Maszynownia szybu „Lech” w Nowej Rudzie

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maszynownia szybu „Lech” w Nowej Rudzie
Symbol zabytku nr rej. A/4882 z 27.01.2011
Ilustracja
Maszynownia szybu „Lech” w Nowej Rudzie
Państwo

 Polska

Miejscowość

Nowa Ruda

Adres

ul. Obozowa 4

Typ budynku

maszynownia

Ukończenie budowy

1890 r.

Położenie na mapie Nowej Rudy
Mapa konturowa Nowej Rudy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Maszynownia szybu „Lech” w Nowej Rudzie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Maszynownia szybu „Lech” w Nowej Rudzie”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Maszynownia szybu „Lech” w Nowej Rudzie”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Maszynownia szybu „Lech” w Nowej Rudzie”
Ziemia50°34′45,18″N 16°30′05,25″E/50,579217 16,501458
Multimedia w Wikimedia Commons
Maszynownia szybu „Lech”
Szyb "Lech" i maszynownia
Szyb "Lech"

Maszynownia szybu „Lech” w Nowej Rudzie – budynek z 1890 r. na terenie pola Piast byłej Kopalni Węgla Kamiennego Nowa Ruda, pierwotnie z parową maszyną wyciągową o mocy 18 KM. Razem z Muzeum Górnictwa, wieżą szybu „Anna” i piecami szybowymi stanowią relikty kopalni.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o górnictwie w Nowej Rudzie pochodzi z 1434 r.[1] Początki kopalnictwa w Drogosławiu sięgają 1742 r., kiedy to Stillfriedowie, właściciele Nowej Rudy, założyli kopalnię Ruben, w której wydobywano węgiel kamienny a następnie także łupek ogniotrwały. Eksploatację węgla rozpoczęto w 1781 r.[2] W 1868 r. zgłębiono do poziomu pierwszego szyb Maxschacht, później Lech. Zastosowano wtedy, po raz pierwszy, dynamit z przybitką wodną. Od 1975 r. Lech stał się szybem wentylacyjnym.

Od roku 1945 kopalnia nosiła nazwę Nowa Ruda. W 1946 roku dołączono do niej kopalnie Przygórze i Jan. W 1954 roku obszar górniczy dawnej kopalni Jan został przekształcony w kopalnię Słupiec. Od 1971 roku kopalnie Nowa Ruda i Słupiec połączono w kopalnię Nowa Ruda w Słupcu.

1 kwietnia 1992 roku kopalnia została postawiona w stan likwidacji. W 1994 roku na polu górniczym Piast powstało Muzeum Górnictwa, w późniejszym okresie przekształcone w Podziemną Trasę Turystyczną „Kopalnia Węgla Kamiennego w Nowej Rudzie”. 8 lutego 2000 roku zakończono wydobycie węgla w rejonie pola Słupiec[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Behan Andrzej, Nowa Ruda: przewodnik historyczno-turystyczny, Wydawnictwo Maria, Nowa Ruda 2006, ISBN 83-60478-08-2, ss. 43, 249-250
  2. ↑ Historia i kronika Kopalni Węgla Kamiennego "Nowa Ruda". Zarys dziejów, red. Jan Bawecki, Nowa Ruda, Kopalnia Węgla Kamiennego "Nowa Ruda", 1989, ss. 21-22
  3. ↑ Komitet Założycielski Teraz Nowa Ruda: INTERWENCJE: KWK Nowa Ruda - czy musiała być zamknięta ?. Nowa Ruda, 2006-05-18. [dostęp 2019-12-04].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Historia i kronika Kopalni Węgla Kamiennego "Nowa Ruda". Zarys dziejów, red. Jan Bawecki, Nowa Ruda, Kopalnia Węgla Kamiennego "Nowa Ruda", 1989, ss. 21-22
  • Behan Andrzej, Nowa Ruda: przewodnik historyczno-turystyczny, Wydawnictwo Maria, Nowa Ruda 2006, ISBN 83-60478-08-2, ss. 249-250


Zabytki w Nowej Rudzie
Sakralne
Dwory i
pałace
Urzędy i
edukacja
Przemysł i
technologia
Domy i
kamienice
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maszynownia_szybu_„Lech”_w_Nowej_Rudzie&oldid=73133160”