Tytus Woyciechowski
.jpg)
Tytus Sylwester Woyciechowski herbu Rawicz (ur. 31 grudnia 1808 we Lwowie, zm. 23 marca 1879 w Poturzynie) – polski przemysłowiec, właściciel ziemski, mecenas sztuki, przyjaciel Fryderyka Chopina[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uczęszczał do Liceum Warszawskiego, a w latach 1826–1829 studiował na Wydziale Prawa i Administracji Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego.
Chopin odwiedził Tytusa w Poturzynie[2] w lipcu 1830.
Fryderyk zadedykował przyjacielowi skomponowane w 1827 roku Wariacje B-dur op.2 na temat Là ci darem la mano z opery Don Giovanni W.A. Mozarta[3].
W listopadzie 1830 wybrali się razem do Wiednia. Na wieść o wybuchu powstania listopadowego Woyciechowski wrócił do Warszawy i wstąpił do Gwardii Honorowej. W 1831 r. przyznano mu Złoty Krzyż Virtuti Militari. Po rozstaniu w Wiedniu Fryderyk i Tytus kontaktowali się tylko listownie i już nigdy nie doszło do spotkania przyjaciół.
W 1838 roku Tytus Woyciechowski poślubił hrabiankę Alojzę Marcjannę Poletyło, z którą miał czworo dzieci. W 1840 roku założył w Poturzynie pierwszą na Lubelszczyźnie cukrownię.
Członek Towarzystwa Rolniczego w Królestwie Polskim w 1858 roku[4].
W 1873 roku ofiarował popiersie Fryderyka Chopina Warszawskiemu Towarzystwu Muzycznemu.
Listy Chopina do Tytusa Woyciechowskiego i inne pamiątki chopinowskie były z pietyzmem przechowywane przez rodzinę w Wożuczynie, majątku należącym wówczas do wnuka Tytusa, Jana Tomasza Wydżgi, kompozytora oper i pieśni. W czasie I wojny światowej w ostatnim tygodniu sierpnia 1914 Wożuczyn znalazł się w centrum działań wojennych. Rezydencja w wyniku pożaru spłonęła doszczętnie, podobnie zabudowania folwarczne i wieś. Zniszczeniu uległy stare meble, porcelana, srebra, obrazy, biblioteka, a także pamiątki chopinowskie: fortepian firmy Buchholtza, na którym grywał i komponował Chopin, rękopisy jego kompozycji (fortepianowe Variations à quatre mains zakończone fugą, zapisane na 17 stronach, oraz kontredans), listy Chopina do Tytusa Woyciechowskiego oraz pamiątkowy ołówek w kształcie kolumny z głowicą i podstawą złotą, a trzonem z kolorowej mozaiki. Podstawa, zaopatrzona w inicjały T. W., służyła równocześnie jako pieczęć. W specjalnym etui leżała karteczka z dedykacją Chopina.[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gawroński L., Tytus Woyciechowski – przyjaciel Chopina, „Ruch Muzyczny” 21/1975, s. 4–6.
- ↑ Poturzyn; Internetowe Centrum Informacji Chopinowskiej (NIFC).
- ↑ Tytus Sylwester Woyciechowski. bazawiedzy.chopin2010.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-14)].; Chopin2010.pl.
- ↑ Roczniki Gospodarstwa Krajowego. R. 16, 1858, T. 32, nr 1, Warszawa 1858, s. 179.
- ↑ Frédéric Chopin, Korespondencja Fryderyka Chopina, Zofia Helman (red.), wyd. I, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2009, s. 622, ISBN 978-83-235-0481-8, OCLC 436231002 [dostęp 2022-04-04] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Tytus Woyciechowski na stronie Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina.