Kamienica przy pl. Bolesława Chrobrego 13 w Kłodzku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica przy pl. Bolesława Chrobrego 13 w Kłodzku
Symbol zabytku nr rej. A/4354/1081 z 3.04.1984
Ilustracja
Kamienica Pod Murzynem w Kłodzku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kłodzko

Adres

pl. Chrobrego 13

Typ budynku

kamienica

Styl architektoniczny

secesja

Kondygnacje

4

Rozpoczęcie budowy

XVI

Ukończenie budowy

XVIII

Ważniejsze przebudowy

1910

Położenie na mapie Kłodzka
Mapa konturowa Kłodzka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy pl. Bolesława Chrobrego 13 w Kłodzku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy pl. Bolesława Chrobrego 13 w Kłodzku”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy pl. Bolesława Chrobrego 13 w Kłodzku”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy pl. Bolesława Chrobrego 13 w Kłodzku”
Ziemia50°26′17,87″N 16°39′13,86″E/50,438297 16,653850

Kamienica przy pl. Bolesława Chrobrego 13 w Kłodzkuzabytkowa kamienica położona na kłodzkim rynku (plac Bolesława Chrobrego), w jego południowo-zachodniej pierzei[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze domy w tym miejscu powstały na przełomie XIII/XIV w., co wiązało się z lokacją Kłodzka oraz wytyczeniem rynku. Były to zabudowania prawdopodobnie drewniane. W ciągu kolejnych stuleci, a zwłaszcza w XVI w. rozpoczął się trwający dwa stulecia okres przebudowy kłodzkiej starówki, w efekcie czego powstało wiele nowych kamienic renesansowych, a następnie barokowych. Wśród nich powstała także obecna kamienica "Pod Murzynem"[2].

W 1644 r. dom ten został odsprzedany przez pisarza rady miejskiej, Adama Opitza, aptekarzowi – Erasmusowi Lyranusowi. W 1722 r. kamienica otrzymała miano "Pod Murzynem", a jej właściciele zmieniali się wielokrotnie aż do 1887 r., kiedy budynek nabył aptekarz Johannes Schittny, pochodzący z Żagania. Nastał okres stabilizacji, który został utrwalony uzyskaniem w 1892 r. koncesji na produkcję Balsamu Jerozolimskiego (obecnie zwany Balsamem Pustelnika). W 1910 r. zlecił on gruntowną przebudowę apteki i kamienicy w modnym wówczas stylu secesyjnym. J. Schittny zmarł w 1914 r., a kamienica znajdowała się w rękach jego potomków do roku 1945[3].

W 1945 r. apteka, która nadal mieści się na parterze, została upaństwowiona, a rodzina Schittnych wyjechała do Gütersloh, gdzie kontynuuje do dziś tradycje aptekarskie[3].

Zarządzeniem wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 3 kwietnia 1984 roku kamienica została wpisana do rejestru zabytków[4].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Kamienica "Pod Murzynem" jest budynkiem dwuosiowym, czterokondygnacyjnym o bliźniaczych oknach, reprezentującym styl secesyjny. Zwieńczona jest fantazyjnym szczytem. Elewację zdobi fryz figuralny, zaś na drugim piętrze występują wykusze okienne[5].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kłodzko. Plan miasta, 1:10 000, PPWK, wyd. 3, Wrocław-Warszawa 1999.
  2. K. Marcinek, W. Prorok, Ziemia Kłodzka. Informator turystyczny, s. 16.
  3. a b Ryszard Gładkiewicz: Kłodzko. Dzieje miasta. Kłodzko: Muzeum Ziemi Kłodzkiej, 1998, s. 124. ISBN 83-904888-0-9.
  4. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2013-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
  5. Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 15. Wyd. I. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1994, s. 223.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]