  129. ↑ 'Vi glæder os helt sindssygt!': Her er Danmarks nye Grand Prix-kommentatorer. dr.dk, 2021-04-08. [dostęp 2021-05-16]. (duń.).
  130. ↑ Estonia: ERR To Broadcast Eurovision 2021 With Sign Language Translation. eurovoix.com, 2021-05-16. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  131. ↑ Eurovisiooni lauluvõistlus 2021 – ETV [online], etv.err.ee, 16 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (est.).
  132. ↑ Евровидение-2021 – ETV+ [online], etv.err.ee, 16 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (ros.).
  133. ↑ Yle tarjoaa ison joukon Euroviisuihin liittyviä ohjelmia toukokuussa – viisuhuuma huipentuu suoriin lähetyksiin Rotterdamista [online], yle.fi, 12 kwietnia 2021 [dostęp 2021-05-16] (fiń.).
  134. ↑ Euroviisut 2021: 1. semifinaalilähetys suorana Rotterdamista. areena.yle.fi, 2021-05-16. [dostęp 2021-05-16]. (fiń.).
  135. ↑ France 2 et Culturebox aux couleurs de l’Eurovision. eurovoix.com, 2021-05-03. [dostęp 2021-05-16]. (fr.).
  136. ↑ Greece: Maria Kozakou & George Kapoutzidi Will Be The Commentators For ERT at Eurovision 2021. eurovoix.com, 2021-02-23. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  137. ↑ საქართველოს პირველი არხი – 1TV [online], 1tv.ge, 15 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (gruz.).
  138. ↑ Comentaristas de TVE para el festival Tony Aguilar y Julia Varela serán las voces de Eurovisión 2021 desde Róterdam. rtves.es, 2021-04-29. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  139. ↑ Spain: Radio Nacional de España Broadcasting Eurovision 2021 Grand Final. eurovoix.com, 2021-05-07. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  140. ↑ Sander Lantinga naast Cornald Maas als commentator Songfestival. nu.nl, 2021-04-07. [dostęp 2021-05-16]. (niderl.).
  141. ↑ Lesley Roy set to arrive in Rotterdam today ahead of Eurovision performance. buzz.ie, 2021-05-07. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  142. ↑ Lesley Roy maps out different Eurovision experience. rte.ie, 2021-05-13. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  143. ↑ a b Dagskrá – RÚV [online], ruv.is, 16 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (isl.).
  144. ↑ ישראל: נחשפו פרשני משדר האירוויזיון ומגישת הנקודות הישראלית. euromix.co.il, 2021-05-03. [dostęp 2021-05-16]. (hebr.).
  145. ↑ Ilgai laukta „The Roop” kelionė į Roterdamą ir pirmoji repeticija ant „Eurovizijos” scenos. lrt.lt, 2021-05-05. [dostęp 2021-05-16]. (lit.).
  146. ↑ Programma / LTV.LV (22.05.2021). ltv.lsm.lv, 2021-05-16. [dostęp 2021-05-16]. (łot.).
  147. ↑ ТВ Програма • TvProfil. tvprofil.com, 2021-05-18. [dostęp 2021-05-18]. (mac.).
  148. ↑ Eurovision 2021 – TVM. tvm.com.mt, 2021-05-18. [dostęp 2021-05-18]. (ang.).
  149. ↑ „Eurovision Song Contest 2021” – transmisiune în direct de la Rotterdam, în direct pe Moldova 1 şi Radio Moldova. trm.md, 2021-05-18. [dostęp 2021-05-18]. (rum.).
  150. ↑ Barbara Schöneberger moderiert „Countdown für Rotterdam”. eurovision.de, 2021-04-13. [dostęp 2021-05-16]. (niem.).
  151. ↑ Marte Stokstad blir ny kommentator for Eurovision Song Contest. nrk.no, 2021-04-17. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  152. ↑ Eurowizja: Ile potrwa? Gdzie ją oglądać? Jak prezentuje się scena? • „Concert in the dark” – kto wypadł najlepiej? • Notowania Rafała Brzozowskiego • Damiano David Misterem Eurowizji • Znamy finalistów Carpathia Festival. dziennik-eurowizyjny.pl, 2021-04-22. [dostęp 2021-05-16]. (pol.).
  153. ↑ Portugal: José Carlos Malato Announced as Eurovision 2021 Commentator for RTP. eurovoix.com, 2021-04-26. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  154. ↑ Первый канал будет транслировать Евровидение-2021. ria.ru, 2020-10-26. [dostęp 2021-05-16]. (ros.).
  155. ↑ „Destinația Eurovision”: Imagini în exclusivitate, în fiecare seară, la TVR 1. eurovision.tvr.ro, 2021-04-26. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  156. ↑ Eurovision 2021: scarica la Guida completa all’evento (anche in versione eBook!). eurofestivalnews.com, 2021-03-10. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  157. ↑ Евровизијска делегација Србије отпутовала у Ротердам, група „Hurricane” спремна за прве пробе. rts.rs, 2021-05-09. [dostęp 2021-05-16]. (serb.).
  158. ↑ Slovenia: Mojca Mavec Announced as Commentator For Eurovision 2021. eurovoix.com, 2021-05-13. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  159. ↑ Switzerland: Sven Epiney Confirmed as SRF’s Eurovision 2021 Commentator. eurovoix.com, 2021-04-12. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  160. ↑ Programme TV. rts.ch, 2021-05-16. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  161. ↑ Switzerland: Sebalter Returns to Commentary Booth For Eurovision 2021. eurovoix.com, 2021-05-15. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  162. ↑ Edward af Sillén och Christer Björkman kommenterar Eurovision [online], media.melodifestivalen.se, 22 kwietnia 2021 [dostęp 2021-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-22] (szw.).
  163. ↑ Ukraine: Timur Miroshnychenko to Commentate on Eurovision 2021. eurovoix.com, 2021-04-05. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  164. ↑ UΛ: Суспільне мовлення і телеканал СТБ забезпечили підготовку Go_A до виступу на Євробаченні. eurovoix.com, 2021-04-21. [dostęp 2021-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-21)]. (ukr.).
  165. ↑ United Kingdom: BBC Reveal Eurovision 2021 Coverage Hosts. eurovoix.com, 2021-04-13. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  166. ↑ Eurovision 2021: Ema Stokholma e Saverio Raimondo al commento anche su Rai Radio 2. eurofestivalnews.com, 2021-03-11. [dostęp 2021-05-16]. (wł.).
  167. ↑ Finale Eurovision 2021: Gabriele Corsi e Cristiano Malgioglio al commento. eurofestivalnews.com, 2021-04-09. [dostęp 2021-05-16]. (wł.).
  168. ↑ Canada: OMNI Television to Broadcast Eurovision 2021. eurovoix.com, 2021-03-29. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  169. ↑ Kazakhstan: Khabar Agency Broadcasting Eurovision 2021. eurovoix.com, 2021-05-13. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  170. ↑ Kosovo: RTK Broadcasting the Eurovision Song Contest 2021 [online], Eurovoix, 16 maja 2021 [dostęp 2021-05-17] (ang.).
  171. ↑ Slovakia: Rádio FM To Broadcast Eurovision 2021. eurovoix.com, 2021-05-10. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
  172. ↑ United States: Eurovision 2021 to be Broadcast on Peacock [online], Eurovoix, 17 maja 2021 [dostęp 2021-05-17] (ang.).
  173. ↑ Emily Herbert, United States: WJFD Broadcasting Eurovision For a Third Contest [online], Eurovoix, 22 maja 2021 [dostęp 2021-05-24] (ang.).
  174. ↑ ATV KN.12.2 Zaterdag 22 MEI 2021. atv.sr. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-23)]., ATV KN (ang.), [dostęp 2021-04-25].
  175. ↑ European Broadcasting Union (EBU), 183 million viewers welcome back Eurovision Song Contest as online engagement soars [online], ebu.ch, 31 maja 2021 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  176. ↑ a b c d e f g h i j Eurowizja 2021 chętniej wybierana przez widzów niż poprzedni konkurs [online], Eurowizja.org – najwięcej o Eurowizji, 31 maja 2021 [dostęp 2021-06-29] (pol.).
  177. ↑ Australia secures spot in Eurovision for the next five years [online], eurovision.tv [dostęp 2019-02-27].
  178. ↑ Andorra: Government Plans For RTVA’s Return to Eurovision Song Contest [online], Eurovoix, 20 listopada 2019 [dostęp 2020-12-23] (ang.).
  179. ↑ Andorra’s Susanne Georgi finds a way to bring the microstate back< [online], wiwibloggs.com [dostęp 2020-07-09] (ang.).
  180. ↑ 🇦🇩 Andorra will not return to Eurovision in 2021 – ESCXTRA.com< [online], escxtra.com [dostęp 2020-07-09] (ang.).
  181. ↑ Andorra is planning a Eurovision 2022 comeback, says Susanne Georgi [online], wiwibloggs, 1 sierpnia 2020 [dostęp 2020-10-09] (ang.).
  182. ↑ 41 Countries to participate at Eurovision 2021 [online], Eurovision.tv, 26 października 2020 [dostęp 2021-03-05] (ang.).
  183. ↑ Eurowizja 2021: Armenia rezygnuje! [online], Eurowizja.org – najwięcej o Eurowizji, 5 marca 2021 [dostęp 2021-05-12] (pol.).
  184. ↑ Eurovision News i inni, Bosnia & Herzegovina: BHRT confirms non-participation at Eurovision 2021 [online], Eurovision News, Polls and Information by ESCToday, 6 października 2020 [dostęp 2020-10-09] (ang.).
  185. ↑ Maciej Blazewicz, Eurowizja 2021: Ile państw wystartuje? Czy wróci Czarnogóra? • Eurowizja Junior: Akcja #SayHi z udziałem JAponii i Kosowa [online], Dziennik-Eurowizyjny.pl, 5 października 2020 [dostęp 2020-10-09] (pol.).
  186. ↑ Czarnogóra poza stawką Eurowizji 2021? – eurowizja.org [online], Eurowizja.org – najwięcej o Eurowizji, 5 października 2020 [dostęp 2020-10-09] (pol.).
  187. ↑ Anthony Granger, Montenegro: Local Music Industry Calls For Nations Return to the Eurovision Song Contest [online], Eurovoix, 5 października 2020 [dostęp 2020-10-09] (ang.).
  188. ↑ Öffentliche Diskussion in Montenegro: Kehrt das Land 2021 zum ESC zurück? [online], ESC kompakt, 5 października 2020 [dostęp 2020-10-09] (niem.).
  189. ↑ Emily Herbert, Montenegro: No Eurovision Return in 2021 [online], Eurovoix, 12 października 2020 [dostęp 2020-10-16] (ang.).
  190. ↑ 🇱🇺 No Eurovision return for Luxembourg in 2021 [online], ESCXTRA.com, 30 lipca 2020 [dostęp 2020-10-09] (ang.).
  191. ↑ https://eurovoix.com/2020/02/01/morocco-snrt-spokesperson-unaware-of-any-discussions-regarding-eurovision/.
  192. ↑ a b 41 Countries to participate at Eurovision 2021 [online], Eurovision.tv, 26 października 2020 [dostęp 2020-11-23] (ang.).
  193. ↑ Eurovision News i inni, Monaco: TMC confirms non-participation in Eurovision 2021 [online], Eurovision News, Polls and Information by ESCToday, 8 września 2020 [dostęp 2020-10-09] (ang.).
  194. ↑ Slovakia: RTVS will not return to Eurovision in 2021 [online], esctoday.com [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  195. ↑ 🇹🇷 Turkey: Turkish deputy minister hopes for Eurovision return [online], ESCXTRA.com, 23 maja 2020 [dostęp 2020-06-12] (ang.).
  196. ↑ a b eurovisiontj, EBU: „No plans to invite Kazakhstan or Kosovo to participate at the 2021 Eurovision Song Contest” [online], ESCXTRA.com, 18 sierpnia 2020 [dostęp 2020-10-09] (ang.).
  197. ↑ Emily Herbert, Liechtenstein: 1FLTV Rules Out Eurovision Debut in 2021 [online], Eurovoix, 30 lipca 2020 [dostęp 2020-10-09] (ang.).
  198. ↑ Eurovision News i inni, Eurovision Liechtenstein: 1 FL TV will not debut in Eurovision 2019 – ESCToday.com [online], Eurovision News, Polls and Information by ESCToday, 26 lipca 2018 [dostęp 2020-10-09] (ang.).
Konkurs Piosenki Eurowizji
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Konkurs_Piosenki_Eurowizji_2021&oldid=73245101”