Kamienica przy pl. Bolesława Chrobrego 35 w Kłodzku
 nr rej. A/4359/1069/WŁ z 30.04.1984
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
pl. Bolesława Chrobrego |
| Typ budynku |
kamienica |
| Styl architektoniczny | |
| Kondygnacje |
4 |
| Ukończenie budowy |
druga połowa XVII w. |
| Ważniejsze przebudowy |
około 1900 r. |
Położenie na mapie Kłodzka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
 50°26′19,53″N 16°39′19,44″E/50,438758 16,655400
| |
Kamienica przy pl. Bolesława Chrobrego 35 w Kłodzku – pochodząca z drugiej połowy XVII wieku zabytkowy dom położony na kłodzkim rynku w jego wschodniej pierzei
Historia[edytuj | edytuj kod]
Budynek został wzniesiony w drugiej połowie XVII wieku, elewacja pochodzi z połowy XVII wieku. W 1886 roku na parterze wybito otwór na okno wystawowe. Pierwotnie najwyższa kondygnacja miała tylko jedno okno, dwa skrajne dorobiono około 1900 roku[1].
Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 30 kwietnia 1984 roku kamienica została wpisana do rejestru zabytków[2].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Dom ma cztery kondygnacje, elewacja jest czteroosiowa (w IV kondygnacji trójosiowa), zwieńczona szczytem. Wejście ujęte jest w delikatny portal o smukłych węgarach, cienkiej koszowej archiwolcie ze zwornikiem, zamknięty gzymsem w kształcie łuku odcinkowego nadwieszonego, na końcach obciążonego wazonami. Reszta parteru została zniszczona jeszcze przed 1880 rokiem wybiciem wielkiego okna sklepowego. Powyżej parteru elewacja została skomponowana w sposób bardzo dekoracyjny. Okna są prostokątne, w obramieniach z delikatnymi uszakami, na cienkich parapetach. Okna I piętra podkreślone są podwójnymi gzymsami nadokiennymi (bezpośrednio nad oknem gzyms odcinkowy, powyżej - gzyms o formie łuku wklęsło-wypukłego lub, w dwóch środkowych oknach, dzwonowatego), pomiędzy którymi znajduje się płycina ujęta po bokach w dwie strome woluty. Okna I piętra dodatkowo akcentują znajdujące się pod nimi płyciny o zróżnicowanych kształtach. Skrajne partie II i III kondygnacji są boniowane, IV kondygnację wydziela profilowany gzyms, na którym wspierają się cztery gładkie pilastry toskańskie na postumentach. Okna IV kondygnacji dekorowane są gzymsami nadokiennymi w kształcie łuku nadwieszonego, z dekoracją rzeźbiarską pośrodku. Okno środkowe, z małym eliptycznym okienkiem powyżej, jest autentyczne. Dwa pozostałe okna tej kondygnacji dorobiono poprawnie około 1900 roku[3]. Całość elewacji wieńczy szeroko rozłożony szczyt, o umiarkowanie bujnej sylwecie.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tadeusz Broniewski: Śląsk w zabytkach sztuki. Kłodzko. Wyd. II. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1970, s. 131, 132.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2013-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Tadeusz Broniewski: Śląsk w zabytkach sztuki. Kłodzko. Wyd. II. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1970, s. 132-134.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Broniewski, "Śląsk w zabytkach sztuki. Kłodzko", Wydanie II, Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1970.